Serap Ayça, hayallerini gerçekleştirmek üzere, bu yepyeni dünyaya ayak basmıştı. Uzun beyaz bulutların ülkesine... Hayalinin ülkesi Yeni Zelanda'ya...
Büyük hayaller, büyük umutlarla gelmişti. Onu nelerin beklediğini bilmiyordu ama, daha adımı...
Merhabalar canlarım, hepinize sevgilerimi sunarken gönül dolusu selamlarımı da yolluyorum. Biliyorum çoğunuzun ilgisi yok bu hikayeme ama gönlümü kırmayıp benim için geldiğinizi de fark ediyorum, bu yüzden varlığınızla beni mutlu ettiğiniz için hepinize çok çok teşekkür ediyorum. Evet artık hikayem eski ilgisini yitirse de ben yine de hevesle yazmaya devam ediyorum, Carlos ve Serap Ayça'm onlar benim ilk göz ağrılarım, benim sevgili kahramanlarım, onları ben çok seviyorum.
İnanın tek bir okuyanı olmasa bile ben büyük bir tutkuyla yine yazarım, acemiliğimle yazmış da olsam, işte bu benim eserim diyebileceğim bir hikaye. Cümlelerim belki akıcı değildir, uyumsuzdur belki kitapçılardan aldığınız ve hevesle okuduğunuz değerli yazarlarımızın romanları gibi edebiyat kokmuyordur ama gururlanarak söyleyebiliyorum ki deniyorum ve daha iyi olabilmek için çabalıyorum. Ve şu gerçeği de belirtmek istiyorum sizlere , yazar olmaya karar veren birinin kesinlikle ufku geniş, okuma aşkı sınırsız olmalıymış yazarlık denemelerimle bunu bir kez daha anladım. Ben de şimdi bunu deniyorum, hayalimdeki ve ufkumdaki kurguları kendi yaşanmışlıklarımı, izlenimlerimi, gözlemlerimi de katarak yazıyorum ve her bir cümlesinin, kelimesinin benim dağarcığımdan çıkmasına, birikimimden akmasına önem veriyorum. Demek istiyorum ki canlarım bu acemi yazar ablanız daha iyi olmak ve sizlerle daha da iyisini paylaşmak için gayret gösteriyor bu benim hobim elbette ama sizlerle olmak var ya işte o, bambaşka bir duygu tarifsiz bir his, Ben sizlere nasıl böyle alışmışım her biriniz benim arkadaşım, dostum, kardeşim, kuzum kısacası ailem olmuşsunuz. Başımın taçları kuzularım, hepinize tekrar ayrı ayrı içtenlikle teşekkür ediyor kucak dolusu gönül dolusu sevgilerimi selamlarımı yolluyorum.
Ve benim Carlos'umu çok seven ve ilgiyle bir çırpıda okuyan, merakla ve ilgiyle ne zaman bölüm atacağımı her gün bana özellikle haber yollayarak soran sevgili büyüğüm ve sevgili arkadaşım Edibeankaya değerlime ithaf ediyorum bu bölümü, geçenlerde bir rahatsızlık geçirmiş bizleri korkutmuştu, şükürler olsun şimdi çok iyi, ona buradan tekrar geçmiş olsun diyor ve kucak dolusu selamlarımı sevgilerimi yolluyorum. Edibe hanımcığım Huuu! bu katmerli güller sizin için; @@) @@) @@) @@) @@)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Hana misafirleri bahçede hazırlanmış olan masaya almış, onları güzel bir şekilde ağırlayarak ev sahipliği yapıyordu.Bahçenin manzarasına diyecek yoktu bir yanda üzüm bağları bir yanda yeşillik ve rengarenk çiçekler... Özellikle manolya ağaçları ve karşıda enfes bir deniz, insanın içi açılıyordu bu alabildiğine güzel göz kamaştırıcı manzarada. "Gerçi bizim Karadeniz'imize de laf yoktu ama burası doğaya bir başka fırçadan şekil verilmiş gibiydi, cennetin var olduğunu kanıtlayan farklı bir alemdi sanki!" diye düşünüyordu Nazlı Hanım etrafına hayran hayran bakarken.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
