Hayat hikayesi | Dram içeren bir kurgudur
Herkes duyduğunda direkt imkansız tanısı koyan olaylarla dolu Sima'nın hayatı. Hiç düşündünüz mü istenmeyen bir çocuk olarak dünya'ya geldikten sonra çok zorlu bir dönem hayatın ardından, İstanbul'dan geçen...
Selamlar ve asla uzatmıyorum size bomba bir bölümle beraber keyifli okumalar diliyorum...
☆☆☆
"Ne kadar kesme mi istiyorsunuz Cherry hanım?" Aynadaki görüntüsüne uzun uzun baktı. Çokta abartmak istemiyordu. "Bir karış kesebilirsin." Gülümseyerek onaylayan kuaför usta hareketlerle uzun saçları bir karış kısaltılmıştı. "Şimdi de boyayacak mıyız?" Diye sordu kuaför kesme işini bitirince. "Evet." Dedi Cherry önündeki saç boyası örneklerini incelerken. "Hangi renge karar verdiniz?" Diye sordu kuaför bu kez gülümseyerek. Seçtiği rengi parmağıyla gösterdi Cherry. "Bu kumral rengi bu aralar en çok beğenilenler arsında. Gerçekten güzelliği biliyorsunuz Bayan Cherry." Zoraki gülümsemeye çalışarak teşekkür etti. "Bu biraz uzun sürecek bilginiz olsun." Dedi kuaför. "Tamam."
...
Yeni saç stili onu bambaşka bir kişiye dönüştürmüştü. Tamda istediği gibi. Yarın onun için büyük bir gün olacaktı. Hayatının en çaresiz durumda verdiği karar içi içini yerken ağrılar hissediyordu. Kalbinde.
...
"Kuaför sizi aşağıda bekliyor Cherry hanım." Dedi beyaz önlüklü hizmetkar kadın. "Geliyorum." Diye karşılık verdi üzüntüsünü her ne kadar gizlemek istemesine rağmen başaramayan zavallı kız. Yeni saç rengine ve gözüne taktığı kahverengi lenslerine aynadan uzun uzun baktı. Bambaşka biri vardı aynanın yansımasında. Bir insanın dış görünüşünün değişmesi işte bu kadar kolaydı. Ya diye geçirdi içinden, "ya iç görünüşümde değişirse?" Ama sonra kafasını sallayıp uzaklaştı bu düşünceden. Her şeyden önce en çok kendine güvendiğini bir kere daha aklından geçirmişti.
Gerçekten de aşağıda onu en usta kuaförler bekliyordu. Biri kumral saçlara şekil verirken diğerleri kızın yüzüne durmadan bir şeyler sürüyor sonra siliyordu. Saçı ve makyajı bittiğinde kendi görüntüsüne bakıp biraz ürkmüştü açıkçası. Nasıl mümkün olur da bir insan bu kadar değişebilirdi?
Birkaç gün önce beden ölçüsünü alıp giden terziler bu kez çeşit çeşit gelinlikleri doldurmuştu ortama. Ondan beğendiğini seçmesini istiyordu. Zar zor tuttuğu göz yaşları firar etmeden hemen bitsin istiyordu artık. Ondan bir laf alamayan terziler gelinliklerin en güzellerini tek tek denettiemişti kıza. Hepsi ona çok yakışmıştı. Ama o mutlu değildi. Nasıl mutlu olabilirdi ki?
Sonunda bir tanesine karar verebilmişti terziler. Cherry'e sormuşlardı fakat kız yine sessiz kalmıştı. Eğer tek kelime ederse ağlayacaktı. Kelebek kanatlarını andıran göğüs dekolteli düz gelinliğin omuzdan sarkan yumuşak türleri kollarını örtüyordu. Kabarık olmayan bu nazik gelinliğin ince bel detayı kızın güzel fiziğini çok güzel gösteriyordu.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
<Güzel mi?>
Bütün hazırlık bitince herkes onu yanlız bırakıp çıkıp gitmişlerdi. Artık yalnız kalmıştı ve istediği kadar ağlayabilirdi. Ayna karşısında görüntüsünü izlerken gözünden taram-taram yaşlar firar etmişti. Odanın kapısı açılınca hemencecik sildi göz yaşlarını. Ayakkabının çıkardığı tok sesler odada yankılanırken gelen kişiyi gördü ayna yansımasından Cherry. Saniyeler içinde hissettiği üzüntü puf olup uçmuşken yerini büyük öfke ve nefret kaplamıştı. "Bir melekten farksızsın." Dedi adam tam kızın dibinde duruken. Kız uzaklaşmak istedi ama hızlıca kızın kolunu kavrayarak kendine doğru çekmişti. "Herkes bizi bekliyor karıcığım." Dedi bu kez adam sahte sahte gülümseyerek.
