ΣΤΗΝ ΣΚΙΑ ΤΗΣ ΝΕΜΕΣΗΣ

Κεφάλαιο 27

Οταν έφτασε στο δωμάτιο της η Νατάσσα έπεσε με φόρα στο κρεβάτι της και φώναξε με το πρόσωπο χωμένο μέσα στο μαξιλάρι: " Γιατί; Γιατί;"

Ευχήθηκε να είχε μεγαλώσει σαν όλα τα υπόλοιπα κορίτσια που μπορούσαν να κλάψουν και να ξεσπάσουν τον πόνο τους. Για εκείνη όμως κάτι τέτοιο δεν επιτρεπόταν. Το μόνο που μπορούσε να κάνει, ήταν να τρελλαίνεται μόνη της γιατί για όλους τους υπόλοιπους η ζωή κυλούσε κανονικά, ενώ η δική της οικογένειά και το δικό της σπίτι είχε καταστραφεί.

Για άλλη μια φορά ορκίστηκε οτι δε θα συγχωρούσε ποτέ αυτούς που τους είχαν διαλύσει . Αν της δινόταν κάποτε η ευκαιρία, θα εκδικούνταν.

Το βράδυ είπε στην Κατερίνα οτι δε θα κατέβαινε στο δείπνο μια και δεν αισθανόταν καλά και ζήτησε να τη συγχωρήσουν.

Η επόμενη μέρα, ήταν η μέρα του χορού και όλοι έφαγαν στα δωμάτια τους, για να προετοιμαστούν. Της Νατάσσας της είχε λείψει ο Έκτορας που από την πολύ δουλειά δεν τον έβλεπε σχεδόν καθόλου και παρότι είπε ότι θα συνέχιζαν να εξασκούνται, δεν το έκαναν ούτε μια φορά. Έκανε παράπονα στην Κατερίνα και εκείνη του τα μετέφερε. Ο Έκτορας πήγε να την βρει λίγο πριν ντυθεί για τον χορό. Αφού μίλησαν για λίγη ώρα της είπε «Οταν έγινε η επανάσταση στο βασίλειο μας, είχε ακουστεί οτι είχε χρηματοδοτηθεί και από άλλα βασίλεια. Δεν γνωρίζω ποια είναι αυτά. Θα πρέπει να γίνουν έρευνες, γιατί θα έχουν καλύψει τα ίχνη τους. Στο λέω για να προσέξεις γιατί σήμερα θα είναι εδώ πρίγκιπες και πριγκίπισσες, από όλα τα βασίλεια.»

« Ο Ορος είναι αξιόπιστος; Τα ξέρει όλα για μας». Παρότι αισθανόταν οτι μπορούσε να εμπιστευθεί τον βασιλιά, δεν ήθελε να κάνει κάποιο λάθος. Ο Έκτορας ήταν καλύτερος κριτής από την ίδια σε αυτά τα θέματα και είχε πολύ μεγαλύτερη εμπειρία με τους ανθρώπους.

«Πρέπει να στηριχθούμε στο οτι βοηθάει τον αδερφό σου και να τον εμπιστευθούμε. Άλλωστε οι σχέσεις του με τον πατέρα σου ήταν αδερφικές».

Όταν έφυγε ο Εκτορας, χτύπησε η πόρτα και μια καμαριέρα, της έφερε ένα μεγάλο κουτί που ήταν δώρο από τον βασιλιά. Η Νατάσσα το άνοιξε. Μέσα ήταν το πιο όμορφο λευκό φόρεμα που είχε δει. Είχε πολλές λεπτές τιράντες που πλέκονταν μεταξύ τους σχηματίζοντας ένα περίτεχνο σχέδιο πάνω στους ώμους και κατέβαιναν στην πλάτη μέχρι λίγο πιο πάνω από την μέση, αφήνοντας το σχέδιο να φαίνεται με φόντο την πλάτη. Πάνω στο μπούστο του, που ήταν εφαρμοστό είχε άπειρα μικρά πετράδια, σαν διαμαντάκια που άστραφταν στην παραμικρή αλλαγή φωτός.

Στη μέση η ζώνη ανέβαινε σφιχτή λίγο πιο κάτω απο το στήθος σχηματίζοντας ανάποδο ν και από εκεί και κάτω έπεφταν στρώματα διάφανων λευκών υφασμάτων, ώσπου στο τέλος δεν ήταν πια διάφανα. Τα παπούτσια ήταν και αυτά κατάλευκα στολισμένα με πετράδια. Μέσα στο κουτί υπήρχαν επίσης μια λευκή κορδέλα από το ύφασμα του μπούστου στολισμένη και αυτή με πετράδια και ένα ζευγάρι μακριά λευκά γάντια που κάλυπταν από την παλάμη μέχρι το μπράτσο. Τα γάντια είχαν μια λωρίδα διάφανη που πάνω στο δέρμα φαινόταν το ίδιο σχέδιο με τις τιράντες του φορέματος . Η καμαριέρα κοιτούσε ονειροπόλα την τουαλέτα και της είπε ότι δεν είχε ξαναδεί τόσο όμορφο φόρεμα. Η Νατάσσα το φόρεσε και είδε τα μάτια της κοπέλας να ανοίγουν από την έκπληξη.

«Είσαστε πανέμορφη» είπε θαμπωμένη «Είναι λες και το φόρεμα έχει ραφτεί μόνο για εσάς. Τώρα πρέπει να κάνω τα μαλλιά σας έτσι, ώστε κανείς να μην μπορέσει να ξεχάσει ποτέ την ομορφιά σας».

Όταν η κοπέλατελείωσε, τα μαύρα μαλλιά της Νατάσσας σχημάτιζαν στην κορυφή του κεφαλιού μια αλογοουρά που στηρίχθηκε με τη λαμπερή κορδέλα, αλλά όλα τα υπόλοιπα μαλλιά της έπεφταν ελεύθερα γύρω από το πρόσωπό της. Όταν μπήκε στο δωμάτιο η Κατερίνα έμεινε άφωνη. Μόλις εκείνη  συνήλθε από την έκπληξη, φώναξε τον Έκτορα που περίμενε απέξω. Όταν εκείνος μπήκε μέσα στο δωμάτιο, συγκινήθηκε διαπιστώνοντας πόσα πράγματα είχε αποκλείσει η όμορφη Νατάσσα από τη ζωή της, εξαιτίας της μοίρας της. Είχε ζήσει μέχρι τότε σαν σκιά του αδερφού της. Η ζωή της δεν ήταν δική της και τόσα χρόνιαμεγάλωνε, πιστεύοντας ότι αυτός ήταν ο προορισμός της. Από εδώ και πέρα θα μπορούσε να ζήσει τη δική της ζωή, σαν κανονικό κορίτσι .