ΣΤΗΝ ΣΚΙΑ ΤΗΣ ΝΕΜΕΣΗΣ

Κεφάλαιο 28

Στην τεράστια σάλα είχε συγκεντρωθεί όλη η ελίτ των τεσσάρων βασιλείων και η ανώτερη τάξη του βασιλείου της γης. Οι γυναίκες φορούσαν τα πιο καλά τους φορέματα και τα κοσμήματα τους άστραφταν, κάτω απο τα πολλά κεριά, που φώτιζαν το χώρο.

Οι πρίγκιπες φορούσαν τις επίσημες στολές τους και συζητούσαν μεταξύ τους σε μια άκρη. Ανάμεσα τους ξεχώριζε ο Δημήτρης που φορούσε τη λευκή στολή του με τα χρυσά κεντήματα. Οι πριγκίπισσες, εντυπωσιακές μέσα στις τουαλέτες τους, τους πλησίασαν. Η κοκκινομάλλα Άννα προχώρησε λίγο πιο πέρα απο τους υπόλοιπους, τραβώντας μαζί της τον Δημήτρη.

«Προς τιμή ποιων γίνεται ο χορός; Για το νέο στρατηγό του πατέρα σου;» τον ρώτησε με περιέργεια, «και χρειαζόταν να κάνει τόση φασαρία για αυτούς;» συνέχισε πικρόχολα. «Δεν πειράζει όμως, ήταν μια καλή ευκαιρία για να σε δω», του χαμογέλασε ναζιάρικα και άπλωσε το χέρι της, για να πιάσει το δικό του αλλά εκείνος τραβήχτηκε απότομα.

«Σε παρακαλώ μας βλέπει ο κόσμος» της είπε θυμωμένος.

«Ο κόσμος ασχολείται με άλλα θέματα δεν κοιτάει εμάς . Δε σου έλειψα καθόλου;» συνέχισε η Άννα με παραπονιάρικη φωνή.

Εκείνη την ώρα μπήκαν στην αίθουσα ο Έκτορας με την Κατερίνα και κατέβηκαν τις σκάλες. Αφού ανακατεύτηκαν με τον κόσμο, ακολούθησε  ο βασιλιάς και ο κόσμος έβγαλε ένα επιφώνημα θαυμασμού όταν είδε τη νεράιδα που τον κρατούσε αγκαζέ.

Οι άντρες μέσα στην αίθουσα είχαν μείνει έκθαμβοι και οι γυναίκες δεν μπορούσαν παρά να ζηλέψουν. Η Νατάσσα κατέβαινε αργά και με χάρη τη σκάλα, στο πλευρό του βασιλιά και κανένας μέσα στην αίθουσα δε μιλούσε. Ο Δημήτρης αισθανόταν σα να την έβλεπε για πρώτη φορά. Ήξερε πόσο όμορφη ήταν, αλλά σήμερα ξέφευγε από την πραγματικότητα και φαινόταν σαν πλάσμα των παραμυθιών.

Όταν έφτασαν στη βάση της σκάλας, η Νατάσσα σήκωσε τα μάτια της, για να κοιτάξει γύρω της και από την αντανάκλαση των πετραδιών, φωτίστηκε το πράσινο χρώμα τους. Ο Δημήτρης αισθάνθηκε να του κόβεται η ανάσα, αλλά απο οτι είδε με πρωτόγνωρη ζήλια και οι υπόλοιποι την κοίταζαν το ίδιο συνεπαρμένοι. Σε κάθε της κίνηση σκόρπιζε το φως με τα πετράδια να αστράφτουν. Ο βασιλιάς της έκανε μια υπόκλιση πράγμα που παραξένεψε τους πάντες και την πήρε να χορέψουν ένα βαλς.

Ο Δημήτρης αισθανόταν να ζηλεύει τον πατέρα του, που την κρατούσε αγκαλιά αλλά και όλους τους άνδρες της αίθουσας που την κοιτούσαν μαγεμένοι. Ο Λέο χωρίς να πάρει τα μάτια του από πάνω της, είπε μεταξύ σοβαρού και αστείου στο Δημήτρη «Ευτυχώς που θα αρραβωνιαστείς την αδερφή μου, γιατί αλλιώς θα ζήλευα πολύ, που ζεις τόσο κοντά στη μέλλουσα γυναίκα μου».