ΣΤΗΝ ΣΚΙΑ ΤΗΣ ΝΕΜΕΣΗΣ

Κεφάλαιο 55

Η Νατάσσα πήγαινε να βρει το Νικόλαο αλλά πριν μπει στο δωμάτιο άκουσε τις ομιλίες των δύο ανδρών. Στάθηκε κρυμμένη και άκουσε ολόκληρο το διάλογο τους.

Συγκινήθηκε από τα λόγια του αδελφού της αλλά η αποφασιστικότητα της δυνάμωσε. Θα έμενε δίπλα του και θα τον βοηθούσε. Δε θα κρυβόταν. Τα πόδια της την έβγαλαν στον κεντρικό κήπο. Προχώρησε με αργά βήματα πάνω στους πέτρινους διαδρόμους. Ο κήπος φαινόταν σα να είχε βγει από τα παραμύθια. Το φεγγάρι που ήταν σχεδόν πανσέληνος έριχνε το χλωμό του φως πάνω στα φυτά ενώ ένα απαλό αεράκι κουνούσε απαλά τα φύλλα τους. Την ησυχία της νύχτας διέκοπτε η μελαγχολική φωνή του γκιώνη.

Στο βάθος του ορίζοντα, σαν πυγολαμπίδες στο σκοτάδι, τρεμόπαιζαν τα αχνά φώτα από τα σπίτια της Ήλιδας και η θάλασσα στα πόδια της πόλης, γυάλιζε στο φως του φεγγαριού.

Βήματα ακούστηκαν κάπου πίσω της και γύρισε απότομα να δει ποιος την ακολουθούσε αλλά δεν είδε κανέναν. Συνέχιζε να ατενίζει το όμορφο τοπίο μπροστά της ενώ στο μυαλό  της γύριζαν τα λόγια  του Νικόλαου.

"Νατάσσα" Μια περίεργη φωνή ακούστηκε πίσω της.

Γύρισε απότομα να δει ποιος την φώναξε αλλά και πάλι δεν είδε κανέναν. Αισθάνθηκε την καρδιά της να πεταρίζει ανήσυχη. Γιατί αισθανόταν σαν κάποιος να την ακολουθούσε και ποιος τη φώναξε;

"Νατάσσα, μην τρομάζεις εγώ είμαι ο Έκτορας"

Η Νατάσσα γύρισε και πάλι απότομα και είδε τον Έκτορα να στέκεται λίγο πιο πίσω της, χλωμός από το φως του φεγγαριού. Το πρόσωπο του είχε ζωγραφισμένη πάνω του μια έκφραση γαλήνης, που η Νατάσσα δεν είχε συνηθίσει να βλέπει στον πάντα ενεργητικό Έκτορα. Του χαμογέλασε ζεστά και έκανε να τον πλησιάσει, αλλά εκείνος της έκανε νόημα να μην πάει κοντά του.

"Επιτέλους γύρισες Έκτορα να ξερες πόσο μου έλειψες. Τελείωσε το ταξίδι σου;" τον ρώτησε.

"Το ταξίδι μου τελείωσε σήμερα και πριν κάνω οτιδήποτε άλλο ήρθα να σε χαιρετίσω."

"Βρήκες τελικά τις αποδείξεις που χρειάζεται ο Νικόλαος;"

"Ακουσε Νατάσσα, γιατί δεν μπορώ να κάτσω για πολύ, μην ακούς τα λόγια, να βλέπεις μόνο τα έργα για να κρίνεις τους ανθρώπους. Θα ήθελα να μπορούσαμε να καθίσουμε μαζί και άλλο αλλά πρέπει να φύγω. Προσπάθησε να προφυλάξεις τον εαυτό σου όσο μπορείς καλύτερα και να θυμάσαι πάντα αυτά που σου έμαθα. Σε παρακαλώ να προσέχεις πρώτα τον εαυτό σου και να μην διακινδυνεύεις για τους άλλους. Να μη σταματήσεις να γυμνάζεσαι. Θα πρέπει να είσαι πάντα έτοιμη."  Το βλέμμα του Έκτορα φάνηκε πολύ στεναχωρημένο αλλά της χαμογέλασε με το πιο γλυκό του χαμόγελο και της είπε Q "Να ξέρεις οτι σε αγαπώ σα να είσαι δικό μου παιδί. Είσαι το κοριτσάκι μου. Μην προσπαθήσεις να εκδικηθείς κανένα. Η εκδίκηση πληγώνει περισσότερο αυτόν που την παίρνει. Σ'αγαπώ κοριτσάκι μου." και μαυτά τα λόγια στράφηκε προς την είσοδο του παλατιού και απομακρύνθηκε.