34

6.9K 401 104
                                    

180 kişi...

Beni bu hikayeyi yazmaya teşvik eden şıllık söz verdi. Oy 10k olduğunda küçük bir kek alıp kutlayacağız smsnkzmdkd

ayso_bosyapmaa sözünü unutmaaaa 🙂

İyi okumalar 🤍

Bir kaç gündür kaçtığım okuluma tekrar gelmek zorunda kalmıştım. Sonuç olarak şu an demir kapının önünde içeri nasıl gireceğime dair planlar yapıyordum.

Aslında hiçbir şeyden çekincem yoktu ama yine de ister istemez geriliyordum. Yaşanan olay okulda duyulmuş ve herkes konuşmaya başlamıştı. Aslında biraz da bu yüzden girmek istemiyordum. Çünkü bir ton soruya maruz kalacaktım.

Hakan az önce beni bırakıp gitmişti. Daha yeni yeni sürekli birlikte olsak da yanımda olmamasına şimdiden dayanamıyordum.

İzlemeyi bırakıp derin bir nefes aldım ve okulun bahçesine doğru adımladım. Benimkiler önceden gelmiş içeride beni bekliyorlardı. Daha fazla beklemeleri için adımlarımı büyük atıyordum.

Tabii ki de yanılmamıştım ve kapıdan girer girmez bakışlar benim üzerimdeydi. Her zaman bu durumdan çok rahatsız olmuştum. O kızlarla birlikte olduğum zaman da, bunun kıskanılıp dayak yiyeceğim iddia edildiğinde de sürekli gözler benim üstümdeydi. Ve tabii ki o dayanılmaz fısıldaşmalar.

Umursamadığında karşıdan bana el sallayan arkadaşlarıma doğru yürümeye devam ettim.

Zaten bugün müdürle konuşacaktım Bir de dikkatimi onlara verip daha fazla moralimi bozamam.

Bizimkilerin yanına ulaştığımda klasik Selim'le sarılmamızı yaptık. Koray'a inat boynuna bir öpücük kondurup geri çekildim. Ve tabii ki o da göz devirdi.

"Hoş geldin kocacım." diye atıldı Necmi. Ondan böyle bir tepki beklemediğim için irkildim. Sonra gülüp onun da boynunu öptüm. Selim Koray'la sevgili olduğuna göre ben de Necmi'yi alabilirdim.

"Bakıyorum Selim'in rolünü sen almışsın." Mustafa'nın sesi ile daha da mala bağladım. Yine ne oluyordu?

"Aha başladılar yine." dedi Koray.

"Neye?" diye sordum bende.

"Sabahtan beri Mustafa ve Necmi atışıp duruyor."

"Hayır Necmi ile ben atışıyorum, Mustafa bize karışıyor." Koray'ı düzelten Selim'di.

"Hayır karışmıyorum."

"Karışıyorsun Mustafa. Sabahtan beri Selim'e a desem düzeltip hayır o b diyorsun."

"Böyle bir konuşma geçmedi bile."

"Sadece örnek veriyorum!"

Onların tartışmalarına sadece gözümü devirdim ve Selim'in yanına geçip kolumu omzuna attım. Aramızda tek akıllı Mustafa'ydı ve onu da bozuyorduk.

"Tamam uzatmayın. Bak Ege birazdan müdürle konuşmaya gidecek, çocuğu daha da bunaltıyorsunuz."

Koray'ın dedikleri ile ağzımdan hah diye bir ses çıktı. Vallahi bunalıyordum. Utanmasam Koray'ın alnından öpecektim.

Koray'ın demesi ile sanki hissetmiş gibi nöbetçi öğrenci yanımıza geldi. Büyük ihtimalle klasik yine müdür kameralardan kimin okula girip girmediğini izlemişti. Benim geldiğimide bu şekilde anlamış ve öğrenciyi yolluyordu.

"Ege. Müdür çağırıyor."

Bizim yaşlarımızda olan çocuğa başıma selam verdim ve o gittikten sonra ayağa kalktım. Bizimkilere dönüp bir kafa selamı da onlara verdim.

Üvey Babam - GAYHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin