_Mercy_ [Book 1]

Σας Μισω !

Cameron POV

Της ρίχνω ακόμη μια ματιά και αυτή εξακολουθεί να κοιμάται στην ίδια θέση με πριν . Δεν ξέρω πως θα την πάω σπιτι της , δεν ξέρω καν που είναι .

Το μόνο που μου έρχεται στο μυαλό είναι να την πάρω στο σπίτι μου και αύριο με το καλό αφού ξυπνήσει να την πάω στο δικό της .

Ναι αυτό θα κάνω στο κάτω κάτω και να την γυρνάω τώρα σπίτι φοβάμαι μήπως έβγαινε ο πατέρας της και με πλάκωνε στις μπουνιές .

Είναι σίγουρα μικρότερη από εμένα , όλα πάνω της φαίνονται τέλεια δεν ξέρω γιατί αλλά τα πάντα με τραβάνε πάνω της και δεν την ξέρω καν δύο φορές έχουμε μιλήσει ομως νιώθω ότι την ξέρω από πάντα .

Παρκάρω το αυτοκίνητο έξω από το σπίτι μου και βγαίνω και πάω προς το μέρος της . Ανοίγω την πόρτα και την πιάνω απαλά σηκώνοντας την στα χέρια μου .

Αυτή χαμογελαει  στον ύπνο της και αγκαλιάζει  αυθόρμητα τον λαιμό μου . Κλείνω την πόρτα του αυτοκινήτου και πατάω το κουμπί για να κλειδώσει .

Μπαίνω στο σπίτι αθόρυβα και ανεβαίνω στο δωμάτιο μου . Θα την βάλω να κοιμηθεί στο κρεβάτι μου και εγώ θα πάω στον καναπέ ούτως ή άλλως δεν έχει μείνει πολύ ώρα για να ξημερώσει και έχουμε και σχολείο αύριο .

Την ακουμπάω στο κρεβάτι μια την σκεπάζω . Αγκαλιάζει το μαξιλάρι που είναι δίπλα της και γελάει . Στέκομαι για λίγο εκεί παρατηρώντας το γέλιο της και μετά κατεβαίνω κάτω .

Κάθομαι στον καναπέ ξεφυσώντας και  βγάζω το κινητό μου . Θα της στείλω μύνημα και όχι ένα χίλια ! Πρέπει να μου απαντήσει δεν μπορώ να περιμένω μέχρι αύριο .