UZUN BEYAZ BULUTLARIN ÜLKESİNDE BİR SERAP

Ey Aziz İstanbul Bölüm 76

            Bu buhran içindeyken bir gün bir bara içmeye gitmiş ve o küçük sürtüğü, başka bir yaşlı adamı ayartmaya çalışırken görmüştü. Bütün öfkesiyle kızın yanına gitmiş saçlarından tutarak onu dışarı sürüklemişti bunu o kadar ani yapmıştı ki kimseler anlayamamıştı, cıyak cıyak sesler çıkaran sarhoş bir kızı adamın biriyle fingirdeşiyor sanmışlar ve umursayan da olmamıştı. Kızı barın uzaklarında tenha ve izbe bir yere getirdikten sonra, saçlarından tuttuğu gibi duvara savurmuştu. İçinde öyle bir kin biriktirmişti ki, yaşadığı haksızlıkların bütün öfkesini bu adi sürtükten çıkarmak istemişti. Kızı hiç bırakmadan saçından tutup tutup duvara çarpmıştı, ellerini kıza hiç sürmemiş sadece duvara yapıştırıp durmuştu suratını ve tüm bedenini. Kızın suratı parça parça olana kadar devam etmişti buna, hıncını yine de  alamamıştı. Nihayet kendine geldiğindeyse kıza hiç dokunmadan saçlarından savurup yere fırlatmıştı. Ertesi günü kendine geldiğinde araştırmıştı, kızın tesadüfen bulunarak hastaneye kaldırıldığını ve aldığı sınırsız kafatası darbelerinden şiddetli beyin kanaması geçirerek öldüğünü öğrenmişti, içi hiç acımamıştı hem de hiç. Kötülerin yaşamaması gerekiyordu, onları ortadan kaldırmalıydı kendini buna adamaya karar vermişti Hugh. Çünkü kötüler böyle kötülüklerinin içinde herkese zarar verirken ve iyi insanların soluduğu havayı soluyarak zararlı nefeslerini alıp verirken, onun dünya tatlısı meleği ölmek üzereydi, bu adaletsizliğe dayanamıyordu. Kötülere savaş açacaktı. Sonunda ölüm varsa da ölecekti çünkü karısı öldüğünde onun yaşamasının da bir anlamı olmayacaktı. Kızın organize çalıştığı kişileri de bulmuş onların foyalarını ortaya çıkararak bütün şehri kaplayan büyük bir çete olduklarını tam olarak öğrendiğinde polisle işbirliği yapmıştı. En baştakileri bir şekilde öldürmüştü, onları özellikle yaşatmamıştı diğer maşa olanların hepsini ise yakalatmıştı. Daha böyle bir çok kötülere savaş açmış, kendini tehlikelerin kucağına atarak ölmek istemişti. Karısının ölümünü görmek istememişti ama olmamıştı sevgili karısını toprağa verdikten sonra, ölmeye gerçekten çalışmıştı kurşunların altına girmiş, bir çok patlamaların içine atlamış, çatışmaların içinden kıl payı kurtulmuş, yine de ölmemişti. Ta ki Carlos onu bulana kadar böyle devam edip durmuştu...

             İşte o günlerden kalma yaş takıntısı vardı Hugh'ın. Yaşı küçükse eğer o kız aklına işlemiş bile olsa Hugh bakmazdı, tıpkı Şeyma'ya duyduğu ilgi gibi, kendisinden küçük diye kızla işi olmazdı. Bu huyu yüzünden kızı Tao'ya bırakmıştı ya zaten. Ama esas gerçek ise, rahmetli karısının yerini alacak hiçbir kadına bakmamaya şartlamış olmasıydı kendini, yüreğine işleyecek olanlara sırtını dönüyordu hemen, karısına ihanet etmek istemiyordu çünkü. Kalbine karısından başka hiçbir kadının hükmetmesine izin vermiyordu Hugh. Şeyma'dan kaçışı da bu yüzdendi asıl, ona aşık olacağını hissetmişti ve buna izin vermemek için uzak durmaya çalışmıştı. Şimdi Carlos'un tarafından bakıyordu da Carlos bu kızı adı neydi, hatırlamaya çalıştı, araştırırken zar zor öğrendiği ismi ve aklına geldi birden evet bu kızı Serap Ayça'yı, deli gibi seviyor olmasaydı kızı elde etmek için onca dolapları çevirmeye kalkmaz, bu tür oyunlara bile kalkışmaya tenezzül etmezdi, kadınlara karşı kibirliydi üstelik. Tuhaftı işte, bu Türk kızı, kadınlara kibirle bakan, onları ayağının altında pas pas gibi gören adamı dize mi getirmişti şimdi, hem dize getirmiş hem de nikah masasına oturtmayı başarmış mıydı? Sürprizini yapacaktı evet oraya gittiğinde bu Türk kızını alnından öpecekti. Carlos'u nihayet normal bir adama çevirdiği ve onu mutlu aile adamı yaptığı için. En azından dostu mutluluğu yakalamıştı, kendisi ise gönüllü olduğu hüzün denizinde boğulmaya devam edecekti. Hugh böyle düşünürken bilmediği bir şey vardı aslında, ne kadar karşı gelirsen gel, ne kadar olmaz dersen de, kader ağlarını örmüşse eğer kaderden kaçacak, sığınacak hiçbir bahanen, hiçbir şansın olamazdı.