စိတ္ကူးႏွင့္လက္ေတြ့မက်ႏိုင္ေသာေလာကႀကီးတြင္တစ္ခါတစ္ရံမေမ်ွာ္လင့္ပဲ လြဲတတ္ၾကသကဲ့သို႔ ေမ်ွာ္လင့္ရင္းလည္းလြဲတတ္ၾကျပန္သည္။ေတးလိပ္ျပာအတြက္မွာကား မေမ်ွာ္လင့္ပဲလြဲခဲ့ရျပန္သည္။အလြဲေကာင္းေတာ့မဟုတ္သည္ကေသခ်ာေနပါသည္။ေတး၏ပထမဆံုးခ်စ္ေရးဆိုျခင္းကိုထိုအမ်ိဳးသမီးက အတိအလင္းျငင္းခ်က္ထုတ္ခဲ့၍ ေတးအတြက္အယူခံေတာင္၀င္ခြင့္မရေတာ့ေပ။စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ႏွင့္ေက်ာင္းတက္ေနရသၫ့္ေန့မ်ားမွာအရင္လို စိတ္လႈပ္ရွားစရာမေကာင္းပဲ စိတ္ညစ္စရာတစ္ခုလိုသာျဖစ္ေတာ့သည္။အတန္းထဲေရာက္၍ ထိုအမ်ိဳးသမီးကိုေတြ့ရသၫ့္အခါ ေတး၏အနာေဟာင္းမွာအသစ္ျပန္ျဖစ္ေနသလို ေတးမ်က္ႏွာကိုအတန္း၀င္တိုင္းျမင္ေနရသၫ့္သူမအဖို႔လည္း ေရွာင္လြဲရခက္မလြဲရခက္ျဖစ္ေနျပန္သည္။ဤအေျခအေနတစ္ရပ္အား စကားရပ္တစ္ခုျဖင့္ေဖာ္ျပရပါလ်ွင္ ဆုပ္လည္းဆူးမွာ စားလည္းရူးမွာဟုပင္ေျပာရေပမည္။
ေတးတို႔အတန္းကိုမိမိအခ်ိန္ေရာက္၍ အားတင္းၿပီးစာသင္ရင္းျပန္ထြက္လာလိုက္သည္ႏွင့္ ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုလံုးအားမ်ားယုတ္ေလ်ာ့သြားသကဲ့သို႔ခံစားရသည္။ထိုကေလးမၫွိုးငယ္ေသာအၾကၫ့္တို႔ျဖင့္မိမိကိုစိုက္ၾကၫ့္လိုက္တိုင္း ရင္ထဲမေကာင္းလွ။မိမိကိုယ္၌လည္း ဤခ်စ္ျခင္းကိုလက္ခံႏိုင္ေသးသၫ့္အေနအထားတြင္မရိွသျဖင့္ ျငင္းထားၿပီးသားအရိွန္ျဖင့္ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနလိုက္သည္။လူငယ္မ်ားသည္ ျဖစ္လြယ္လြယ္ ပ်က္လြယ္လြယ္မ်ားဟုသာယူဆထား၍ အခ်ိန္တစ္ခုေရာက္လ်ွင္ ေတးတည္ၿငိမ္သြားမည္ဟုအေတြးေရာက္သည္။ခဏတာခံစားမႈတြင္ေတးေရာမိမိပါေမ်ာမပါသင့္။မိမိသည္ဆရာမတစ္ေယာက္ျဖစ္လာသည္ႏွင့္အေလ်ာက္ ေစာင့္ထိန္းရမၫ့္စည္းကမ္းဥပေဒမ်ားက ပုခံုးႏွစ္ဖက္ေပၚအလိုလိုေရာက္လာၿပီးသားျဖစ္သည္။မိမိကဲ့သို႔တြဲဖက္ပါေမာကၡတြင္ ယခုလိုမူမမွန္သၫ့္အခ်စ္ေရးရိွေနသည္ဟုသာ အျခားဆရာမမ်ားသိသြားပါက ေဝဖန္ကဲ့ရဲ့ၾကမၫ့္ေနာက္ဆက္တြဲဆိုးက်ိဳးကရိွသည္။
ငယ္သူ႔အခ်စ္ကပင္ပန္းဆင္းရဲသကဲ့သို႔ ႀကီးသူအတြက္လည္းငဲ့စရာမ်ားလွသၫ့္ဒီဇာတ္လမ္းတြင္ ရင္နာစရာအတိျဖစ္ေနေတာ့သည္။ျမင္ေနေသာ္လည္းမၾကင္ရသၫ့္ေတးမွာ ေန့ဆက္ရက္ဆက္ ခ်စ္ရသူကိုၾကၫ့္ရင္း စိတ္ႏွလံုးနာက်င္ပင္ပန္းေနရေတာ့သည္။သူမသည္လည္း ေတးကိုစိတ္မဆင္းရဲေစခ်င္ေသာ္ျငား ေတးလိုခ်င္သၫ့္အရာကိုလည္း မေပးႏိုင္၍ စိတ္မေကာင္းလ်က္ႏွင့္ပင္ မ်က္ႏွာလႊဲေနခဲ့သည္။ေတးတို႔ႏွစ္ဦးျဖစ္ပ်က္ေနသည္ကို ေဘးကျမင္ေနရေသာ ေနေနတို႔အုပ္စုလည္း ေဒၚရည္မြန္ကိုေမးၿပီး၍အေၾကာင္းရင္းကိုသိေသာ္ျငား ယခုအခါ၀င္ေရာက္ကူညီႏိုင္ျခင္းမရိွေပ။က်ဉ္းထဲၾကပ္ထဲတြင္ေရာက္ေနေသာေတးမွာ ေနာက္ဆံုးမေနႏိုင္သၫ့္အဆံုး တစ္ခုေသာပိတ္ရက္ ေန့လည္ခင္းတြင္ သူမထံသို႔သြားခဲ့သည္။
