CHAPTER 13 - ONE DOWN

1 0 0
                                    

I LOOK UP and set my eyes on the wall clock. It shows that it is dawn already. I stand up and let those two wake up to leave.

They consciously arrange their clothes, making themselves more grooming. I waited patiently for them until they said goodbye and left. I walk behind them leaving me with a kiss on the cheeks just outside the door.

When the two made their way inside the elevator, I turned my head to the one who was guarding the door. I am now seeing Camero, standing in the same position as was seen on the surveillance before I slept. Upon the shadows of the hallway with a little light, I look straight at her eyes which are also looking back. There is no message to extract from the expressionless face, but still, I keep staring at her. Same as she.

I step forward and let her feel the intimidation.

But nothing happened.

There is no fear or trembling hands. It is the same as before. She made her body move from leaning on the wall and took a single step forward.

"What can I do for you, sir?" She asked in a heartless voice. With a slight bow of her head, her eyes turn to look at the floor. She was like a servant in front of a master.

"None, just keep guarding," I said.

She took a step back to lean again.

I turned my back on her. Before closing the door, a quick glimpse of her face was captured by my eyes.

It is a sad look.

KONTI lamang ang nakuhang tulog. Lumabas ng sariling quarters para sa nakaayon na timetable sa lugar na ito. Iyon ay sumalo sa umagahan.

Kompleto ang mga ito, sa unahan at gitna nila ay si Ben Juaquin. Nag-uumpisa ng kumain.

"Bakit ganyan pa rin ang suot mo, Camero?" Ang salubong ni Aril.

"Nag-exercise muna ako," pagdadahilan pero ang ginawa ay natulog ng dalawang oras.

"So maghihintay kami matapos kang makaligo at doon aalis?"

"Mamaya pang gabi ang alis natin kaya may panahon pa ako mag-ayos." Pinili umupo sa kabilang dulo, sa harap mismo ng boss.

"Ang ibig kong sabihin ay kung sakaling may pupuntahan tayo ngayon umaga at biglaan, maghihintay pa kami sa iyo? Ganyan ba dapat ang--"

"Aril, nasa harap tayo ng pagkain," puna dito ni Basil.

"Yah alam ko, nagsasabi lang ako ng dapat at kung bigla may emergency at hindi pa ayos ang isa sa atin, malaking pagkukulang iyon."

Napansin ang mga pagkain sa harapan. Tumayo ako muli at bumalik sa daan patungo ng kusina. Iyon ay ang maghanap ng karagdagang pagkain. Paubos na kasi ang iniwanan. Agad akong pinaghandaan ng matandang cook. Sadyang nagtabi ito dahil nga wala pa ako sa hapagkainan.

Rinig ang usapan nila.

"Whow! Ang presence ni Camero ay biglang nakakakaba!"

"Dapat lang sumunod siya sa patakaran dito."

"Mali pala ako sa akala, mas malala pa siya sa asta ng isang babae."

"Mainit yata ulo mo sa kanya, Aril?"

"Palagi naman mainit ang ulo niyan sa harap ng mga babae. Lalo na ng malaman wala siyang pag-asa kay Kyung."

"Si Kyung?"

"Bakit napunta sa usapan na 'yon?"

"May boyfriend na yung babae pero hindi si Cleofford Henner, mukha silang masaya, very much inlove at malabo na si Aril."

BOOK 4 - Not TouchableWhere stories live. Discover now