#17 Τρόποι Επιβίωσης [#17ΤΕ] [✔]

~#14 Να αγαπάς~

Αλίκη's POV

Το σώμα μου τραντάζεται μια...δυο... Προσπαθώ να ανοίξω τα μάτια μου και να καταλάβω που βρίσκομαι. Έρχομαι αντιμέτωπη με δυνατά φώτα τα οποία με τυφλώνουν. Μόλις έρχομαι στα συγκαλά μου ακούω πανικόβλητες φωνές στα Ρώσικα. Με τα λίγα που καταλαβαίνω, κάτι λένε ότι τον χάνουν.

Συνειδητοποιώ πως βρίσκομαι σε κρεβάτι νοσοκομείου και με σέρνουν σε έναν διάδρομο. Αρπάζω μια νοσοκόμα από το μπράτσο και αμέσως σταματάνε να με κινούν. Κάτι μου λένε, αλλά δεν μπορώ να συγκεντρωθώ. Σηκώνω το σώμα μου και ανοιγοκλείνω τα μάτια αργά. Παρατηρώ πως τα ρούχα μου είναι λερωμένα με αίμα και η καρδιά μου αρχίζει να χτυπά σαν τρελή.

"Τι-Τι συνέβη;" αναρωτιέμαι και αγνοώ τους νοσοκόμους, οι οποίοι προσπαθούν να με τραβήξουν πίσω.

Κοιτάω μήπως έχω κάποια πληγή, αλλά δεν νιώθω να πονάω πουθενά. Μόλις θυμάμαι τι σύνεβη τελευταία φορά που ήμουν ξύπνια κοκαλώνω. Ο Λούσιφερ. Ο Λούσιφερ επέστρεψε. Γυρνάω αμέσως πίσω στους νοσοκόμους και πιάνω έναν από το μπράτσο.

"Θέλω ένα τεστ εγκυμοσύνης," λέω αλλά ξεχνάω ότι δεν μπορούν να με καταλάβουν. "Pregnancy test, please."

Κοιτιούνται μεταξύ τους ξαφνιασμένοι από την απαίτηση μου και ύστερα βλέπουν εμένα. Τα μάτια μου γεμίζουν δάκρυα και δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι χειρότερο από την αποβολή. Όλο αυτό το αίμα δεν μπορεί να σημαίνει κάτι άλλο.

Δεν μπορώ να το κάνω αυτό στον Μπράιαν...

"Please," ξεσπάω σε κλάματα και η νοσοκόμα έρχεται αμέσως να με στηρίξει.

Μου λέει κάτι στα Ρώσικα, αλλά δεν καταλαβαίνω Παναγία. Με βοηθάει να καθήσω σε μια καρέκλα, ενώ κάτι λέει στον άλλον και φεύγει αμέσως.

Δεν θέλω καν να σκέφτομαι ότι έχασα το παιδί. Δεν θα το αντέξω, όχι. Ακουμπώ το χέρι στην κοιλιά μου και κάτι βαθιά μέσα μου μού λέει ότι δεν το έχω χάσει. Είναι εκεί και μεγαλώνει αργά και σταδιακά, όπως πρέπει από την φύση. Βλέπω το αίμα στα ρούχα μου και προσπαθώ να καταλάβω από που προήλθε.

Η νοσοκόμα αρχίζει να μου μιλάει στα Ρώσικα και καταλαβαίνω μόνο το "κάνουμε ό,τι μπορούμε", το "ήταν πολύ σοβαρή πληγή" και το "είναι καθ'οδόν". Σουφρώνω τα φρύδια και προσπαθώ να συνδυάσω τα κομμάτια παζλ. Θυμάμαι να βρίσκομαι στο νεκροταφείο και να συναντώ τον Λούσιφερ. Μήπως του συνέβη κάτι;