Φυλακισμένες Ψυχές

Κεφάλαιο 41ο

50 άδικοι θάνατοι. Τους έφερα μέσα μου από χθες που έγινα μάρτυρας τους. Και αυτό στον βωμό της απελευθέρωσης ενός. Όμως δεν με ένοιαζε. Αυτός ο ένας ήταν ο Μαξ. Το ένιωθα ότι είχα σκληρύνει. Ότι είχα γίνει άλλος άνθρωπος από την στιγμή που ο Μαξ κινδύνευε. Όμως δεν μπορούσα να τον χάσω. Και η αντίποινα για αυτούς τους 50 θανάτους είχε ξεκινήσει ήδη. Εδώ και μια εβδομάδα είχαμε εισβάλει σε 3 σπίτια Γαλαζοαίματων, συγγενών μελών του συμβουλίου, και είχαμε κλέψει ότι πολύτιμο υπήρχε μέσα σε αυτά. Και καθώς η ένταση των επιθέσεων τους είχε κορυφωθεί ο Μανώλης και ο Αρθούρος σκότωσαν τον κάθε Γαλαζοαίματο που βρήκαν στον δρόμο τους. Ακόμη μερικοί θάνατοι στην πλάτη μας σκέφτηκα. Όμως καθώς περπατούσα στη γειτονιά και έβλεπα τα πεινασμένα πρόσωπα παιδιών, γυναικών, ανδρών όλες οι τύψεις εξαλείφονταν. Είχαμε φτάσει σε ένα σημείο που δεν υπήρχε γυρισμός. Τώρα περπατώντας στους σκοτεινούς διαδρόμους της έπαυλης του Δούκα του Σαχ και πατέρα της Έλλης Καστάνη, μιας από τις φίλες της Πριγκίπισσας, ήξερα ότι οι Γαλαζοαίματοι θα ξεκινούσαν έναν νέο γύρο βιαιοτήτων. Όμως συνεχίζαμε όλοι να περπατάμε στους διαδρόμους αυτού του σπιτιού έχοντας ο καθένας στο μυαλό του τον ρόλο που του είχε απονείμει ο Μαξ. Ο Μανώλης μπροστά μας έστριψε απότομα και χάθηκε από το οπτικό μου πεδίο. Ο Αρθούρος τον ακολούθησε. Ο Μαξ, ο Ορφέας, η Νίνα και εγώ συνεχίσαμε τον δρόμο μας. Παράλληλα με αυτή την ληστεία θα γινόντουσαν από Επαναστάτες άλλες 3 στην Ποσειδωνία και άλλες 10 στις διάφορες επαρχίες του Βασιλείου. Ο Μαξ άνοιξε μια πόρτα και εισχώρησε μέσα. Το θησαυροφυλάκιο του Δούκα. Το ακολουθήσαμε και οι τέσσερις. Ανοίξαμε τις τσάντες μας και αφού εκείνος μετά από αρκετό χρονικό διάστημα κατάφερε να το ανοίξει βρεθήκαμε έκθαμβοι μπροστά στα κοσμήματα της οικογένειας αυτής. Τα βουτήξαμε προσεκτικά καθώς από κάποιο μακρινό κομμάτι του σπιτιού ακούστηκαν πυροβολισμοί. Γυρίσαμε όλοι να κοιτάξουμε. Κάτι δεν πήγαινε καθόλου καλά. Το πλάνο ήταν η χρήση μαχαιριών ως όπλων αφού ήταν αθόρυβα. Τώρα όμως ακούγονταν πυροβολισμοί. Η Νίνα βούτηξε τις τσάντες και έφυγε προς την έξοδο. Οι υπόλοιποι τρεις κατευθυνθήκαμε προς τους πυροβολισμούς. Σε περίπτωση που κάτι δεν πήγαινε καλά στο σχέδιο η Νίνα θα έφευγε ως γυναίκα. Οι υπόλοιποι θα βοηθούσαμε εκείνους που αντιμετώπιζαν το πρόβλημα. Το ήξερα ότι ήταν πιθανόν να οδεύουμε προς τον θάνατο μας όμως έπρεπε. Ο Μαξ έτρεχε σαν τρελός στους πολύπλοκους διαδρόμους και τελικά καταλήξαμε στο μέρος όπου ακούστηκαν οι πυροβολισμοί. Ο Μανώλης στεκόταν πάνω από το πτώμα του Δούκα του Σαχ κρατώντας ένα όπλο. Μια λίμνη αίματος είχε σχηματιστεί γύρω από το κεφάλι του. Πιο πέρα έντρομες οι κόρες και η γυναίκα του μας κοιτούσα.