Üvey Babam - GAY

31

"Anlamadım." Aleyna anlamamış olacak ki afalladı.

"Yalnız kalmak istemiyorum. Benimle burada oturur musun?"

Karşımdaki kız kararsızca bir gideceği yola bide bana baksada en son bir nefes verip yanıma tekrar yerleşti.

Yalnız kalmak istemiyordum ve elimde sadece yanımda oturan Aleyna kişisi vardı. Onunla biraz dertleşebilirdim.

"Hala benden hoşlanıyor musun?" Eğer bu devam ediyorsa ona umut vermek istemiyordum. Tek amacım buydu.

Ona bakmadan sorduğum soruyla bana döndü büyük bir kahkaha attı. Bu kadar komik olan neydi acaba.

"Saçmalama Ege. Seni sadece beğenmiştim. Ayrıca sen çocuk gibşsin. Ben olgun erkeklerden hoşlanıyorum."

Hah ben mi çocuk gibiydim. Benim yaşadıklarımı başkası yaşasa atlardı bir yerden. Neyse bu kızın dediklerini umursayacaktım.

"Yoksa bana çıkma teklifi mi edecektin." dedi tekrar gülerken.

"Saçmalama benim sevgilim var."

"Ha biliyorum. Şu veli toplantısındaki yakışıklı adam."

Bu nereden biliyordu ya? Ayrıca Hakan'a nasıl yakışıklı derdi? Yolardım ben bunu ama.

"Sen..."

'Yaa ben canım. Benden hiç bir şey kaçmaz. Hem merak etme saygı duyuyorum ben ve kimseye anlatmam."

Ona çok güvenmesemde başımı sallamakla yetindim. Hem bizim bir düşmanlığımız yoktu. Niye bunu bana karşı kullansın ki diye geçirdim içimden.

"Siz kavga falan mı ettiniz? Çünkü geldiğim de suratın berbattı."

"Hayır onunla değil başka biriyle."

"Peki niye yanında olup sana destek olmuyor?"

Haklıydı. Hakan neden yanımda değildi?

Cevap veriyorum adamın aramalarını açmayıp ondan kaçtığım için.

"Sende ne meraklı çıktın kızım."

Aleyna ani çıkışıma sadece gülümsedi. Galiba o kadar da kötü biri değildi.

"Hala cevap vermedin."

"Ben istemedim." dedim yutkunurken. Cidden neden böyle yapıyordum. Hakan'ın bir suçu yoktu ki. Ama ben onu merakta bırakıp kendimden uzak tutuyordum.

"Aranızda ne geçti bilmiyorum ama bence böyle yapma."

Kaşlarım çatılırken Aleyna'ya döndüm.

"Nasıl?"

"Gerçekten çocuksun sen Ege."

Haklı olabilir miydi? Ben kendimi hep olgun ve aklı başında olarak görüyordum ama sanırım başkaları öyle düşünmüyordu.

"Sevgilini kendinden uzak tutma bence. Aksine böyle kötü olaylarda o istemese bile yanında dur. Böylece bağınız artar ve kendinizi iyice birbirinize ait hissedersiniz." diye ekledi karşımdaki kız. Ne diyebilirim ki. Haklıydı.

Ben Aleyna'yı başımla onaylarken arkamızdan koşarak birinin bize doğru geldiğini gördüm. Bu Hakan'dı. Yine ne yapıp edip beni bulmuştu.

"Hakan." diyebildim sadece ve ayağı kalktım.

Yanıma koşarak gelen adam etrafta olan kimseyi umursamadan hızlıca kollarını sardı belime. Kokusunu içime çekerken karnım onun özlemi ile kasılıyordu. Şu kısacık zamanda bile ona hasret kalabiliyordu bünyem.