ΣΤΗΝ ΣΚΙΑ ΤΗΣ ΝΕΜΕΣΗΣ

Κεφάλαιο 4

Ο βασιλιάς μπήκε στο δωμάτιο της κόρης του. Η νταντά μόλις τον είδε υποκλίθηκε και αποσύρθηκε. Η Νατάσσα καθόταν σε έναν βελούδινο καναπέ χτενίζοντας μια κούκλα της.

"Τι κάνει το κοριτσάκι μου", τη ρώτησε πλησιάζοντας την με τρυφερή φωνή. Εκείνη σήκωσε το κεφάλι της και χαμογέλασε, χαρούμενη που έβλεπε τον πατέρα της. Σηκώθηκε βιαστική από τον καναπέ για να αγκαλιάσει τον πατέρα της.

"Μπαμπάκα, τι ωραία που μπόρεσες να έρθεις. Είσαι καλά;" τον ρώτησε με το ενδιαφέρον να χρωματίζει τη φωνή της. «Όλες τις προηγούμενες μέρες δε σε είδα», του είπε με παράπονο, «αλλά η μαμά είπε ότι είχες πάρα πολύ δουλειά. Είναι αλήθεια οτι εγώ και ο Νικόλαος θα πρέπει να φύγουμε ταξίδι μόνοι μας;" Ο Νηρέας χαμογέλασε με τη βιασύνη της κόρης του να πει όλα όσα ήθελε με μια ανάσα. Η μητέρα της πάντα την μάλωνε για αυτό και της έλεγε να μη βιάζεται όταν μιλάει και να παίρνει ανάσες ανάμεσα στις προτάσεις.

"Ναι Νατάσσα μου, θα πρέπει εσύ και ο Νικόλαος να πάτε ένα ταξίδι χωρίς εμένα και τη μαμά, αλλά μόλις τελειώσω τις δουλειές μου εδώ, θα έρθουμε να σας βρούμε. Στο ταξίδι αυτό θα πρέπει να πάτε χωριστά, γιατί ο Νικόλαος θα φύγει πρώτα για εκπαίδευση. Εσύ θα φύγεις με τον Έκτορα και την Κατερίνα. Θα είναι ευκαιρία να του ζητήσεις να σου μάθει να χρησιμοποιείς το τόξο που σου αρέσει τόσο.» Η Νατάσσα έδειχνε πάντα ενδιαφέρον για την τοξοβολία, αλλά η βασίλισσα ήταν αντίθετη στο να εκπαιδευτεί η πριγκίπισσα σε αυτή. Έτσι ο Έκτορας που μετά τον πατέρα της ήταν το είδωλό της, αναγκαζόταν να της λέει δικαιολογίες για να την αποφύγει κάθε φορά που η μικρή πριγκίπισσα έτρεχε πίσω του για να του το ζητήσει.

Ο βασιλιάς συνέχισε: « Σ'αυτό το ταξίδι, δε θα πρέπει να πείτε σε κανένα ποιοι είσαστε και θα πρέπει να ακούς προσεκτικά αυτά που θα σου λέει ο Έκτορας. Είναι ένα παιχνίδι, που θα κερδίσει όποιος παίξει καλύτερα το ρόλο του. Δε θα πρέπει να αφήσετε κανένα να καταλάβει ποιοι είσαστε, μόνο έτσι θα κερδίσετε σε αυτό το παιχνίδι".

Την έβαλε προσεκτικά να καθίσει στην άκρη του κρεβατιού της και γονάτισε μπροστά της. Τα μάτια του είχαν βουρκώσει. Βλέποντας τον έτσι, τα μάτια της μικρής πριγκίπισσας σοβάρεψαν, πάντα επηρρεαζόταν όταν έβλεπε κάποιον στεναχωρημένο, πόσο μάλλον τον πατέρα της. Τα χέρια της τυλίχτηκαν γύρω από τους ώμους του βασιλιά.

"Μην στεναχωριέσαι θα κάνω ότι μου είπες και θα νικήσω εγώ ". Ο βασιλιάς πήρε βαθιά ανάσα και προσπάθησε να μιλήσει με σταθερή φωνή. Η Νατάσσα παρά τα δέκα χρόνια της ήταν πολύ ιδιαίτερο παιδί. Ήταν ανταγωνιστική ακόμη και με τα αγόρια και επίμονη, αλλά δίκαιη και τρυφερή. Ο Νηρέας κάποιες φορές σκεφτόταν οτι θα μπορούσε κάλλιστα να είχε γεννηθεί αγόρι με τα χαρακτηριστικά που είχε. Ενώ ήταν κορίτσι πάντα προστάτευε τον αδερφό της, σε βαθμό που εκείνος διαμαρτύρονταν. Όταν η βασίλισσα τη μάλωνε για αυτό, λέγοντας της οτι ήταν κορίτσι και έπρεπε να αφήνει τους άλλους να την προστατεύουν, εκείνη της απαντούσε θυμωμένα, οτι πάντα θα προστάτευε αυτούς που αγαπούσε και ας ήταν κορίτσι.