ΣΤΗΝ ΣΚΙΑ ΤΗΣ ΝΕΜΕΣΗΣ

Κεφάλαιο 2

Ο βασιλιάς αισθανόταν απελπισμένος. Ήθελε να βοηθήσει το λαό του, αλλά είχε λιγότερα όπλα από τους αντιπάλους του. Στο τέλος αναγκάστηκε να παραδεχτεί την ήττα του. Όταν οι άνθρωποι του που παρακολουθούσαν τις κινήσεις των αντιπάλων του τον πληροφόρησαν με λεπτομέρειες για τα σχέδια τους, εκείνος κατάλαβε οτι βρισκόταν σε κίνδυνο όλη του η οικογένεια, μια και οι εχθροί του δε θα αρκούνταν στο να εξολοθρεύσουν τον ίδιο, αλλά θα προσπαθούσαν να εξαφανίσουν και κάθε πιθανότητα απειλής διαδοχής και εκδίκησης για το μέλλον.

Κάποια στιγμή μέσα στο βασίλειο ξέσπασε μεγάλη αναταραχή, με κύριο υποκινητή τον άνθρωπο που είχε μεγαλώσει μαζί με τον βασιλιά σαν αδερφός. Αυτό ήταν κάτι που πόνεσε και απογοήτευσε ακόμη περισσότερο το Νηρέα. Το όνομα του προδότη φίλου του ήταν Ωρίωνας. Ήταν ο γιος του υπουργού που διαχειρίζονταν το στρατό από την εποχή που ήταν βασιλιάς ο πατέρας του Νηρέα. Οι δύο άντρες ήταν καρδιακοί φίλοι και γιαυτό και ο Νηρέας με τον Ωρίωνα μεγάλωναν σχεδόν σαν αδέλφια. Η ψυχή όμως του ανθρώπου δεν κρύβει πάντα καλά πράγματα στα βάθη της. Ο Ωρίωνας πάντα κατά βάθος ζήλευε τη θέση του Νηρέα και η κατάσταση χειροτέρεψε όταν η βασίλισσα που διάλεξε δίπλα του, ήταν μια γυναίκα που και ο ίδιος θαύμαζε και ήθελε. Κάθε φορά που τους έβλεπε μαζί να κοιτάζονται με αγάπη και να γελάνε ευτυχισμένοι, αισθανόταν μαχαίρια να τον τρυπάνε.

Όσο ζούσε ο πατέρας του Ωρίωνα αυτός δεν τολμούσε να κάνει τίποτα εναντίον του βασιλιά, αλλά μετά το θάνατό του, πήρε τη διαχείριση του στρατού και αισθάνθηκε αρκετά απελευθερωμένος και δυνατός ώστε να συνεργαστεί με τους εχθρούς του Νηρέα. Η κατάσταση κλιμακωνόταν μέρα με την ημέρα.

Ένα βράδυ καταλαβαίνοντας οτι η κατάσταση ξέφευγε από τον έλεγχό του, ο βασιλιάς Νηρέας κάλεσε κοντά του, τους πιο έμπιστους ανθρώπους του, ανθρώπους που είχαν δοκιμαστεί μαζί του στα πεδία της μάχης και ποτέ δεν τον πρόδωσαν. Ένας από αυτούς ήταν ο Έκτορας, ο αρχηγός της ασφάλειας του. Είχαν πολεμήσει μαζί και ο βασιλιάς γνώριζε τις ικανότητες του. Ήταν ο άνθρωπος που είχε περάσει τη μέχρι τώρα ζωή του με πάρα πολύ εκπαίδευση σε όλων των ειδών τις πολεμικές τέχνες και που είχε αναλάβει την ευθύνη για την εκπαίδευση των ειδικών στρατιωτικών σωμάτων της ασφάλειας του βασιλιά. Στα πεδία της μάχης είχε το παρατσούκλι ο ανίκητος. Στην πραγματικότητα όμως ο Έκτορας ήταν ένας άνθρωπος που διάβαζε πολύ και του άρεσε να μαθαίνει καινούρια πράγματα.