GG-10.Bölüm

66.1K 2.4K 365
                                    

''Aras ortalığı karıştırmayı bırakır mısın? Onların hepsi boş.''

Otele geldiğimizden beri dolapları çekmeceleri alt üst etmişti. Gecenin bir yarısı olmasına rağmen bu kadar hareketli olması çok sinir bozucuydu.

''Ama bizden önce birileri yok muydu?''

''Vardı ama burası otel. Burayı temizliyorlar.''

''Tamam şu perdenin arkasında ne var?'' deyip hızla perdeyi araladı ve mayına basmış gibi donup kaldı. Hızlı adımlarla yanına gidip neye baktığını anlamaya çalıştım. Ve ben de ondan çok da geri kalmayacak şekilde bakakaldım. Büyülenmekte haklıydı. Bir yanda deniz. Diğer yanda şehrin büyüleyici ışıkları. 18. katta olmanın verdiği yüksekliğin de başımı döndürmesini hesaba katmıyorum.

''Çok güzel.'' Aras ağrı yarım metre açık hafifçe gülümserken elini cama sürmeye başladı.

''Napıyorsun?''

''Onlara dokunuyorum. Sende dokunsana.'' deyip irileşmiş gözlerini bana çevirdi.

Hadi ama onun hayal dünyası bu. Bende işe yaramaz ki. Ayrıca bu çocukça birşey.

''Hadi.'' deyip elimi tuttuğunda kaşlarımı çatarak elimi hızla geri çektim. Hayal kırıklığıyla başını öne eğip devasa yatağın üstüne kendini attı.

''Bu çok büyük. Anneminki gibi. Ama ben onda hiç yatmadım.''

''Annenle hiç yatmadın mı?'' deyip kaşlarımı çattım.

''Sadece bir kere.''

İçimde oluşan burukluk midemde ağrıya neden olmuştu. Biz annemle çoğu zaman beraber yatardık. Babam bundan çok rahatsız olsa da o da bizimle yatmaktan mutlu olurdu.

''Benimle birlikte yatmaktan mutlu musun?''

''O nerden çıktı şimdi?''

''Bilmem belki sen de benimle yatmak istemiyorsundur diye düsündüm.''

''Çok fazla düşünüyorsun. Hadi uyu. Sabah geç kalkacaksın yoksa.''

''Tamam.'' deyip ayaklandı ve kapıya doğru yönelip kilit kartını yerine sokup kilitli olduğundan emin oldu. Elinde başka bir kartla geri döndüğünde bana uzattı.

''Bu ne?''

''O... rahatsız etmesinler diye yapılmış bir kart. Bunu kapıya astığında hizmetliler içeri girmiyor.''

''Anladım. Peki neden rahatsız edilmek istemiyorlar.'' Ah! Ne kadar da meraklı. O iş için diyecek halim de yok.

''Kim rahatsız edilmek ister Aras söyler misin?''

''O halde biz de asmalı mıyız?''

''Hayır Aras. Bırak şunu da uyu artık.''

''Tamam.'' deyip yatağa girdi. Ve nerdeyse aynı saniyede uyumaya başladı.

Yatağa girip gözlerimi kapadım. Yatak gerçekten rahattı. Ve... örtüleri satendi. Evet tam da balayı çiftlerine göre.

Hey hey hey! Napıyor bu?

Kolunu belime sarıp başını omzuma gömdü.

''Napı-'' dediğim sırada iç çekişlerini duydum. Kabus görüyor olabilirdi.

''Abi.Abi.'' sürekli sayıklıyordu. Sonunda yine dayanamayıp elimi omzuna koydum. Yine her zaman ki gibi sakinleşerek kollarını gevşetti. Bu abi olayı ne çok merak ediyordum. Sabah ne yediğini unutan biri için çok karmaşık bir durumdu. Merakım beni kendine çekerken bende saçlarındaki limon kokusunu içime çektim. Başımı omzumdaki başına yaslayıp gözlerimi kapadım.

GELGİTHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin