"Doğru yeri bulmuşşun."
Sinirden titreyen ellerimle uçumurumun kenarında duran arabaya yaslanan piçe bakıyordum. Her saniye her kare sanki az önce yaşamışım gibi aklımdaydı.
"Karım nerde?" yumruk yaptığım elimi serbest bırakıp işaret parmağımı ona uzattım. "Eğer ona birşey yaptıysan sana bana yaşatmaya çalıştığın şeyin kırk mislini yaşatırım."
"Ah hayır. O zevki senin yanında yapmaya bıraktım." dedi ve isaret parmağıyla kaportaya üç kere vurdu. "Karın bunun içinde. Ama nasıl döner sana bilemiyorum."
"Aramızdaki şeyden dolayı masum birini öldüremezsin."
"Annemde masumdu. Onu sen kendi ellerinle öldürdün."
Gözlerindeki öfke vicdan azabımı daha çok arttırdı. Öfkenin ardındaki hüznü kendimi daha da suçlu hissettiriyordu.
"Efe. Ben o zaman kendimde değildim. Bunu sende biliyorsun. Lütfen karımı bırak. Beni öldür. İstersen öldür. Koy bir odaya işkence et. Ama yalvarırım onu bırak."
"Asıl işkence bu olur sana." deyip doğruldu ve kapıya doğru yürüdü.
O anı tekrar yaşayacaktım. Beni benden alan o an saniye saniye gözlerimin önünden geçerken bir yenisi daha eklenecekti.
Sırma'dan
Kapıya doğru yürürken kendimi düşündüm. Kararlıydı. Ben ölecektim. Ama Aras. O yaşayacaktı. Ama nasıl? Ya daha kötü olursa. Yaşadığı kötü geçmişinin her saniyesini tekrar yaşayacaktı. Kim sahip çıkacaktı ona. Benden başka biri onu kurtarabilecek miydi bu durumdan? Lanet olsun ölmek istemiyordum.
Kapıyı açıp bağlı olan kollarımı tutarak beni kaba bir şekilde sürükleyip arabanın önüne götürdü. Ya da Aras'ın önüne.
"Bu saniyeleri iyi hatırla. Gerçi sen unutmamakta ustasın." deyip yanındaki adamın elinden silahı aldı.
"Efe lütfen yalvarırım bırak onu."
Aras bana doğru yürürken ağzımı açıp konuşmaya başladım.
"Sakın gelme Aras." dediğimde duraksadı.
"Sakın." dedim tekrar.
"Ah ne kadar da romantik bir an." deyip silahı bana doğrulttu. Tam karşıma geçip gözlerimin içine baktı. Aras arkadan çığlıklar atarken benim kulaklarım uğuldamaya başladı.
Efe'nin gözlerine baktım. Bana öfkeyle bakan gözlerinden yaşlar geliyordu şimdi. İki kelime döküldü dudaklarından.
"Özür dilerim Sırma."
Patlama sesinin ardından karnımda önce hafif bir sıcaklık hissettim. Artan sıcaklık sonunda acıya dönüşürken kendimi yerde buldum. Hatırladığım son şey Efe'nin başına tuttuğu silahın çıkarığı sesti.
YOU ARE READING
GELGİT
ChickLitBabasının zorla evdendirerek hayatını mahvetiği sıradan bir kızdım. Hemde bir deliyle evlendiriliyordum. Kendi karanlığına farkında olmadan beni de çeken bu deliyi o kör kuyudan çıkarmak zor olacaktı. Zorla yapılan bir evliliğin iki kurbanıydık. Han...
