#17 Τρόποι Επιβίωσης [#17ΤΕ] [✔]

~Απλά βάλε ένα τέλος~

Στιλ Μπράιαν, αλλά πριν από κάτι καιρό...

"Λούσιφερ," μουρμουρίζω με αναστεναγμό το όνομα του και χαϊδεύω το μέτωπο μου. "Τι ακριβώς προσπαθείς να κάνεις με αυτή την γελοία στάση σου;"

"Σους, Μπράιαν. Οι στάσεις μου θα αλλάξουν τον κόσμο στο κοντινό μέλλον," λέει ο Λούσιφερ και τον παρακολουθώ καθώς προσπαθεί να καταφέρει μία αρκετά περίεργη στάση στο χαλί που εμφάνισε μπροστά από το γραφείο του.

Αναστενάζω άλλη μια φορά και σταυρώνω τα χέρια γύρω από το στήθος μου. Είναι πέραν ηλίθιος αλλά αυτό παραπάει. Δεν φτάνει που πρέπει να τον ακολουθώ συνέχεια και να ανέχομαι τις μπούρδες του όλο του εικοσιτετράωρο,  τώρα πρέπει να αναλύω τι στο καλό κάνει και τόσες ώρες.

Μακάρι να υπήρχε τρόπος να ξεφύγω από αυτή την κυριολεκτική κόλαση.

"Θα σταματήσεις να κάνεις σαν 60χρονη γιαγιά σε λεωφορείο;" σαρκάζεται Λούσιφερ  και σηκώνεται όρθιος για να με αντιμετωπίσει.

"Εσύ ήσουν αυτός που προσπαθούσε να μιμηθεί λάρβα σε αυτό το χάλι εδώ και 2 ώρες, όχι εγώ," λέω αμέσως για να προστατεύσω το τομάρι μου.

"Τέλος πάντων. Βαρετός. Θέλεις να πάμε σε ένα πάρτυ που γίνεται στο Four Seasons της Νέας Υόρκης. Άκουσα ότι θα κυκλοφορούν καλές ψυχές," προτείνει ο Lucifer και με προσπερνάει, καθώς με ένα αποκρότημα των δαχτύλων του αλλάζει στο καλό του κοστούμι.

Δεν σχολιάζω το γεγονός ότι τον έβλεπα για δύο ώρες τώρα να φοράει ένα στενό κολάν χωρίς μπλούζα από πάνω.

"Το ξέρεις ότι έχω άλλες δουλειές να κάνω από το να πηγαίνω σε πάρτυ με πλούσιους," λέω βαριεστημένα και αναστενάζω σαν μικρό παιδί που του είπαν οι γονείς του ότι πρέπει να έρθει μαζί τους στην θεία που συνεχώς του φιλά τα μάγουλα και το πειράζει για το πόσο έχει μεγαλώσει τόσο από την τελευταία φορά που το είδε.

"Ειρωνεία που παραπονιέσαι όταν μόνο αυτά έκανες ενώ ήσουν ζωντανός."

Ο σαρκασμός του πραγματικά δεν με αφήνει να αναπνεύσω. Κάθομαι στην καρέκλα μπροστά από το γραφείο του σταυροπόδι και τον παρακολουθώ καθώς κοιτάει κάποια χαρτιά στο τραπέζι.

"Ειρωνεία είναι που θες να πας να περικυκλωθείς με "καλές" ψυχές. Νόμιζα ότι ο Διάολος κυνηγάει μόνο τις κακές," αντεπιτίθομαι και σηκώνω το φρύδι έτοιμος για την απάντηση του.