GG-13.Bölüm

58.5K 2.6K 384
                                    

Arkadaşlar hikayenin devaminda sorun olduğunu seziyorsaniz bir onceki bolumu sonlarina dogru tekrar okuyunuz. Düzenleme yapılıyor.

Sinir tüm vücudumu ele geçirirken yüzüme hücum eden sıcaklığa aldırmamaya çalışarak kaşlarımı çattım. Aras'ın itmeye çalışan kolları beni görünce daha da gevşemiş derin bir nefes almıştı. Üzerindeki kız  bacaklarını iki yana açıp Aras'ın üzerine oturmuştu. Aras'ın dudaklarına bulaşan ruja bakınca daha da sinirlendim. Kız hemen kalkıp eteğini düzledi. Yakasındaki karttan burdaki çalışanlardan biri olduğunu anlamıştım. Normalde erkekler kızlara tecizde bulunurdu ama sanırım konu Aras olunca bu işler tersine dönüyordu. Ellerimi yumruk yaptığımda mahçupça başını öne eğdi. Şeytanın, suratına iki tane yapıştırmamı söyleyen sesine kulağımı tıkamak zorundaydım. Yine de kimse benim olana el süremez.

''Ben çok özür dil...'' titrek çıkan sesini elimi havaya kaldırarak kestim.

''Defol ve seni burdan kovdurtmamam için dua etmeye başla.'' dedim kendimden emin bir şekilde. İlk defa böylesine özgüvenli konuşmuştum.

Kız dışarı çıktığında Aras yanıma geldi. Hala sıkmakta olduğum dişlerim yüzümden yanağımın kanamak üzere olduğunu düşündüm. Ona da sinirliydim. Neden kapıyı açma dediğim halde beni dinlemeyip odaya birini alıyor ki?

''Sırma. Çok korktum.'' deyip kollarımı boynuma sardığında önce tepkisiz kaldım. O kızın değdiği giysileriyle daha da önemlisi teniyle bana değmesini istemiyordum. Hadi ama onu daha ben bile öpmedim.

Kollarını itip sinirle ona baktığımda bana üzgün bakışlarını yolladı.

''Sana kapıyı kimseye açma dedim. Neden beni dinlemedin?'' diye bağırdığımda ürkerek bir adım geri çekildi.

''Özür dilerim Sırma.''

''Sana neden açtın dedim.'' Bir kez daha bağırdığımda başını öne eğip ağlamaya başladı. Bense sinirin beni daha da ele geçirmesine izin  veriyordum.

''Ben..''

''Sen ne Aras? Kapıyı kitledin. Açarsan güvende olmayacağını söyleyen sendin. Neden bunu yaptın?'' Hıçkırıkları ses vermeye başladığında hala onu dinlemiyordum. Sinirime hakim olmam gerekirken sinirim bana hakimiyet kurmuştu. Yanımdaki şifonyerin üzerindeki bibloyu elime aldım.

''İçeri neden aldın? Cevap versene.'' deyip üzerine yürüdüm. O da benim adımlarıma uygun olarak geri geri gitti. Yatağa çarpınca durdu. Ona iyice yaklaştığımda daha çok bağırdım.

''Neden böyle olmasına izin verdin?'' Elimdeki bibloyu havaya kaldırdığımda dizleri üzerine çöküp elleriyle başını kapattı.

''Çok acıktım Sırma. Seni bekledim ama çok acıktım. Yemek yemek istedim. Böyle olacağını bilmedim. Yemek getirdim dedi. Ben de açtım. Nolur yapma?'' Bir çırpıda ağlayarak söylediği sözler gözlerimdeki yaşların akmasına neden olmuştu. Benim yüzümden aç kalmıştı ve ben şuan.. Bunu yaptığıma inanamıyorum. Kontrolümü neden bu kadar kaybettiğimi anlayamıyorum. Bu ben olamazdım. Onun gözünde canavardan farksız olmalıydım. Havaya kaldırdığım elimi tekrar aşağı indirdim. Ağzımın içindeki metal tadını şimdi algılıyordum. Sıktığım dişlerimi bıraktığımda yanaklarımdaki acıyı hissettim.

''Çabuk banyoya git.'' dediğimde kafasını yavaşça kaldırıp bana baktı. Korkak bakışlarını bana yollayıp hızla banyoya gitti. Kendimi, neden bilmiyorum ama bitkin hissediyordum. Vücudumu yatağa bırakıp derin bir nefes aldım. Sinirimin bedenimden uzaklaşmasını sağladığımda gözlerimdeki sızı artmıştı.

Artık itiraf etmek istemediğim şeyden kaçamazdım. Az önce yaşadığım şey kıskançlıktı. Evet onu kıskanmıştım. Kızın onun dudaklarına yapıştığını gördüğümde bunu benden başka kimsenin yapamayacağını düşündüm. Evet o benimdi. Herşeyiyle benimdi. Tamam belki normal bir karı koca olmasakta o benim kocamdı. Başkasının ona dokunmasına katlanamazdım. O benim dışımda kimsenin değil. Yaklaşık yarım saat sonra banyodan çıktı. Üzerindekileri çıkarmış eşofman giymişti. Saçları hala ıslak ve dudaklarının etrafı kızarmıştı. Temizleyeceğim derken nerdeyse etlerini sıyırmıştı. Ve bakışları... hala birşey yapacakmışım gibi bakıyordu. Ayağa kalkıp yanına gittim. Mahçup bir şekilde başını önüne eğdi. Kollarımı boynuna doladığımda önce tepkisiz kaldı. Sonra o da kollarını belime sıkıca sardı ve ağlamaya başladı.

GELGİTحيث تعيش القصص. اكتشف الآن