Detayla Randevu

Detayla Randevu - Giriş

Giriş

Genç kadın, elindeki dosyayı masasına bıraktı. Karşısındaki adamı süzerken bakışlarını olabildiğince yumuşak tutmaya çalışıyordu. Bütün danışanları bir yana, söz konusu Edward olduğunda onu anlamakta çok zorlanıyordu. Her hafta Salı ve Perşembe günleri onu görüyor ve anlamaya çalışıyordu ama Edward çok karışıktı. Bu birlikte beşinci haftalarıydı. Daha  'bugün neler yaptın?' sorusundan öteye gidememişlerdi.

"Ee, bugün neler yaptın Edward?"

Genç adam kendisine yöneltilen soruyu duyunca sinirle gözlerini devirdi. Çığlık atmak istiyordu. Hep. Aynı. Saçma. Sorular. diye düşündü kendi kendine. Annesi üzerinde bu kadar çok baskı kurmasa -muhtemelen şimdi kapının önünde bekliyordu- buraya asla gelmezdi. O kadar bunaltıcı ve sıkıcı bir havası vardı ki, psikolog odasından başka her şeye benziyordu!

"Uyandım, kalktım, televizyon izledim, arabama bindim, buraya geldim, beni içeri aldın, annem dışarıda-"

"Hey, hey, hey. Böyle değil. Ne anlaşmıştık Edward? Hissettiklerini de ekleyeceksin."

Edward sinirlerine hâkim olmaya çalışırcasına süper konforsuz deri kanepe üzerindeki parmaklarını tek tek oynattı. Aslında gerçekten kafayı yemiş sayılabilirdi. Yani hangi aklı başında 24 yaşındaki insan annesinin onunla birlikte psikoloğa gelmesine izin verirdi ki? Ve bu lanet kadın bir türlü onu bırakmıyordu! Bugün neler yaptın Edward, ne hissediyorsun Edward, hadi bana kendinden bahset Edward! Keşke buradan kurtulmanın bir yolu olsaydı. Bella'nın ısrarcı gözlerini görünce nefesini dışarıya verdi ve arkasına yaslanıp ellerini başının altında birleştirdi. Konuşurken tavana bakıyordu ve oldukça sıradan bir şekilde bir şeyler uydurup bundan kurtulmaya çalışıyordu.

"Uyandığımda çok mutluydum ve mutluluktan geberiyordum. Televizyon izlerken de 'ah, bu ne güzel televizyon' diyerek gülümsedim. İçimde anlatılmaz bir coşku vardı. Arabaya bindiğimde ne hissettiğimi bilmek ister misin? Klima bana gülümsediğinde-"

"Bana hiç yardım etmiyorsun Edward. En azından sorunun ne olduğunu söyle. Ben de seninle sürekli aynı konulardan konuşmayı bırakayım."

"Benim hiçbir sorunum yok. Anneme de söyledim. Sadece panik yapıyor. Tanrı aşkına, odamda oturup çizim yapmamın hangi tarafı sorun gibi görünüyor?! Ben iyiyim. Sorunum olsa da kendim çözerim."

"O zaman korkarım ki, haftaya beni yine göreceksin. Sen sorunun ne olduğunu anlatana kadar görüşmeye devam edeceğiz."

"Aman ne güzel. Bak, bir kez daha söylüyorum. Hiçbir sorunum yok, sadece çizimlerimi hafta sonuna yetiştirmeliyim. Ve senden başka insanlarla da konuşmalıyım. Haftaya gelmeyeceğim ve-"

"Ah, evet. İyi ki hatırlattın. Haftaya gelirken çizimlerini de getirirsen çok sevinirim." Genç kadın masasından gülümseyerek kalktıktan sonra odadan çıktı ve Edward'ı odada tek başına bıraktı. Koridorda yürürken odadan gelen güçlü tekme seslerini duyabiliyordu. Onunla biraz daha fazla uğraşması gerekiyordu sanırım.