ကထိန္ပြဲအတြက္ေမဂ်ာမွေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားမ်ား၊ဆရာဆရာမမ်ားသည္ အေဆာင္အေပၚထပ္ဆရာမမ်ားနားေနခန္းတြင္အလုပ္ရႈပ္ေနသည္။ၫွပ္ရံမ်ားကိုျပင္ဆင္ၿပီးေသာ္လည္း တရားပြဲလုပ္ေရစက္ခ်မၫ့္ ေက်ာင္းဓမၼာရံုသို႔ပို႔ရေပဦးမည္။ထို႔ေၾကာင့္ၫွပ္ရံမ်ားကိုေရြ့ရန္ အားေကာင္းေမာင္းသန္ ေက်ာင္းသားမ်ားက ဦးေဆာင္ေရြ့ေျပာင္းၾကရသည္။ေဟးေလးဟားလားႏွင့္ေက်ာင္းသားဘ၀မွာ အလုပ္ဇယ္ဆက္လုပ္ရသၫ့္တိုင္ေအာင္မေမာႏိုင္ေပ။
ေတးတို႔အုပ္စုမွာလည္းဓမၼာရံုတြင္း၌ က်ရာတာ၀န္ကိုယူကာ ကထိန္ခင္းတရားနာမၫ့္မနက္တြင္ ဘုရားဆြမ္းေတာ္ကပ္ျခင္း၊ဆရာေတာ္သံဃာေတာ္မ်ားအား ဆြမ္းအလုပ္အေကြၽးျပဳျခင္း၊ႂကြေရာက္လာေသာ ပါေမာကၡႀကီး၊ဆရာ ဆရာမႀကီးမ်ားအတြက္ ဆြမ္းကပ္တရားနာေရစက္ခ်ၿပီးပါက ထမင္းေကြၽးရန္ေရာပါျပင္ဆင္ရသည္။ေက်ာင္းကထိန္ျဖစ္၍ ဌာနေပါင္းစံုမွၫွပ္ရံမ်ား ဓမၼာရံုႀကီးထဲသို႔ေရာက္ရိွေနၾကၿပီျဖစ္သည္။ကထိန္အတြက္ ဌာနတိုင္းမွေက်ာင္းသားအုပ္စု အုပ္စုမ်ားသာရိွၿပီး ေမဂ်ာလံုးကြၽတ္မဟုတ္ေပ။တရားနာ၍ ေရစက္ခ်ၿပီးမွ ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူမ်ားေရာက္လာမည္ျဖစ္ၿပီး ၾကာဇံဟင္းပါတစ္ေက်ာင္းလံုးတိုက္မည္ျဖစ္ေၾကာင္း ဌာနအစံုကိုေၾကညာၿပီးျဖစ္သည္။၊ထို႔ေၾကာင့္အစပိုင္းတြင္ဓမၼာရံု၌လူနည္းစုသာရိွသည္။
ဆရာေတာ္မ်ားက ဆြမ္းဘုဥ္းေပးၿပီးလ်ွင္ ကထိန္ပစၥည္းမ်ားကိုေရစက္ခ်လႈဒါန္းျခင္းအား အထေျမာက္ေစၿပီး ကထိန္တရားနာရန္ေဟာၾကားေပးသည္။ထိုအခ်ိန္တြင္ေတးတို႔အုပ္စုမွာ ဓမၼာရံုေထာင့္တစ္ေနရာတြင္ ထိုင္ရင္းေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားမ်ားလာလ်ွင္ ၾကာဇံဟင္းတိုက္ရန္အဆင္သင့္ျပင္ေနၾကေလသည္။အျခားေသာဌာနမ်ားမွ လက္ေရြးစင္မ်ားႏွင့္စုေပါင္းလုပ္ကိုင္ရ၍ သိပ္ေတာ့မပင္ပန္းပါ။ဘုန္းႀကီးဆြမ္းကပ္ရာတြင္သာ လိုအပ္သည္မ်ားခ်ေပး ပန္းကန္ေဆးစရာရိွေဆးႏွင့္အနည္းငယ္အလုပ္မ်ားသည္။ယခုအခါေရစက္ခ်တရားနာေနၿပီျဖစ္သျဖင့္ အကုန္လံုးၿငိမ္ေနရၿပီး ဓမၼာရံုထဲတြင္ ဆရာေတာ္၏အသံကိုသာၾကားေနရသည္။ႂကြလာသၫ့္ဆရာေတာ္မွာငါးပါးခန႔္ရိွေသာ္လည္း သက္ေတာ္အႀကီးဆံုးဆရာေတာ္ႀကီးမွပင္ တရားေဟာေလသည္။
