Yodiş // ChanBaek [Tamamlandı]

1-"beyn *hıck*Baeyhuyun."

Park Sung Jin

Olay yerine gelmiştik."dağılın ve her yeri arayın!" diye bağırdım,mutfağa geçtim,cinayet işleri zordu,masanım altından sesler duymaya başladım.Yavaşça eğildim,bu bir çocuktu.

Hızla geri gitti."lütfeyn bana zayay veyme!beyn çoyk küçüyüm."dedi.Gülümsedim,yavaşca yaklaştım."benden korkmana gerek yok ufaklık.Ben bir polisim." dedim.

Tombul ellerini yüzünden çekti."yani şen iyiley mişin?" diye sordu.Gülümsedim,"evet,iyilerdenim."dedim.

Bir süre bana baktıktan sonra sulu gözleriyle masanın altından çıkıp bana sarıldı."çoyk *hıck* koyktum amya. "dedi.Sarıldım,saçlarını okşadım.Ayrılınca "sen kimsin ufaklık?adın ne?" diye sordum."Beyn Baeyhuyun,peyki şen?" diye sordu.

"ben de Sung Jin,memnun oldum Baekhyun."dedim ve gülümsedim.

Ve düşündüm.Böyle tombul yanaklı,güzel ve tombul ellere sahip minnak bir çocuğu yetimhane denilen aile sevgisi olmayan bir yere bırakmak istemiyordum,zaten Chanyeol da erkek kardeş istiyordu.

"Baekhyun?"dedim."efeydim amça?" dedi.

"benim oğlum olur musun?"dedim.

"ama amça ben şenin oğlun değilim ki."

"öz oğlum değilsin belki ama benimle yaşamanı,seninle ilgilenmek istiyorum."dedim ve ekledim."hem benim bir kızım bir oğlum var.Senden büyükler sanırım,sen kaç yaşındasın Baekhyun?" diye sordum.

"döyt buyçuk." dedi ve parmaklarıyla altıyı gösterdi.

"benim oğlumla aranda o kadar fark yokmuş.Oğlum dört buçuk yaşında." dedim. "adıy ney?" diye sordu."Chanyeol."dedim.

Ve resmini gösterdim.

"ay çoyk tatli! Kuyakları yodişime beynziyor!yodişimi çok seviyorum beyn!" dedi."sen nerden biliyorsun yodayı?" dedim."beyn bilirim çümkü o beynim yodişim!" dedi.

Elinden tuttum ve arabaya bindik.