Κεφάλαιο 64ο

678 109 16
                                    

Μαξ

Σηκώθηκα από το κρεβάτι κοιτάζοντας την Κάσι δίπλα μου. Τις τελευταίες νύχτες ο ύπνος της ήταν ταραγμένος και εκείνη έδειχνε να φοβάται ότι κάτι δεν πήγαινε καλά με το μωρό. Όσο και αν την καθησύχαζα οι εφιάλτες συνεχίζονταν και εκείνη ξυπνούσε στην μέση της νύχτας κάθιδρη.

Βγήκα από την καμπίνα μας και ένας ψυχρός αέρας με χτύπησε στο πρόσωπο. Ο ήλιος είχε χαθεί σήμερα από τον ουρανό. Προχώρησα προς το μέρος όπου βρισκόταν ο καπετάνιος και τον κοίταξα ανήσυχος.

«Όλα καλά;» ρώτησα και εκείνος προσπάθησε να κρύψει την ένταση που βρισκόταν στα μάτια του.

«Φυσικά» απάντησε απλώς και ένα χαμόγελο περισσότερο τρόμου παρά εφησυχασμού εμφανίστηκε στο πρόσωπο του.

Στάθηκα όρθιος δίπλα του και κοίταξα τον ορίζοντα πέρα μακριά. Είχε σκοτεινιάσει. Μαύρα σύννεφα κάλυπταν τα πάντα και λάμψεις εμφανίζονταν κατά διαστήματα. Μπαίναμε στην καταιγίδα.

«Δεν μπορούμε να την αποφύγουμε;» ρώτησα ανυπόμονα λες και ο ίδιος δεν θα είχε σκεφτεί το ίδιο πράγμα.

«Όχι» απάντησε ξερά δίνοντας ταυτόχρονα μια εντολή σε έναν άλλο που περνούσε εκείνη την ώρα από πίσω μας.

«Πήγαινε στην Βασίλισσα Μαξ. Προσπάθησε να την ηρεμήσεις καθώς θα παλεύουμε με τα κύματα»

Τον κοίταξα φοβισμένος.

«Θα τα καταφέρουμε;» ρώτησα σαν μικρό παιδί τώρα.

«Μην φοβάσαι. Αυτό το σκαρί έχει αντέξει χειρότερες φουρτούνες... Άλλωστε δεν πρόκειται να σκοτώσω την μοναδική ευκαιρία των θνητών να απαλλαγούν από τον Δούκα του Σαχ και την διαβολική Πριγκίπισσα. Εσείς οι δύο μαζί είστε Ιστορία...»

Τον χτύπησα απαλά στον ώμο και ακολούθησα την συμβουλή του. Πριν ωστόσο γυρίσω στην καμπίνα σκέφτηκα να περάσω από την κουζίνα για να της πάω πρωινό. Περπατούσα κάπως γρήγορα όμως περνώντας έξω από το δωματιάκι που υπήρχαν τα μηχανήματα επικοινωνίας ακούστηκε μια φωνή να καλεί το παλάτι. Έκανα μερικά βήματα πίσω και κοίταξα μέσα. Ένας κοντός ανθρωπάκος χρησιμοποιούσε το μηχάνημα. Πρέπει να μην είχε καταλάβει την παρουσία μου όμως εγώ είχα καταφέρει να καταλάβω τι προσπαθούσε να κάνει. Τράβηξα με δύναμη τα καλώδια ξεσκίζοντας τα και τον πλησίασα. Τον έπιασα από την μπλούζα και τον σήκωσα ψηλά.

Φυλακισμένες ΨυχέςΌπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα