حورية :بس عارف يا احمد اوقات بيكون اللى انت عايزه قدامك بس انت مش شايفه
احمد :ازاى يعنى
حورية :يعنى مثلا حد فى حياتك انت مش شايفه مع انه يراه اى كفيف يعنى مهتم بيك وبالكلام معاك بس انت مش واخد بالك منه ولا ايه يا ملك
ملك :اه يعنى تبقى معتبر وجوده امر مسلم بيه مبتحاولش تشوفه بشكل مختلف
حورية :مع ان بالك انت لو دققت وركزت كده هتشوفه
احمد بابتسامة :معاكم حق..موبايلى بيرن هرد وارجعلكم
ملك :اتفضل..تفتكرى فهم
حورية :مش عارفة بس بيتهيألى اه عماله اتكلم معاه والمحله اكيد خد باله منك ومن اهتمامك بيه يا ملك وبعدين مختيش بالك قال معانا حق وابتسم انا متفائلة
ملك بسعادة :تفتكرى بس تسلميلى يا حورية علشان بتساعدينى انه ياخد باله منى
حورية :بتشكرينى على ايه يا عبيطة احنا اخوات مش مجرد بنات عم
بالليل
على :حورية فايز اخويا كلمنى النهاردة عايز يخطب لاحمد
حورية بصوت واطى :ايوه بقى يا ملك اخيرا
على :بتقولى ايه مش سامعك
حورية بابتسامة :بقولك ويا ترى هيخطب مين يا بابا
على :يا بت بقى مش عارفة ما كان بيتكلم معاكى انت والبت ملك النهاردة وكنتو طايرين من الفرح انتى وهى بزمتك مقالكوش
حورية :لا والله ما قال حاجة قول بقى
على بابتسامة :اتلائمى عليا يا بت واعملى عبيطة ومش عارفة وعموما هجاوبك عايز يخطبك
حورية بصدمة :انت قلت عايز يخطب مين
على وهو بيضحك :شوف البت قال يعنى متفاجئة عايز يخطبك وانا قولت لعمك انى موافق بس هاخد رايك ولو انى عارف انك موافقة بقالى فترة بشوفك بتتكلمى مع احمد كتير وبتخلى ملك معاكم علشان متبقيش واقفة معاه لوحدكم جدعة يا بت بنت ابوكى بصحيح مبروك يا حبيبتى احمد ابن عمك واد جدع وراجل وقد المسئولية
حورية بصدمة :ده بجد
على وهو بيحضنها :ربنا يتمملكم على خير انا طلبت من فايز احمد ينزلنا بكرة علشان تتكلمى معاه عايزك تفكرى كام يوم كده ومتوافقيش على طول علشان ميقولوش عليكى مدلوقة وما صدقتى
حورية :بابا انا هطلع لملك شقتها
على وهو بيضحك :انتى والبت ملك سركم مع بعض ماشى يا قلب ابوكى اطلعيلها وقوليلها وافرحى معاها بس قوليلها متقولش لحد انك موافقة ها لحد ما تقعدى مع احمد وتفضلى كام يوم قال يعنى بتفكرى
حورية :ها اه حاضر يا بابا
حورية :ملك احنا فى مصيبة
ملك :ايه فى ايه
حورية :احمد
ملك :ماله
حورية :اتقدملى
ملك :نعم يا اختى
حورية :احمد اتقدملى المصيبة ان بابا مفكرنى موافقة ومفكر انى فرحانة ومصدقت لما كنا بنقف مع احمد انا وانتى علشان نلمحله باعجابك بيه بابا مفكر انى كنت بقف معاه علشان نفسى ده قال لاحمد ينزل بكرة علشان اتكلم معاه
اعمل ايه اصلح سوء الفهم ده ازاى اخليه يتقدملك انتى ازاى
ملك بحزن :هو مش عايزنى هو عايزك انتى ده انتى كنتى بتتكلمى معاه علشانى وانا اللى كنت بهزر معاه وابين اهتمام بيه وفى الاخر شافك انتى ومشافنيش
حورية :هفشكل الموضوع ونخليه يشوفك
ملك :لو كان ممكن يشوفنى كان شافنى يا حورية
حورية :نخليه احنا يشوفك
ملك :تانى يا حورية تانى ما حاولنا وشافك انتى خلاص خلصت كده
حورية :يعنى ايه
ملك :يعنى احمد مش نصيبى هو نصيبك انتى
حورية :خلاص خلتيه نصيبى
ملك :هيبقى ان شاء الله
حورية :على جثتى ده يحصل احمد ليكى ومش لغيرك
ملك :انتى مفكراه فستان ولا شنطة يا حورية ده انسان ومن حقه يختار وهو اختارك هتقوليله انك كنتى بتكلميه عنى ولا هتقعدى تكلميه عن مميزاتى يمكن يشوفنى انا اغلى من كده يا حورية عارفة احنا مكنش المفروض نلمحله علشان يشوفنى بس خلاص اللى حصل حصل واكيد ده خير
حورية :انتى هتستسلمى بالسهولة دى
ملك :مفيش حد بيحارب علشان حاجة مش بتاعته واحمد مش بتاعى علشان احارب علشانه كمان هحارب مين هحاربه هو نفسه علشان شافك ومشافنيش
حورية :انا هرفضه
ملك :حتى لو رفضتيه انا مش هستفاد حاجة هو لو كان ممكن يفكر فيا كان فكر لو كان ممكن يشوفنى كان شافنى كمان انتى مفكرة انى هفرح لو اختارنى بعد ما اختارك مفكرة انى هقبل اكون اختيار تانى تعالى ننزل نختارلك هتلبسى ايه
حورية :انتى بتتصرفى بضعف ليه كده
ملك :مش ضعف يا حورية ده تقبل للواقع احمد اختار وده حقه وانتى مينغعش ترفضيه بعد اللى عملناه ايه هتقوليله ملك هى اللى كانت بتحاول تقرب منك هترمى كرامتى تحت رجله ومعرفش ابص فى وشه تانى بقية حياتى هتعرفى تقوليله هو وعمى على
حورية :لا مش هعرف بس مش ده اللى كان المفروض يحصل
ملك :انتى مفكرة نفسك بتحلى مسألة رياضة دى حياة يا حورية والقدر والنصيب مبيبقوش حسب حساباتنا احنا
حورية :قلبك بيوجعك
ملك :لا والله لا احمد مكنش حب عمرى يعنى ده كان مجرد اعجاب واتبخر الاعجاب ده لما عرفت انه اختارك انتى
حورية :طيب ما نخليه..
ملك قاطعتها :نخليه ايه بس هو لعبة عيل صغير هو
ده راجل ومن حقه يختار
حورية :ومن كل بنات الدنيا ملقاش غيرى يختارها
ملك :عنده نظر بصى يا حورية حكايتى انا واحمد خلصت من قبل ما تبدء بس حكايتكم انتم بتبدء اهيه اديله فرصة هو يستاهل تديله فرصة وتعالى ننزل
نختارلك هتلبسى ايه اتصرفى عادى يا حورية واللى فات اردمى عليه زى ما انا هردم عليه وانساه
احمد بقى مجرد ابن عمى اللى عايز يخطب بنت عمى اللى اكتر من اختى
حورية :يا رب بقى اعمل ايه بس
ملك :متعمليش حاجة اقولك قبل ما ننزل تعالى نبص فى هدومى الاول انا جايبة فستانين جداد شوفيهم يمكن..
حورية قاطعتها :مش للدرجة دى يا ملك مالها هدومى هلبس منها مش عاجبه يفضها سيرة ويبقى ريح واستريح
ملك وهى بتضحك :خلاص ننزل ننقى من هدومك قدامى يلا
