Change My Life~Niall Horan

3

Pov Camille

Ik loop langzaam naar naar de woonkamer. "Good morning darling" zegt mij vader vrolijk, hij is bijna altijd vrolijk. "Morge" gaap ik en ga op de bank liggen. Ik ben dus totaal geen ochtendmens. Ik hoor m'n vader lachen. Ik sta weer op en loop naar de keukentafel en ga op een stoel zitten. "Wat ga je vandaag doen?" Vraagt m'n vader en neemt een slok van z'n thee. "I donno, naar Isa denk ik" zeg ik en haal m'n schouders op. "Oke leuk, kan je dan Kate en Sarah bij Caitlyn afzetten?" Vraagt hij. "Um ja als ik weet waar dat is" zeg ik lachend. "8 huizen naast Isa, ze weten het zelf wel" zegt hij lachend en neemt een slok van z'n koffie.

"Hoe was het in Nederland?" Vraagt hij. "Leuk, anders dan hier" zeg ik. "En wat anders?" Vraagt hij, hij vraagt altijd door. "Eten, de mensen, het vervoer, de fietsen, de winkels en jullie zijn er niet" zeg ik en neem een hap van m'n broodje. Hij moet lachen. Ik haal simpel m'n schouders op. "DAAAADD, wanneer gaan we?" Vraagt Kate als ze op m'n schoot gaat zitten. "Um, als ik mag omkleden gaan we om 10 minuten weg" zeg ik.

Ze springt van m'n schoot af en trekt me mee naar m'n kamer. Ik grinnik. "Omkleden" zegt de en duwt me in m'n kamer. Ik doet de deur dicht en gaat op m'n bed zitten. Ik grinnik en pak een trui en een zwarte jeans uit m'n kast. Ik kleed me om in de badkamer en doe snel m'n routine, mascara en haar doen enz. Ik loop weer naar m'n kamer en trek snel m'n gympen aan. "Klaar" zeg ik. Ze knikt en rent m'n kamer weer uit. Ik schud lachend m'n hoofd en pak een beanie. Ik zeg hem op m'n hoofd en loop naar de woonkamer. Het is 5 graden in Londen ofso, koud dus.

We lopen door het parkje naar Isa en Caitlyn. Ze hebben het over One Direction, hoe kan het ook anders. "Cam, vertel ook eens wat" zegt Kate. "Um ja" zeg ik. Ze lacht. "Hoe is het op school?" Vraag ik. "Goed" gilt Sarah. "Super leuk" zegt Kate lachend. "Mooi zo" zeg ik trots. Awkward moment 1.

Ik zet de Teletubbies af en loop naar Isa. Het is echt fijn om hier weer te zijn. M'n ouders zijn 15 jaar geleden gescheiden omdat me vader een ander had. Hij is toen in Londen gaan wonen met die vrouw, Julie. Eerst was ik echt super boos, maar nu niet meer. M'n vader is nu gelukkiger en dat wil ik. Niet veel later ging hij trouwen en kreeg hij kinderen, Kate en Sarah. Sinds 2 jaar reis ik samen met Dylan om de 6 weken naar Londen en naar Nederland. Het is vermoeiend, maar leuk.

Ik sta voor de deur en druk op de bel. "Hey Camille" zegt haar moeder als ze open doet. "Hey Linda" zeg ik vrolijk. "Kom je voor Ies?" Vraagt ze. Ik knik. "Ze is 5 minuten geleden vertrokken maar de sportschool" zegt ze. "Ow" zeg ik. "Ik zeg wel dat je bent geweest" zegt ze. "Is goed, doeii" zeg ik. "Doeii" zegt Linda en doet de deur weer dicht. Ik zucht en loop weg.

Ik loop weer naar huis. Ik pak m'n telefoon en app Juliette, een van m'n beste vriendinnen in Nederland.

Naar: Jules
Ik: hey Jules, verveel me dood hier :" heb je tips? Hoe gaat het daar? X

Ik verstuur hem en bots tegen iemand aan, fijn. Ik ben net een dag in Londen en bots veel. "Sorry" zeg ik en kijk op. Die ogen, ik herken ze. "You're the supermarket girl" zegt hij. "Um ja?" Komt er meer uit als een vraag. "Je botste gisteren tegen me aan" zegt hij. Ik denk weer na. "Ow ja, sorry" zeg ik schamend en kijk naar beneden. "Is niet erg, hoe heet je?" Vraagt hij. "Camille, jij?" Vraag ik zacht. "Niall" zegt hij. "Hoi" zeg ik vrolijk. "Moet je niet gillen?" Vraagt Niall verbaasd. Ik kijk hem raar aan. "Ow nee, wil je dat dan?" Vraag ik. "Nee, doe maar niet" zegt hij lachend. Ik glimlach. "Ga je mee naar de Starbucks?" Vraagt hij. "Um, ja oke" zeg ik twijfelend. "Als je niet wilt, dan hoef je niet he" zegt hij geruststellend. "Het is alleen dat ik je niet ken" zeg ik zacht. Z'n telefoon gaat af. "Sorry, ik moet gaan. Leuk om je ontmoet te hebben" zegt hij snel. "Ja" zeg ik zacht. "Doeii" zegt hij vrolijk. "Dag" zeg ik en hij loopt weg.

Ik blijf nog een tijdje staan, dit was echt vaag. Naja. Ik loop weer door naar huis. Ik denk de hele tijd aan Niall, why? Ik bedoel, er botsen meer mensen tegen elkaar aan en ik denk gelijk aan diegene. Ik heb een verklaring daarvoor: ik ben gewoon gek. Nee, idk why. Hij is knap en ja. Hij heeft mooie ogen, een lief gezich-CAMILLE STOP.

Ik zucht en druk op het knopje van de lift. Ik loop de lift binnen en druk op het goeie knopje. Ik leun tegen de spiegel aan.

De lift deuren gaan open en ik stap uit de lift. Ik loop naar binnen en kijk of er iemand is. Nope. Niemand, fijn. Nog fijner. Ik zucht en laat me vallen op de bank. Ik zet de tv aan en ga maar the voice kijken, tis wel een herhaling, maar i dont care. Ik luister aandachtig mee, ik vergeet alles.

Ik loop na een tijdje naar m'n kamer en ga achter m'n computer zitten. Ik heb afgesproken met Jules om te Skypen. Ik start Skype op en bel haar. "Haaaiii" gilt Jules als ze in beeld komt. "Haaaiii Jules" gil ik hyper. Ze grinnikt. "Hoe gaat het daar?" Vraagt ze. Ik haal m'n schouders op. "Gaat wel, het is saai. Isa is er niet en de rest ook niet" mompel ik en klik Skype klein zodat ik ook ff kan werken. "Ow, en nog bekende gespot?" Vraagt ze hyper. Ik twijfel. "Nee" lieg ik. "Jammer" zegt ze. "En hoe gaat het daaaaar?" Vraag ik. "Wel goed, tis saai en en regent" zucht ze en speelt met haar pen. Ik grinnik. En klik wat aan. Ik typ ff wat en richt me weer op Jules. "Die gappie is weer boos op ons" zucht ze. "Gappie?" Vraag ik. "Die Dijkmans" zucht ze. "Oww Duits, ja hij is verschrikkelijk" zeg ik en ga schuin op m'n stoel zitten. "Jep, hij geeft ons de schuld van dingen die we niet hebben gedaan" zegt ze boos. Ik zucht. "Ik zweer dit is nog niks, hij wordt nog erger. Al laat je je pen vallen, je kan de klas verlaten" zeg ik. "Aah nee he, dit wordt een klote jaar" zeurt ze. "Hoe vaak heb je les van hem?" Vraag ik. "5 keer in de week" zucht ze. "Succes" zeg ik zacht en typ verder. We praten de hele dag door totdat ik moet slapen. We hebben gewoon samen gegeten, hoe vet is dat.

Ik kleed me om en doe m'n routine. Ik stap in bed en val inslaap.