မုဆိုးရဲ့ ဇနီးသည် [BL](complete)

အပိုင်း (21)

နောက် တစ်ရက်ကျော် ပြီးနောက်တော့ သူတို့ ၂ ယောက်လုံး ဝက်သားပြား နောက်တစ်သုတ်ကို လုပ်ပြီး သွားပြီပဲ ဖြစ်လို့ သူတို့နဲ့ အတူတူ ယူသွားလို့ ဂနေပြီပဲ ဖြစ်လေတယ်။

ကျန်းဂျင်ရဲ့ အမြင်မှာတော့ နေ့တိုင်းလိုလို သူက အိပ်ပဲ အိပ်ချင်နေခဲ့တယ်။ ဒါကြောင့် ယွမ်ဟောင်က အထူးအနေနဲ့ သူ့လှည်းရဲ့ ဘောင်တွေကို မြင့်ထားကာ ကျန်းဂျင် မတော်တဆ ပြုတ်ကျသွား မယ့် ကိစ္စကနေ ကာကွယ်ခဲ့လေတယ်။
ပြီးတော့ အအေးမမိစေဖို့ရာ လှည်းပေါ်မှာ စောင်ပါ တစ်ခါတည်း တင်ထားပေးခဲ့လေတယ်။

အကုန်စုံသွားပြီ ဆိုတော့မှ နွားလှည်းလေးက မြို့ဆီကို သွားနေရင်း ကျန်းဂျင်ကတော့ ယွမ်ဟောင်ရဲ့ ပုခုံးပေါ်မှာ အိပ်ကာ လိုက်သွားတော့တယ်။ စောင်နဲ့ သေချာထွေးပွေ့ပေး ပြီးတဲ့နောက် မြို့ဆီကို ရောက်အောင် ယွမ်ဟောင်က နွားလှည်း ကို ဖြေးဖြေးမှန်မှန်လေး မောင်းသွားလေတယ်။

သူတိူ့လည်း မြို့ကို ရောက်ရော ကျန်းဂျင်က သူ့ရဲ့ အိမ်မက်ကနေ တောင်မှ နိုးလာပြီပဲ ဖြစ်တယ်။

'' ငါတို့ အခုထိ မရောက်သေးဘူးလား ဟင်?''

ကျန်းဂျင်က မျက်လုံးလေး ပွတ်ကာ ပြောလေတယ်။

'' မရောက်သေးဘူး။ နည်းနည်းလောက် ထပ်အိပ်လိုက်အုံးနော် ''

ကျန်းဂျင်က ခေါင်းလေးမော့ကာ ယွမ်ဟောင်ရဲ့ ပုခုံးထက်ကနေ ထွက်ခွာပြီး သူ့ဘေးမှာ ဝင်ထိုင်လိုက်တယ်။

'' ငါ ထပ်ပြီး အိပ်မငိုက်တော့ဘူး။ ပြီး​တော့ ' ရှောင်းဇီယန် ' ဆီကို ငါတို့ပစ္စည်းတွေ ယူသွားပြီး အခြေနေသွားကြည့်ရအောင်။ ပြီးတော့မှ သမားတော် ဆီသွားပြကြမယ်လေ ''

ကျန်းဂျင်က သမားတော်ဆီကို တကယ်ကြီး မသွားချင်ပေ။ ဘာလို့လဲ ဆိုတော့ သူက တိုင်းရင်းဆေး ခါးတွေ မသောက်ချင်လို့ ပဲ ဖြစ်တယ်။ သူက ကျန်းဂျင်ကို မငြင်းပယ်နိုင်မှတော့ အခုကိစ္စကို ခုတုံးလုပ်ပြီး အနည်းငယ်လောက် အချိန်ဆွဲနေ တာပဲ ဖြစ်တယ်။

'' အို ကောင်းပြီလေ''

ဘယ်လိုပဲ ဖြစ်ဖြစ် သူတို့က မြို့ကို ရောက်လာပြီလေ။ ပြီးတော့ ဆေးခန်းကို မရောက်ခင် ' ရှောင်းဇိီယန်း ' ကို ကျော်သွားရအုံးမယ်လေ။ ဒါကြောင့်မလို့ ပစ္စည်းတွေ ကိုသာ အရင်ဆုံး ပို့လိုက်တာ ကောင်းမယ်လို့ ယွမ်ဟောင်တွေးမိလေတယ်။