ကျောင်းမှအိမ်ပြန်လာ ရေမိုးချိုးထမင်းစားပြီးဂိမ်းဆော့ရန်ဖုန်းကိုင်လိုက်စဉ် ရေနှင့်လောင်းခံခဲ့ပုံမှာ ခေါင်းထဲစဉ်းစားမိလာပြန်သည်။စိတ်ပေါက်ပေါက်နှင့်ဖုန်းကိုမွေ့ယာပေါ်ပေါက်ချလိုက်ပြီး အောက်ထပ်သို့ဆင်းသွားခဲ့သည်။ညအချိန်ဖြစ်၍အဖိုးနှင့်အဖွားမှာအောက်ထပ်မှဧည့်ခန်းတွင်TVကြည့်နေကြသည်။တေးအဖွားနားသွားထိုင်လိုက်ရာ အဖွားက -
"ငါ့မြေးထူးထူးဆန်းဆန်းအဖွားတို့နဲ့ရုပ်ရှင်လာကြည့်တာလား"
"မကြည့်ရဘူးလားဒါဆို တစ်ခါတစ်လေလေးလာကြည့်တာကိုအဖွားတို့မယ်နော် ကိုယ့်မြေးကိုယ်မချစ်တော့ဘူးလား"
"အဲ့ ဖွားက မချစ်ဘူးမပြောပါဘူးတော် ချစ်ပါ့"
"ဒါဆိုအဖိုးရော"
ရုပ်ရှင်ကြည့်နေပြီးမြေးဖွားစကားဝိုင်းထဲမရောက်သေးသည့်အဖိုးကိုစကားခေါ်လိုက်သဖြင့် အဖိုးကအာရုံလွှဲပြောင်းလျက်စကားဝိုင်းဆီပူးပေါင်းလိုက်ရာ -
"အဖိုးက မြေး အဖွားထက်ပိုချစ်ပါ့ဗျ"
"လူဆိုးဂျပိုးလေးကို ကျုပ်အချစ်ဆုံး"
"ကျေနပ်ပြီဒါဆို"
"ဒါနဲ့အဖိုးရယ် မြေးအခုစီးနေကားကို modelအမြင့်တစ်စီးနဲ့လဲပေးဖို့စိတ်ကူးမရှိဘူးလားလို့"
"အဲ့တာတော့ မရှိ မရှိ မရှိပါဘူးဗျ"
"မြေးရယ်ခုကားလည်းကောင်းနေတာပဲမနှစ်ကမှ၀ယ်ထားတာ ပျက်စီးပြီးလုံး၀သုံးမရရင်တစ်မျိုးပေါ့ကွယ်"
"အဖိုးကလည်းကပ်စေးပဲ"
"ကပ်စေးတယ်လည်းဘယ်ဟုတ်မလဲမြေးရယ် ပိုက်ဆံဆိုတာသုံးတာပဲကောင်းတယ်
ဖြုန်းတာမကောင်းဘူးမှတ်ထား"
"အဖိုးကိုပြောရင်ဒဿနတွေလာတော့မယ်မှန်းမြေးသိတယ်"
"အဖွား အဖွားရော မြေးကိုကားလဲပေးဖို့အဖိုးကိုကူပြောပေးနော်"
"အို့တော်.....မြေးအဖိုးကိုအဖွားကြောက်ပါ့ သူကဒါဆိုဒါရတယ်မြေးလေးရဲ့"
"အိန်း.....ဒီအဖိုးနဲ့ဒီအဖွားကတော့ဟင်္သာမောင်နှံပါပဲ လိုက်ဖက်ပါတယ်"
