عهد :انا كلمت عمى محمد النهاردة ..مش هتسألنى هو عامل ايه..عموما هو كويس الدوا جديد مريحه القديم كان تاعبه بس الدكتور الجديد اللى جبنهوله شكله اشطر من اللى كان قبله بكتير..اجهز الغدا طيب
يوسف :لا مش جعان ..اموت وافهم ايه النومة اللى انتى نيماها دى ذنبى ايه انا تحطى رجلك على شباك السرير والاقيها فى وشى كده
عهد :بسيطة يا حبيبى اقعد على الناحية التانية من السرير هيبقى وشى هو اللى فى وشك
يوسف :وتبقى رجلك جمبى
عهد :اه وايه المشكلة
يوسف :طيب ما تنزليها
عهد :مش فاهمة مضايقاك فى ايه
يوسف :حاسك مش محترمانى
عهد وهى بتضحك :ده على اساس انك ابويا ومينفعش انام كده قدامك انت جوزى على فكرة
وبعدين انا اختارت اوضة النوم دى بالذات علشان السرير بتاعها شباكه عالى وعريض
يوسف :ده على اساس انك بتنامى كده على السرير بس ما انتى مش عاتقة الركنة وبتنامى كده عليها وبتحطى رجلك نفس الحطا على المسند بتاعها
عهد :براحتى ركنتى وانا حرة فيها ونص سريرى وانا حرة فيه
يوسف :نص سريرك
عهد :ايوه انا بنام فى النص الشمال وسيبالك النص اليمين حق ربنا اهو
يوسف :يعنى انا ليا نص السرير وانتى ليكى نصه
عهد :اجل يا سيدى اومال انت عايز يبقى للذكر مثل حظ الانثيين وتاخد انت التلتين وانا التلت ولا ايه ده سرير مش ورث يا يوسف
يوسف وهو بيضحك :يعنى هفضل متحمل رجلك اللى فى وشى دى
عهد :مش فاهمة مضايقاك فى ايه اقولك انا هروح انام فى اوضة الاطفال وارفع رجلى براحتى على شباك السرير ولا حتى ارفعها على الحيطة انا حرة
يوسف :لا خليكى وانا هتحمل وامرى لله
عهد :ايوه كده خليك زوج مطيع وكيوت
يوسف :انا على اخر الزمن يتقالى عنى مطيع وكيوت طب اتفضلى على المطبخ جهزى الغدا
عهد وهى بتضحك :حاضر يا سبعى يا جوزى المطيع الكيوت
يوسف وهو بيضربها بالمخدة :برضه مش هتجيبيها لبر يعنى
عهد وهى بطلعله لسانها وبتخرج من الاوضة :لا
يوسف وهو بيضحك :اهربى اهربى ما انتى اصلك جبانة
بعد شهر
عهد :يوسف انا بعد الشغل هروح لعمى محمد مش هتيجى معايا ..يوسف ده والدك وانت تقريبا مبتروحلوش خالص ده انا بشوفه اكتر منك
يوسف :
عهد :طيب انا هروحله ووانا راجعة هجيب اكل جاهز ولما ارجع هطمنك عليه
فى بيت محمد
عهد بابتسامة :ايه يا عمى ده وشك ولا القمر ده احنا نشوفلك عروسة بقى
محمد وهو بيضحك :ده انتى اللى قمر يا عهد..هو يوسف مجاش معاكى ليه
عهد :هو..ااا...عنده شغل مهم اوى النهاردة وهيتأخر علشان كده معرفش يجى معايا
محمد بحزن :علشان عنده شغل ولا علشان مش عايز يشوفنى
عهد :لا هو فعلا مشغول وعنده..
محمد قاطعها :هو مش عايز يشوفنى يا عهد علشان كده مجاش معاكى علشان كده مبيجيش غير لما بكون تعبان اوى هو مش عايز يشوفنى نفسه مكنش موجود فى حياته
عهد :لا مش كده هو بيطمن على حضرتك منى انا بطمنه عليك بكلمك كل يوم وبقوله انى كلمتك وبعرفه اخبارك وبطمنه عليك
محمد :انتى مفيش منك يا بنتى انتى احن عليا من بناتى اللى من صلبى واحن عليا من ابنى الوحيد يا بخت اهلك بيكى اكيد هما ربوكى على الحنية انما انا ربيت ولادى على القسوة ويا ريتنى اكتفيت بكده انا حرمتهم من امهم اللى كانت حنينة عليهم انا استاهل كرههم ليا وقسوتهم عليا بس انا كبرت ومحتاجهم جمبى كبرت ومش عايز اموت لوحدى
عهد وهى بتحضنه وبطبطب عليه :الاب اب مهما عمل يا عمى وهما باذن الله هيبقو حواليك مش هتعيش لوحدك ولا هتموت لوحدك ده وعد منى لحضرتك
محمد :بتفكرينى بفاطمة هى كانت طيبة كده برضه زيك عارفة ساعات كتير كنت بسأل نفسى ازاى ملاك زيها تقع فى طريق شيطان زيى يا ريتنى عرفت قيمتها يمكن مكنتش خسرتها وخسرت حياتى معاها
عهد :حضرتك مخسرتهاش انت عندك منها تلت ولاد هى سيبالك تلت حتت منها ومنك
محمد :البنتين مخدوش قلبها الابيض البنات خدو قلبى انا الحجر اللى خد قلبها يوسف ولانه عارف انا عملت فيها ايه بيكرهنى
عهد :هو مبيكرهش حضرتك مفيش ابن بيكره ابوه هو بس زعلان من حضرتك علشانها
محمد وهو بيعيط :ولحد امتى هيفضل زعلان منى انا بكبر يا بنتى ويا عالم باقى فى عمرى كام شهر ولا كام يوم
عهد :متقولش كده يا عمى ربنا يباركلنا فى عمرك
