Falling Inlove With You (EDITING)

CHAPTER 79 *

CHRYSSTALL'S POV...

Hindi ko alam kung anong sasabihin ko. Hindi ko alam kung dapat ba akong maging masaya sa mga pinagsasabi niya.

Bakit ba siya ganito magsalita?

Nakakakilabot...

Nakakatakot...

Pero may kung ano saking dapat maging masaya ako. Ngunit hindi ko magawang matuwa. Maski ngumiti ay hindi ko magawa.

Siguro dahil takot na akong umasa muli kahit ganito pa ang ipinapakita niya sakin. Ayokong maging martyr na naman sa kanya.

"S-sorry." Napabuntong hininga naman ako tsaka lumakad palayo sa kanya.

Hindi pa naman magsastart ang ibang games dahil merienda time na muna daw kami. Iniwan ko lang sila saglit kasama niya si Yssan. Gusto kong mag isip at mapag isa.

Gustuhin ko mang iwasan siya hindi ko rin magawa. Hindi ko matiis mula nung naging malapit sila ni Yssan. Hindi ko rin naman siya mapipilit na layuan kami kasi sa tuwing nakikita siya ng anak ko hindi ko alam kung anong mararamdaman ko.

"Problems?"

Sinundan niya ako? dO_ob

Dahan dahan ko naman siyang hinarap. "W-wala to. Okay lang ako."

"Naoffend ba kita kanina? Im sorry." Hindi ko namamalayang tumutulo na pala ang luha ko.

Napaupo ako sa wooden bench na napaparoon habang siya nanan ay nanatiling nakatayo sa harap ko. Napatingin ako sa paligid ko ngunit walang tao.

Ayoko lang na mamaya ay may magtsitsimis na samin ngayon. Total gusto ko rin namang matyagan tong nararamdaman ko kung siya parin ba talaga.

"Hindi...okay lang naman ako. G-gusto ko lang makalanghap ng sariwang hangin." Tumabi naman siya sakin.

Sabay kaming tumingala sa kalangitan. Tahimik, malaya ang mga ibong nagsisiliparan doon, at damang dama mo talaga ang haplos ng sariwang hangin.

"S-si Yssan nga pala?" Pansin kong wala siya ngayon.

Saan niya naman iniwan yun?

"Ah...andun siya sa kaklase niya maglalaro muna raw sila." Naging panatag naman ang loob ko nang sabihin niya iyon.

Dapat ko na bang hayaan ang sarili kong kausapin siya? Panahon na ba para malaman niya ang nangyari sa loob ng tatlong taon?

d-_-b

Dapat ko pa bang sabihin sa kanya? Magbabago ba ang kahat kapag sinabi ko iyon?

"Pwede ba kitang mahalin ulit?" Pambabasag niya sa katahimikan.

Parang natataranta yung puso ko nung marinig ko iyon. Hindi normal sa kanya ang magtanong ng ganito.

It makes me so uncomfortable.

"B-bakit? Bakit ako?" Yun bang gusto ko na sanang kalimutan yung lahat ng alaalang mayroon kami at magfocus sa anak ko. Pero heto siya ngayon sa harap ko confessing his feelings again and again.

Making me fall in love for the second time. At this this time that I dont know if I can able to love him again and face the consequences that might happen.

"Coz my heart says that it is still you. That Im into you."

TUG! TUG! TUG!

TUG! TUG!

TUG!

Napabuntong hininga naman ako habang nakikinig sa mga sinasabi niya. Parang sa simpleng salita niya ay nagigitla ako.