The Decent Son

The Decent Son (49)

Lumabas na kami ng abandunadong warehouse habang ina-aasist ako ng ibang mga pulis.

Sa paglabas ko sinalubong naman agad ni Dante at nag bow pa 'to sa'kin.

"Nasaan si Yen?" Tanong ko agad sa kanya.

"Nasa Mansion po, safe siya."

"Pero ang sabi ni Derek nag text sa kanya si Yen na pupunta daw dito!"

Pinakita niya sa'kin ang cellphone ni Yen. "Ako lang po ang nag text na 'yon, sir. Para po hindi siya mag hinila."

Huminga ako ng malalim. "Maraming salamat."

Lumabas na rin mula sa warehouse sila Derek at Mae na naka posas na, gano'n din ang mga bangkay na napatay sa opirasyon ng mga pulis. Ang sama lang ng tingin sa'kin ni Derek pero hindi naman ako nagpatalo sa kanya sa pakikipagtitigan. Finally, hindi na niya kahit kailan magugulo pa si Yen. Pina-pangako ko 'yan.

May lumapit sa'king isang pulis na tingin ko ito ang pinaka head nila.

"Siguraduhin nyong makukulong siya." Sabi ko sa kanya pagkalapit niya.

"Sinisigurado po namin 'yan. Marami siyang kasong haharapin, murder, kidnapping, drug, extortion kaya tingin ko hinding-hindi siya basta makakalaya ng kulungan."

"Maraming salamat."

"Sa ngayon umuwi na kayo para makapag pahinga. Bukas na namin kayo kukuhanan ng statement para sa report namin."

"Okay."

"This way, sir." Dante told me. Sumunod na lang ako sa kanya at sumakay agad ako sa kotseng dala niya.

Sa pagsakay ni Dante at isa pang guard sa front seat. Sinimulan na agad namin ang byahe pauwi.

Habang nasa byahe ang tanggi lang na pumapasok ngayon sa isip ko ay ang makita na si Yen at mayakap siya ng mahigpit.

Isang oras din ang naging byahe namin bago kami tuluyang makarating ng Mansion ng mga Ferez.

Sa Main entrance palang nakita ko na si Yen na mukhang kanina pa inaabangan ang pag dating ko. Gano'n din si Mr. Ferez at Alyssa.

Bumaba agad ako sa kotse para mag pakita na sa kanila. Tumakbo agad papalapit sa'kin si Yen at niyakap ako habang umiiyak.

"Thank god you're fine. Natakot ako, hindi ko alam ang gagawin ko kapag may nangyaring masama sa'yo." Sabi niya habang tuloy lang sa pagiyak niya.

Niyakap ko siya pabalik. "Natakot din ako. Natakot ako na baka hindi na kita makikita." Pagamin ko sa kanya.

Bumitaw siya sa pagkaka-yakap niya sa'kin at hinawakan niya ako sa magkabilang pisnge ko. Medyo nasaktan ako do'n dahil sa nagawang malakas na pagsuntok ni Derek sa'kin kanina.

"Sorry." She apologized, quickly.

I smiled. "It's okay."

Patuloy pa din siyang umiyak na may kasama ng pag-hikbi habang ako naman ay pinupunasan lang ang luha niya.

"Stop crying now baby, I'm here now and safe." I reassured. Baka sakaling makatulong sa pagtigil niya sa pagiyak. Pero kahit ano atang sabihin ko ayaw pa din niyang tumigil sa pagiyak hanggang sa bigla na lang siyang mawalan ng malay.

Shit!

Nasalo siya ng bisig ko kay hindi siya natumba. "Yen!" Paggising ko sa kanya.

Tumakbo na rin papalapit sa direksyon namin sila Mr. Ferez at Alyssa na nagaalala din dahil sa pagkawalan ng malay niya.

"Dalhin mo siya sa kwarto niya, ipapatawag ako ng Doctor para i-check siya." Mr. Ferez told me.

"Opo." Binuhat ko agad siya at dinala ko naman agad sa kwarto niya para do'n siya ihiga.

--

Nasa kwarto lang kami ngayon ni Yen at pinagmamasdan siyang matulog. Pinagmamasdan ko lang siya habang nilalapatan ng ice ang parteng sinuntok ni Derek kanina. Wala paring malay until now si Yen at tapos na siyang i-check ng doctor na pinatawag ni Mr. Ferez.

"Bakit siya hinimitay?" Tanong ni Mr. Ferez sa Doctor.

"Wala kayong dapat ipagalala, masyado lang siyang nagaalala sa nga nangyari kaya siya hinimitay. But i advice na hindi dapat siya ma-stress mula ngayon."

"Bakit po?" Tanong naman ni Alyssa.

"It's not safe for her and for her baby na ma-stress pa."

Bigla kong na ibaling ang tingin ko sa Doctor dahil sa narinig kong sinabi niya. "T-teka, w-what do you mean? She's..." Hindi ko matapos ang pagsasalita ko.

She just nodded to me habang nakangiti. "Yes Mr. Danielles, your fiance is pregnant. Congratulations."

"Oh my God!!" Dinig kong sabi ni Alyssa. Hindi niya ma-itago ang excitement niya dahil sa magandang balita. Gano'n din ako. Tumingin ako kay Yen habang nag laki ng ngiti ko sa labi ko.

After nang lahat nangyari dahil sa siraulo niyang ex boyfriend,  may blessing agad na binigay sa'min. I can't wait na magising siya at ibalita sa kanya na magiging magandang mommy na siya.

"Congratulations, Kuya Christian!" Bati ni Alyssa sa'kin kaya tumingin ako sa kanya habang nakangiti pero unti-unting nawala ang ngiti ko nang makitang ang seryoso ng tingin sa'kin ni Mr. Ferez.

Mukhang hindi niya ata nagustuhan na malaman na buntis na anak niya samantalang hindi pa kami kasal.

"We should rush your wedding now." He told me.

"Y-Yes, sir."

Iniwan na din naman agad nila ako kay Yen. Lumabas na sila ng kwarto kaya binaling ko na nag tingin ko kay Yen habang hindi mawala ang ngiti ko sa labi ko.

Dahil hindi pa naman siya gising, i decided na mag shower na muna. Binilisan ko lang dahil baka anytime magising na si Yen.

After kong mag shower, si Yen agad ang tinigna ko pero until now tulog pa din siya. Nag bihis na muna ako, tutal may mga damit na rin naman ako dito.

"Christian," I heard her call.

Nilingon ko agad siya, sinubukan niyang umupo mula sa pagkakahiga niya. Nag madali akong lumapit sa kanya kahit na shirtless pa 'ko.

"Hi, baby." Bati ko sa kanya.

"Hi." She greeted back. "Ano'ng nangyari?"

"Hinimatay ka." Hinawakan ko ang isa niyang kamay at hinalikan ko 'to. Hinaplos naman niya ang pasa ko sa mukha gamit ang pointing finger niya.

"Siya ba ang may gawa niyan?" Tanong niya.

Tumango lang ako bilang sagot. Nakita kong nagalala na naman siya.

"Baby, 'wag mo na siyang isipin. Nakakulong na siya. Sisiguraduhin namin na hindi na siya makakalaya pa, kaya 'wag ka ng magisip pa kasi.... hindi makakabuti sa inyo ni baby."

"Who?" Kunot noo niyang tanong.

I smiled. "You and our baby! You're pregnant!"

"Oh my god!"

"Congratulations Ms. Ferez!"

"Oh my god!" Hindi pa rin siya makapaniwala pero nando'n ang excitement sa mukha niya.

I touch her both cheeks. "Thank you for another blessing baby. I love you."

She smiled, widely. "Oh my god!"

"I know."

Hinalikan ko siya labi niya, sinuklian naman agad niya 'yon. Siya ang unang bumitaw sa halikan namin habang kagat-kagat niya ang lower lip niya.

"Oh my god!"

I laughed. "Hanggang kailan mo sasabihin 'yan?"

"I don't know, I'm just... I'm really happy, very... very happy because of our new blessing and... to see you safe. 'Wag ka na ulit mawawala ha?"

I nodded. "I promise! Hinding-hindi na!"

To be continued...

Nearly End.