Yüzyıllardır insanlar ile canavarların bir arada yaşadığı bu topraklar kısa zaman önce bir olayla ikiye ayrılmış, insanlar aşılamaz duvarların arkasına saklanmışlardır.
Bu olay ile ilgili bir sürü hikaye vardır ancak en bilineni canavarların insanl...
"Sigma, Wealthyer, Küre Dağ Krallığı, Delta, Çöl Bağımsız Krallıkları, Zeta. Siverya, Yukarı ve Aşağı Krallık, Kalayan."
Yanımdaki kız -Dakota- karşıya bakarak dalgın bir şekilde "Kalayan artık bütün değil. Bölünmüş durumda. Yine unuttun." dedi.
Ona baktım.
"Söyleyecektim."
"Önceden tüm ülke Vainerlara aitti. Sonra Amazon Krallığı ayaklanma kaldırdı ve neredeyse ülkenin yarısını aldı. Sonra Bağımsız Krallık iki tarafada ait olmak istemedi ve onlarda isyan çıkarttı. Bağımsız Krallık iki bölgede ancak birleşikler. Krallığın biri Vainer'ların solunda, diğeri Amazon Krallığı'nın sağında kalıyor."
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"Bunları biliyorum." diye söylendim önüme dönerek.
Elimdeki haritaya baktım. Bu haritadaki ülkeler kadar iyi bildiğim bir şey varsa şimdiye Blackarmy Okyanusu'nu yarılamış olduğumuzdu. 3 gün geçmişti bu gemiye bineli. Geminin alt kısmında kaçak gidiyorduk. Ve benim gibi bir sürü kişi vardı.
Malik bu gemiciyi nereden tanıyordu bilmiyorum ama krala bağlı olmayan biri olduğu belliydi.
Ve bu kaçışın nedeni belliydi.
Yaşamak.
Delta'da göz benim üzerimdeydi. Oradakilerin gözünde ben arkadaşı öldürülmüş ve öldürülen tüm insanların intikamını almak isteyen bir insandım. Tabi tümünün değil. İnsan olduğumu bilen belirli kişiler vardı. Bunu Malik söylemişti.
Ve Jessie'ye yapılan suikast girişiminde ise Jordan'ın gözündeki suçlu bendim. Kaçışım ise sanki bir suçluyu andırıyordu. Ancak kaçışım ölümden yaşama bir adımdı.
Ne kadar bir yaşam orasını bilemiyorum. Yalnız başıma hiç bilmediğim bir ülkede. Ya ortak dil konuşmuyorlarsa? Ya oradakilerde insanlardan nefret ediyorsa? Ne yapacağım konusunda en ufak fikrim yoktu.
Bir başımaydım ve şimdiden evimi özlüyordum. Delta'yı özlüyordum. Hatta Yuva'da ki odamı bile özlüyordum.
Hayatımın bir dönemini duvarlar ardında yaşamışken yeni hayatımda birden başka bir ülkeye gideceğimi asla düşünmezdim. Hemde bir suçlu gibi...
Kafamı arkama yasladım.
3 gündür bunu düşünüyordum aslında.
Jessie'yi ben vurmamıştım. Onu yaralayan ben değildim. Ama Jordan öyle sanmıştı ve suçlu ben duruyordum. O zaman Yuva'nın içinde bir hain dolaşıyordu ve Jordan bunu bilmiyordu.
