#17 Τρόποι Επιβίωσης [#17ΤΕ] [✔]

~#7 Να απολαμβάνεις~

Bryan's POV

Δαγκώνω το κάτω χείλος μου και κλείνω τα μάτια για να απολαμβάνω το αεράκι που χαϊδεύει στο πρόσωπο μου. Παίρνω μια βαθιά ανάσα και τον νιώθω να στέκεται δίπλα μου. Ανοίγω τα μάτια αργά και το ηλιοβασίλεμα πέρα μακριά στα βουνά της Ρωσίας φωτίζει το μπαλκόνι ολόκληρο. Αν και σπάνια το βλέπω με τόσο καθαρό ουρανό, σήμερα πιστεύω πως είναι ειδική ημέρα.

Βλέπω την σιλουέτα του που χαζεύει το ίδιο θέαμα με μένα με την άκρη του ματιού μου και χαμογελώ. Του αφήνω λίγο χρόνο να απολαμβάνει τα πανέμορφα χρώματα του ουρανού και σκέφτομαι την Αλίκη. Δεν περίμενα να ένιωθα τόσο όμορφα όταν την φίλησα. Πάντα πίστευα πως απλά την χρησιμοποίησα, αλλά μάλλον κατέληξα να μπλέκομαι κι εγώ στα νήματα των συναισθημάτων μου.

Χαϊδεύω το κάτω χείλος μου με ένα χαμόγελο και τον ακούω που γελάει ελαφρώς. Ξέρει πως σκέφτομαι αυτήν και με κοροϊδεύει όπως έκανε παλιά. Γυρνάω να τον δω και παραμένει σχεδόν ίδιος. Τα μαύρα του μαλλιά χτενισμένα πίσω, τα σκοτεινά του μάτια ζωηρά και γεμάτο ζωή, τα χαρακτηριστικά του μαλακά με την ενέργεια ενός διαβολικού παιδιού.

Στρέφει το κεφάλι του προς εμένα και μου χαρίζει ένα ζορισμένο χαμόγελο. Ξέρω αυτό το βλέμμα του. Ξέρω πως τον πειράζει κάτι. Μάλλον σκοπεύει να κάνει κάτι τρελό το οποίο δεν θέλει να εκμυστηρευτεί σε κανέναν. Απορώ τι μπορεί να είναι αυτό εφόσον μπορεί να έχει ό,τι θέλει με ένα αποκρότημα των δαχτύλων του. 

Εκτός από την καρδιά του.

"Το ήξερα πως θες την Αλίκη ακόμη," λέει και αναστενάζει.

Ο Λούσιφερ έχει ακουμπήσει τους αγκώνες του στα κάγκελα του μπαλκονιού και κοιτάει πέρα. Το χρυσό χρώμα του ήλιου φωτίζει το πρόσωπο του και τον κάνει έναν πολύ ελκυστικό άντρα. Δεν ξαφνιάζομαι που ήταν ο αγαπημένος άγγελος του Θεού. Έχει έναν τρόπο να σε κατακτά αμέσως.

"Δεν το περίμενα από εσένα, Μπράιαν. Ένα απλό κοριτσάκι σαν την Αλίκη κατέκτησε την καρδιά ενός αναίσθητου σαν εσένα," σκέφτεται φωναχτά και ισιώνει την πλάτη του. "Στην αρχή την λυπόμουν, αλλά τώρα που την έχω μάθει, την φοβάμαι. Αυτή η γυναίκα έχει ισχυρότερη ψυχή από εσένα."

"Τι θες τώρα; Να ζηλέψω;" αναρωτιέμαι και του σηκώνω το φρύδι.

Ξαπλώνω πίσω στα κάγκελα και σταυρώνω τα χέρια γύρω από το στήθος μου. Δεν βγάζω τα μάτια από πάνω του, καθώς σηκώνει το κεφάλι του στον ουρανό και παίρνει μια βαθιά ανάσα. Στο μυαλό μου επιστρέφει η Αλίκη μαζί με τα λόγια του Λούσιφερ και συμφωνώ. Το ξέρω ότι αυτό το κορίτσι έχει μια τέτοια δύναμη που με μαγνητίζει δίπλα της.