Back in Time [Completed]

NARRA

...

LEA's POV

Sa loob ng sampung taon na pagsasama namin ni Aga bilang mag-asawa ay hindi ko siya naringgan man lang ng kahit isang bagay na ikapapahamak ng kapwa niya.

Even when he was still studying Engineering at maraming kalokohan sa buhay. They say that Engineering students are wild, weird and totally out of control but Aga is the exception. 

He stood out from the throngs of bullies and stood firm in his principles in life.

Yun ang mga katangiang nakita at minahal ko sa kanya. But hearing him now, nagdududa na ako kung siya pa ba talaga ang Aga na minahal at pinakasalan ko.

Naghintay ako sa kanya hanggang sumapit ang ikasampu ng gabi. Narinig kong ipinarada niya ang kanyang sasakyan at pinatay ang makina.

Pagpasok pa lang niya sa kwarto namin ay agad ko na siyang kinompronta.

"You're going to kill Rob." Sabi ko.

"Andiyan pa ba tayo, Lea? Akala ko tapos na ang usaping ito."

"Rob called me and told me na parang may nagmamanman sa kanya." I said. Hindi ako gumagawa ng kwento dahil tumawag sa akin kanina si Rob informing me na may nakaparadang pick-up truck sa harap ng bahay niya. At base sa description nito ay matched sa sasakyan ni Aga. Too bad, hindi nakita ni Rob ang plate number.

"Ang sabi ko kanina ililibing, hindi ko sinabing papatayin." Sagot niya. "There's a great difference between the two."

"Wag mo akong pilosopohin Aga. Kailan ka pa naging mamamatay tao?" 

Napaawang ang kanyang mga labi tapos bigla na lang tumawa ng malakas.

"Really, Lea? Ako pa talaga ang pag-iisipan mo ng ganyan? Di ko dudumihan ang mga kamay ko dahil lang sa walang kwenta mong boyfriend." Maanghang niyang sabi.

Gusto ko siyang sampalin para matulig siya at bakasaling umayos ang pag-iisip niya.

"Hindi ko siya boyfriend."

"Ah, fling?" Sarkastikong sabi niya.

Huminga ako ng malalim para maibsan ang inis ko. "Palagi na lang ba tayong ganito, Aga?"

Hindi siya nakapagsalita.

"Wag kang mag-alala. Ililibing ko lang siya ng buhay, kung gusto mo, hukayin mo pagkatapos." Sabi pa niya saka umabas na ng kwarto.

Gusto ko sana siyang sundan pero hindi pa ako nakaayos.

●●●

Kinaumagahan..

Nakapagpalit na ako at ready to go na nang biglang bumukas ang pinto at iniluwa ni Aga.

"Ayoko nang makipag-away sa'yo." Sabi ko agad bago pa siya magbitiw na naman ng mga nakakasakit na salita.

"At sinong nagsabi na makikipag-away ako sa'yo? I forgot something." sagot niya.

Iginala ko ang aking paningin sa loob ng kwarto. Wala na ang kanyang cellphone sa siyang pinakaimportante niyang pag-aari. At hindi naman niya iniuuwi pa ang anumang gadget na meron siya dahil nasa apartment pa rin niya ang mga yun at ang iba ay nasa opisina nila.

So what might that be?

He closed the distance between them and kissed her lips. She was so shocked that the only thing she did is to let the kiss happen. Sa isang isang iglap nawala ang pagkahilo at sakit ng ulo niya. 

She clung to him for support dahil talagang nanghihina siya at bibigay na ang mga tuhod niya.

Aga held her close to him and continued kissing her passionately.

She doesn't understand why he is doing this pero sa ngayon ayaw niya munang mag-isip.

After a while, he broke the kiss. "If you weren't drunk the other night, I would have done this when you begged me to. Pero ngayong gising na gising ka na, wala ka nang dahilan para sabihing pinagsamantalahan kita."

Did I?

Pilit kong inalala ang nangyari kagabi habang abala din siya sa paghalik sa akin pero damn, sabog pa rin ang utak ko at paano din ba kasi ako makakapag-isip ng tama kung ganito ang ginagawa niya sa akin.

His hand went under my knees and wrapped my legs around his waist then carried me to our waiting bed while his lips are still on mine.

This is it.

We are both in our right mind now.

Wala na siyang at hindi na siya nagdedeliryo at hindi rin ako lasing. Kaya whatever happens after this, we won't be blaming each other.

He's on top of me when we heard a knock on the door then our daughter calling out, "Mommy! Are you awake?"

Tumigil kami pareho at napatitig sa isa't isa. Then sabay kaming napabangon at inayos ang aming mga sarili.

"Mommy!" Sigaw ulit ni Kyra. 

"Just a sec, sweetheart." Natatarantang sigaw ko din.

Nang sa tingin ko ay presentable na ang itsura ko, agad kong binuksan ang pinto. 

"Sabi ni daddy, kayo daw po ang maghahatid sa amin sa school today dahil may pupuntahan siyang client." sabi ni Kyra.

"Okay, anak. Let's go." Mabilis kong hinawakan ang kamay ni Kyra at lumabas na sa kwarto. 

"Mom, are you okay? Why are you shaking?" Inosenteng tanong ni Kyra.

"Wala ito, anak." sagot ko pero alam kong namumutla din ako.

Bago ko tuluyang isara ang pinto at kaswal akong tumingin kay Aga na naiwang nakatayo sa gitna ng kwarto.

He smirked and winked at me.

End of chapter
***