Hayat hikayesi | Dram içeren bir kurgudur
Herkes duyduğunda direkt imkansız tanısı koyan olaylarla dolu Sima'nın hayatı. Hiç düşündünüz mü istenmeyen bir çocuk olarak dünya'ya geldikten sonra çok zorlu bir dönem hayatın ardından, İstanbul'dan geçen...
Merhabacanlar, okullarınız nasıl gidiyor? Her zaman ki gibi oy vermeyi unutmayın.
Size keyifliokumalar dilerim...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
♤♤♤
Adam bir mafyaydı. Kötülüğünü kendi gözümle görmüştüm ve dahasını Meteden duymuştum. Neden birden yardım kampanyası başlatıp vakıflara bağış yapmak istemişti? Mantıklı olmayan bir şeyler vardı ama şimdilik bir fikrim yoktu.
Toplantı 2 buçuk saat kadar sürmüştü. Arada yemek yiyip başka şeyler hakkında sohbette sürmüştü. Mert isimli genç adamla sohbetimiz baya sarmıştı ve zamanın nasıl geçtiğini anlamadan 2 saat geçmişti. Sonunda Livio birçok belgeleri imzaladıktan sonra anlaşma yapılıp oradan ayrılmıştık.
Livio beni otele bırakmıştı ve ben işimi hemen halletmek isteğim için odadaki bütün kıyafetlerimi çantalara doldurup odayı toparlamıştım. Bir taksi çağırtmıştım ve sonunda bir buçuk saatin ardından odadaki bütün eşyalarımı arabaya yerleştirmiştim. Zaten hiç denenecek kadar eşyam vardı. Bir bavul ,bir çanta kıyafetim, biraz özel eşyalarım ve birkaç tane kitabım hariç hiçbir eşyam yoktu. Bir önceki şerefsiz patronun evi de tam eşyalı olduğu için ev eşyası almamıştım. Neredeyse bir aydır kaldığım VIP otel odasındada maşallah hiçbir eşyaya gerek olmamıştı. Şimdide şansıma yeni taşınacağım evde eşyalı bir evdi. Tüm beyaz eşyaları ve diğer şeylerde vardı. Ay başında para ödemeden öyle güzel eve taşınabilmem benim için gerçekten büyük bir şanstı.
Geride kalan koca otele son kez bakarken taksiye bindim ve şirkte yakın olan yeni evime doğru yol alıyordum. Elime biraz para geçince hepsini olamasada Mete'ye otelde kaldığım günlerin ücretini ödeyecektim. Ve kendisi beni hâlâ aramamıştı. İstediği buysa benimde istediğim bu olacaktı.
Yolda Haluk amca ile konuştum. Hayatıma iyi insanlar girdikçe güzelleşiyordu sanki. Evi havalandırıp gelmemi beklediğini söylemişti.
Eve geldiğimde tebessümle beni bekleyen Haluk amca karşılamıştı beni. Birazcık oturup hayatlarımızdan bahsetmiştik. Ona yalan söylememiştim ama her şeyide anlatmamıştım. İçecek ve yiyecek bir şeyler sipariş edip birkaç saat sohbet etmiştik. Gerçekten iyi adamdı. İki çocuğu varmış ve biri benim yaşındaymış. Tabi 18 yaşındaymış ama ben ona kendimi 20 diye tanıttırdığım için bunu ona söylememiştim. Her kimse 18 yaşında birinin özel asistan olmayacağını bilirdi. Karısıyla çok uzun zamandır İtalya'da yaşıyormuş ve birkaç sene önce aşağıdaki dövüş kulubünü açmış. Benide bir ara kulübüne davet etmişti. Yanlız başıma bir kız olduğum için kendimi korumayı öğrenmem gerektiğini söylemişti. Sonunda evin anahtarını bana verip birçok dua edip gitmişti. Artık burası benim evimdi.
