Elif ile bir süre oturduktan sonra kapıdan gelen ses yüzünden doğrulmak zorunda kaldım.
Çünkü;
-Gurur . diyerek evin içine doğru sesleniyordu Ege.Elif , elimin üzerine elini koyarak bana göz kırptı.
- Yat sen ben halledeceğim. dediğinde Ege çoktan salona girmiş, meraklı gözlerle bize bakıyordu.
Telaşlı bir halde yanıma gelerek koltuğun kenarına otururken, Elif konuştu ;
-Ege abi Gurur biraz rahatsız kendini iyi hissetmiyor galiba üşüttü.-Nasılsın? Neren ağrıyor? derken sadece gözlerime bakmaya devam ediyordu.
Elinin parmaklarını alnıma bastırırken;
-Ateşin mi ? çıkacak acaba çok solgun görünüyorsun.Elif - Biraz dinlense iyi olur bence sen de geldiğine göre ben artık gitsem iyi olacak .
Ege, başını olumlu anlamda sallayarak ayağa kalktı.
-teşekkürler Elif , Ne zamandır böyle doktora mı gitsek acaba?
Elif - Bence gerek yok dinlense geçer. dedi ve eğilip yanaklarıma öpücük bırakarak vedalaşırken bana göz kırptı.
Elif'e karşı duyduğum güven ve minnet duygusu böyle zamnanlarda daha da perçinleniyordu. Bana karşı öyle iyi ve içtendi ki; yüzünü görmek bile mutlu olmama sebep oluyordu.
Ege, bütün gece benimle ilgilense de ben zinhnimde açtığım savaş ile meşguldüm. Öyleki bir ara tir tir titrediğimi bile fark etmiyordum. Ege'bin sesi kulağıma doluyor. elleri yüzümde bedenimde geziyordu.
-çok ateşin var! dediğinde aralananan gözlerim odanın karanlığında Ege'yi arıyordu.
-Hastahaneye gitsek iyi olacak. derken beni kucaklamıştı. Ona karşı gelecek gücü kendimde bulamazken çoktan kollarımı onun boynuna dolayıp güçlü kollarına sığınmıştım.
Merdivenlerden inerken Aliye 'yenge arkamızdan seslendi . Dışarının Karanlık olduğu belli olan apartmanın merdivenlerinde durduk.
-Ege, oğlum! hayırdır gece gece .
dediğinde başını ince yemenisi ile kapatıyordu.Ege arkasını dönerek kaşlarını kaldırdı,
-Gurur'un ateşi var, doktora götürüyorum.
dediğinde Aliye yenge , elini ağzına kapatarak;-aaaa! dur yalnız gitmeyin, kız Fide kalk...
derken Ege onu dinlemeyip çoktan apartmandan çıkmıştı.
yazardan bu kısımdan sonra benden dinleyeceksiniz sebebi bölüm sonunda sizi bekliyor olacak lütfen okuyun!
Ege, o gece büyük bu telaş ile Gururu hastaneye götürdü.Peşinden Miraç ve Fide de hastahaneye gelmişti.Ege acilde hastaneye yatağında uyuyan Gurur'u ayakta izliyordu. Üşüttüğünü düşünüyordu. Tabi doktor sonuçları görmek ve ondan sonra açıklama yapmayı uygun gördüğünü söylemişti.
Sessiz bekleyişin sonunda odaya giren doktor Ege ile yalnız görüşmek istediğini söyleyerek onunla birlikte kalabalık koridordan geçerek odasına girdi. Ve bir çırpıda konuştu.
"Gurur hanımın kan değerleri normal ben testlerinde ve muayene sonucunda her hangi bir terslik yok durumunun psikolojik olduğu aşikar zaten hastahane kayıtlarında da eşinizin psikolojik tedavisine düzenli devam etmediği açıkça görülüyor..." Ege bundan sonrasını duymadı. Gurur tedavi görmesi gerekirken girmiyor du Kendinin bundan haberi bile yoktu sinirle doldu bedeni ama kafasını sallayarak çıkmaktan başka birşey yapamadı.
YOU ARE READING
DİLSİZ (bitti!)
General FictionHiçbir zaman tam bir aile olamadık biz her doğan çocuğun hakkıydı halbuki sıcak bir yuva, sevgi dolu bir anne ve yuvasına bekçi bir baba... O mutlu çekirdek aileyi hiç bir zaman olamadık.... Annem babama kaçarak evlenmiş sonra da askere gitmiş...