81

3.3K 121 13
                                    

Pov Camille

Niall is weer weg, naar  Amerika. Ik mocht niet mee, wat ik echt onzin vind, en ik ben nog steeds ziek. Hoe voelt eigenlijk niet fijn om Niall niet om me heen te hebben. Net of er iets mist.

Ik zucht en stap uit bed. Ik loop langzaam naar beneden. Ik loop naar de keuken en ontbijt. Ik loop terug naar de woonkamer en zie Jules op de bank zitten. "Jules?" Vraag ik. Ze kijkt op. "Hey Cam" zegt ze en rent naar mij. Ze knuffelt me. "Wat doe jij hier?" Vraag ik verbaasd en ga op de bank zitten. "Nou El en Liv zijn met the vamps mee en je gaat niet vaak naar je vader en Niall wil je niet alleen laten dus hij heeft gevraagd op ik hier naartoe wilde komen" zegt ze. "O mijn god, dank je" zeg ik hyper. "Bedank he vriend maar" zegt ze lachend.

We liggen op de bank naar de intocht van Sinterklaas te kijken. Wel op de tv dan en dan NPO 3. Ik moet effe wat veranderen in Jules' telefoon. Ze vroeg hoe je je de volumebegrenzing uit moet zetten en ik legde het uit, alleen ze snapte er niks van dus doe ik het. Ik zing ondertussen met alle liedjes mee van Sinterklaas en eet Sinterklaas stuff. Dat heeft Jules meegenomen.

Ik kijk op twitter. Ik zie allemaal filmpjes van mij langs gaan over snap ofso. Ik ga naar snapchat en bekijk mijn verhaal. Dat ik mee zing met Sinterklaas, dat ik een liedje heb vervormd, dat ik naar de tv kijk. Jules!

•~•

Ik ben weer beter. We staan nu in de muziekkamer. Jules speelt een stukje van een random iets op de gitaar, ze kan echt alles op de gitaar spelen, bass, elektrisch, normaal. Echt alles. Ik kan maar 5 liedjes ofso spelen. Ze speelt nu Photograph-Ed Sheeran. Het is zo mooi.

Mijn telefoon gaat af. Ik neem op.

C: "hello"

D: "Cam, Kate is wakker. Kom naar het ziekenhuis" gilt Dylan hyper.

C: "o my god, ik kom eraan" gil ik.

D: "zelfde kamer en alles. Tot zo" gilt hij en hangt op.

"Ziekenhuis" gil ik en ren naar beneden. Jules rent achter me aan en ik stap de auto in. Ze komt naast me zitten en ik rij naar het ziekenhuis. "Waarom moeten we naar het ziekenhuis?" Vraagt Jules. "Kate is wakker" zeg ik blij. Ze slaakt een kreetje. "Omg" zegt ze blij.

We rennen het ziekenhuis binnen. Ik trek haar mee naar de juiste kamer. "Ho ho ho" begint een dokter, de kerstman. "Rustig, en Camille, kan ik je spreken?". Ow wacht, dat is Dutch. "Euh ja tuurlijk" zeg ik. "Hoe gaat het?" Vraagt hij. "Goed" zeg ik. "Nergens last van gehad?". Ik schud mijn hoofd. Hij knikt en loopt weer weg.

We lopen de kamer binnen. "Cammie" zegt Kate hees. Ik ren naar haar toe en knuffel haar. "Kate" zeg ik zacht en druk een kus op haar slaap. Er rolt een traan over mijn wang. Ze veegt hem weg. "Ik ben zo blij dat je er weer bent". Ze glimlacht en knikt.

"Ik zag mijn hele leven voorbei flitsen, heel naar" zucht ze. Ik knik begrijpelijk. "Ook dat jij ruzie had met Niall" zegt ze zacht. Ik kijk haar gelijk aan. "W-wat?" Vraag ik. "Je had ruzie met Niall aan de telefoon, maar hij is toen naar je toegegaan en nu is het weer goed" fluistert ze. Ik kijk Jules aan. Ze kijkt me aan. "Is het waar?" Vraagt Kate. Ik knik langzaam en kijk weer naar haar. "Waarom?". "Dat is iets tussen Niall en mij" zeg ik. Ze knikt.

Ik bel Niall een paar keer. Ow shit, waar hij is, is het nu midden in de nacht. Ik wil weer ophangen maar hij wordt al opgenomen.

N: "princess" mompelt hij hees.

C: "hey" zeg ik zacht. Hij kreunt.

C: "ik heb geweldig nieuws" zeg ik.

N: "vertel" zegt hij.

C: "Kate is wakker"

N: "dat is geweldig" zegt hij slaperig, maar ook opgewekt.

C: "ja alleen, ze weet dat we ruzie hadden aan de telefoon"

N: "o"

C: "dat heeft ze 'gedroomd' terwijl ze in coma lag. Het is echt eng". Hij gaapt.

C: "ga maar slapen, ik ben je morgen"

N: "is goed babe"

C: "slaap lekker, hou van je"

N: "hou ook van jou kus"

C: "kus" zeg ik en hang op.

Jules is eten halen, ik mocht niet mee. Waarom? Geen idee.

Ik mag niet naar Niall en Niall mag niet naar mij. Ik mag niet naar the US omdat het niet mag en Niall mag niet naar mij omdat hij die interviews heeft. We vinden het zo oneerlijk.

Ik word gebeld door Liam. Ik neem op en zet het op luidspreker, ik lig op bed en ben lui. Ik mis Niall zo ontzettend erg, niet normaal. Ik heb gewoon weer uitbarstingen zoals een paar jaar geleden, alleen ben ik nu niet ongesteld.

C: "hai"

L: "hey Cam, um ik heb een vraagje"

C: "ga je gang"

L: "nou we merken dat Niall je mega erg mist en ik heb met veel smeken kunnen regelen dat je naar ons mag toekomen, dus mijn vraag is, maar ik denk dat ik het antwoord al weet, wil je naar ons toekomen?"

C: "JA" gil ik blij.

L: "ik weet dat Niall er alles aan heeft gedaan net om jou naar ons toe te krijgen, maar ik heb een soort van lopen dreigen"

C: "O MY GOD LIAM, DAT BOEIT ME NU ECHT NIKS, sorry, MAAR DANK JE" gil ik. Hij lacht.

L: "maar zeg niks tegen Niall"

C: "ik zeg niks"

L: "oke, ik stuur je alles door, alleen Juliette kan pas over een paar daagjes komen"

C: "ow oke, ik zeg het tegen haar, mag dank je. Echt"

L: "geen probleem, maar je vlucht vertrekt over anderhalf uur, dus ga van je luie reet af en pak je koffer in". Ik lach.

C: "luie reet Leeyum? Ik lig" zeg ik lachend.

L: "schiet nou maar op"

C: "is goed doeiii" zeg ik lachend en hang op.

Ik pak als een speer mijn koffer in en ren naar beneden. "Sorry Juul, maar ik moet gaan. Ik mag naar Niall, alleen jij kan pas over een paar daagjes komen" zeg ik. Ze knikt. "We bellen nog wel, en ik maak je beltegoed over. Doeii" zeg ik en ik loop weg, naar beneden. Op naar het vliegveld.

--

#PrayForParis and #PrayForTheWorld.

Change My Life~Niall HoranWhere stories live. Discover now