Γκτουπ. Γκτουπ. Γκτουπ. Ακουγόταν ένας περίεργος θόρυβος από κάπου. Άνοιξα τα μάτια μου. Όλα ήταν σκοτεινά. Έδιωξα από πάνω μου ένα σεντόνι, με το οποίο ήμουν σκεπασμένη. Προχώρησα προς τον θόρυβο και τότε μην έχοντας επίγνωση του χώρου κουτούλησα στην πόρτα όπως κατάλαβα έπειτα. Την άνοιξα και βρέθηκα σε έναν διάδρομο. Έστριψα αριστερά από όπου ερχόταν ένα ελάχιστο φως και ο θόρυβος. Συνέχισα να περπατάω με αργά βήματα, ξυπόλητη και όσο πιο αθόρυβα μπορούσα. Δεξιά υπήρχαν σκάλες όταν έφτασα στο τέλος του διαδρόμου. Τις κατέβηκα. Αριστερά όπως διαπίστωσα βρισκόταν το σαλόνι και δεξιά η κουζίνα. Αριστερά βρισκόντουσαν τέσσερα αγόρια και δεξιά μια κοπέλα που κάτι έκανε, ίσως μαγείρευε. Δύο από τα αγόρια έπαιζαν σε ένα περίεργο πράσινο τραπέζι που πάνω του είχε πολλές μπάλες σε διάφορα χρώματα. Ο τρίτος με τα περίεργα μάτια διάβαζε ένα βιβλίο και ο τέταρτος καθόταν τεμπέλικα στον καναπέ και έβλεπε τηλεόραση. Ο τέταρτος ήταν εκείνος που είχε ξελογιάσει την ξανθιά στο μπαρ. Είχα δύο επιλογές λοιπόν. Να μείνω και να μάθω ποιοι ήταν και γιατί με είχαν φέρει εδώ ή να φύγω αθόρυβα. Η πόρτα βρισκόταν λίγα μέτρα μακριά μου. Έσκυψα και κοίταξα τα πόδια μου. Ήμουν ξυπόλητη.
«Ξύπνησες επιτέλους» άκουσα την κοπέλα. Την έχασα την ευκαιρία μου...
Γύρισα το κεφάλι μου και την βρήκα να με κοιτάζει μερικά βήματα μόλις μακριά με ένα ζευγάρι καταπράσινα μάτια. Από την αριστερή πλευρά αν και δεν γύρισα να κοιτάξω άκουσα τα βήματα των τεσσάρων να κατευθύνονται προς το μέρος μου.
«Μην φοβάσαι» είπε ο μελαχρινός
«Ποιοι είστε;» ρώτησα όπως έκαναν όλες οι πρωταγωνίστριες των ταινιών που είχα παρακολουθήσει.
«Μαξ» είπε τότε εκείνος και έτεινε το χέρι του προς εμένα
«Νίνα» είπε η κοπέλα
«Ορφέας» είπε ο τύπος με την υπερμεγέθη αυτοπεποίθηση που φαίνεται να μπορεί να ξελογιάσει την κάθε κοπέλα. Ακόμη και η Νίνα τον γλυκοκοίταζε.
«Μανώλης» είπε ο γυμνασμένος
«Αρθούρος» είπε ο ξιπασμένος με τα δύο διαφορετικά μάτια
Τους κοίταξα για μερικά λεπτά σκεφτόμενη ακόμη το ενδεχόμενο να φύγω.
«Σου είπαμε ποιοι είμαστε. Το δίκαιο είναι να μας πεις και εσύ ποια είσαι τώρα...»
ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ
Φυλακισμένες Ψυχές
Science Fiction«Άριστη δημοκρατία είναι εκείνη που δεν έχει ούτε πάρα πολύ πλούσιους ούτε πάρα πολύ φτωχούς πολίτες.» Θαλής ο Μιλήσιος, 643-548 π.Χ., Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος «Ο πιο αποτελεσματικός τρόπος για να καταστήσεις ακίνδυνους τους φτωχούς είναι να τους ε...
