Κεφάλαιο 17ο

1.2K 152 22
                                    

Άνοιξα τα μάτια μου. Κοίταξα έξω από το παράθυρο. Ήλιος. Πουλιά περνούσαν απ' έξω κελαηδώντας. Όμως για ακόμη ένα πρωινό δεν μπορούσα να σηκωθώ από το κρεβάτι. Ένιωθα κουρασμένη. Ένιωθα σαν να μην υπήρχε τίποτα ικανό να με κάνει να θέλω να σηκωθώ. Όμως σήμερα αποφάσισα να αντισταθώ σε αυτό. Είχε περάσει άλλωστε μια εβδομάδα από την στιγμή που συνέβη το περιστατικό εκείνο στο πανηγύρι. Έτσι πέταξα το ελαφρύ σεντονάκι από πάνω μου και σηκώθηκα όρθια. Περπάτησα ξυπόλητη μέχρι το μπάνιο και έβγαλα τις πιτζάμες μου. Έμεινα για αρκετή ώρα κάτω από το καυτό νερό προσπαθώντας να διώξω τις εικόνες που ξεπετάγονταν συνεχώς μπροστά μου από εκείνη τη νύχτα. Και όταν τα κατάφερνα εκείνες εμφανίζονταν ξανά αναγκάζοντας με να επαναλάβω τον προηγούμενο κύκλο. Αφού το δέρμα μου είχε γίνει κατακόκκινο από το τρίψιμο και την θερμοκρασία του νερού βγήκα από την ντουζιέρα και ξεκίνησα να ντύνομαι ξανά. Κατέβηκα με αργά βήματα τις σκάλες και έφτασα στο σαλόνι. Σύντομα διαπίστωσα ότι ήταν ήδη νωρίς το απόγευμα και κανείς δεν βρισκόταν εκεί. Ήμουν τόσο απορροφημένη από την εσωτερική πάλη μέσα μου που είχα κλείσει όλους τους υπόλοιπους έξω.

Κάθισα στον καναπέ και ξεκίνησα να παρακολουθώ το αφιέρωμα στην βασιλική οικογένεια. Τότε συνειδητοποίησα ότι είχαμε φτάσει κιόλας λίγο πριν την γιορτή για τα 100 χρόνια του Βασιλείου. Ανασηκώθηκα ελαφρά και ξεκίνησα να μετράω τις μέρες με τα δάχτυλα μου. Η πόρτα της εισόδου άνοιξε διάπλατα διακόπτοντας με. Ο Μανώλης εμφανίστηκε κοιτάζοντας με γεμάτος έκπληξη. Η έκπληξη μετατράπηκε σύντομα σε ενθουσιασμό και ένα χαμόγελο πήρε την θέση του στο πρόσωπο του. Με πλησίασε αργά ώσπου κάθισε τελικά στον καναπέ.

«Κάσι» είπε εκείνος «τι κάνεις σήμερα»

«Καλά» του απάντησα χαμογελώντας του ψεύτικα. Εκείνος ωστόσο φάνηκε να το πιστεύει.

«Εσύ; Μίλησες τελικά με την Νίνα;» ρώτησα αφού είχα αδιαφορήσει όλες αυτές τις μέρες για το τι συνέβη μεταξύ τους στο πανηγύρι.

«Ναι» είπε εκείνος «της είπα την αλήθεια. Ότι πλέον μου αρέσει κάποια άλλη και θέλω να προσπαθήσω μαζί της»

Πότε πρόλαβε να γνωρίσει κάποια άλλη; αναρωτήθηκα. Δεν ήμουν και τόσο χαμένη στον κόσμο μου ή μήπως όντως είχα εγκλωβιστεί στις σκέψεις μου για τόσο μεγάλο διάστημα;

«Αυτό είναι καλό;» ρώτησα τελικά

«Θα είναι αν έχει και εκείνη τα ίδια αισθήματα με εμένα» είπε. Του χαμογέλασα, ειλικρινά αυτή τη φορά.

Φυλακισμένες ΨυχέςΌπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα