Falling Inlove With You (EDITING)

CHAPTER 67 *

CHRYSSTALL'S POV...

FAST F  O  R  W  A  R  D...

Last day na to ng SPORTSFEST NAMIN. Isang araw ko ring hindi na nakikita si Keith. Hindi ko alam kung malulungkot ba ako dahil tapos na ang lahat samin at tuluyan na niyang tinapos o maging masaya nalang dahil alam kong masaya na siya sa iba.

Kakayanin ko pa bang makita siya kahit alam kong masaya na siya sa iba?!

Kaya ko pa bang magmahal ng iba upang makalimutan ko siya?

                 ♥♥ FLASHBACK♥♥

Naglalakad akong quadrangle papuntang office niya sana. Gusto ko siyang makausap tungkol sa kinilos niya noong nakaraang araw. Ayokong bigyan ng dahilan ang sarili ko para umasang muli.

Agad kong pinindot ang elevator paountang ikatlong palapag ng building. Sari sari at naghahalong emosyon ang nararamdaman ko ngayon. Hindi ko alam kung pang goodnews ba to o pang badnews.

KABA

TAKOT

KIROT

sa puso ang nararamdaman ko.

Parang gusto kong umatras ngayon ngunit ang mga paa ko ay siyang nagdidikta na dapat akong magpatuloy.

"Is Mr. KEITH MONTEFLOR is around?" Tanong ko sa kanyang sekretarya.

"Yes Ma'am. Just come to his office."

"Thank you."

Agad kong pinihit ang pinto at nakita ko silang dalawang nag uusap. Normal lamang ang mukha niyang makitungo.

"Please leave us alone for a while." Sabi niya kay Chloe at agad naman etong lumapit sa kanya at...

HINALIKAN NIYA SA LABI na parang gustong gusto naman ni Keith. Ang sakit lang sa puso na harap harapan nilang ginawa. Pilit kong iniiwas ang sarili kong tignan sila.

Kaya mo yan Chrysstall. Labanan mo.

"What are you doing here?" Casual na tanong niya.

Ayaw niya bang andito ako...

Humugot ako ng lakas ng loob para makapagsalita. "D-dinalhan kita ng pancakes. N-Niluto ko yan." Masaya kong nilapag sa table niya ang mga dala ko.

1 chocolate drink and a box of pancakes.

Tinignan niya lang ito at hindi na nag abalang tikman. Parang napahiya ako sa harap niya at gusto kong kainin na ako ng lupa ngayon...

dTT_TTb

"Is there anything you need?" Walang gana niyang sabi sakin.

"A-ah... Itatanong ko lang s-sana yun...yung nung isang araw."

"What about that?"

Bakit ba ganyan ka kacold sakin?!

"A-ahh. B-bakit mo ginawa yun?" Kabado kong tanong sa kanya.

Bahagya pa siyang ngumisi sakin. "Is that really a big deal for you?!"

"H-hindi naman itatanong ko l-lang sana." Hindi ko man lang maituwid ang pagsasalita ko sa tuwing makakaharap ko na siya.

"Its nothing."

Parang binagsakan ako ng isang yelo at tinamaan ako sa ulo. Halos nagsisisi ako ngayon kung bakit ko pa tinanong lung alam ko lang naman na masasaktan ako.

Ang sakit... Tagos sa puso... Nalilito ako kung bakit ganyan siya.

"Pero bakit?" Pinipigilan kong umiyak sa harap niya dahil baka isipin niyang umaasa akong magkakayos kami.