Divination

193 28 12
                                    

"Merlin, tüm okulu temsil ederken aptal bir kehanet ödevi için sabahlamam çok ironik değil mi?" Genç kız elindeki kahveyle beraber tekrar odaya girdiğinde güneş doğmak üzereydi. İki gündür giremediği yatağına bakıp iç geçirdi ve tekrar sandalyenin başına geçti.

Hermione bile çoktan uyuklamış, hatta belki rüya alemine bile dalmıştı. Tekrar derin bir nefes alıp olumlu bir şeyler düşünmeye çalışarak sandalyesine oturdu ve bükülmüş parşomenini ses çıkarmadan açmaya başladı. Kıvırcık saçlı - ve tartışmasız en zeki - arkadaşı kopya vermemişti ama en azından ödevi bitince bildikleriyle düzeltme sözü vermişti.

Bu bir kandırmacaydı zira Hermione 2 senedir Kehanet yerine Aritmansi dersi alıyordu. Aklına tekrardan bu gelince morali daha da bozuldu. Üstelik Ginny ve Luna daha onların gördükleri konuları görmemiş ve Lia'da az buçuk kopya ile geçtiği için hiçbir şey bilmeden yatağına girmişti. Yani, kopya çekeceği kimse yoktu.

Eline kalemini alıp parşömeni tekrar açtı ve gözlerini kıstı. Geçmiş zamanı tamamiyle halletmişti. Önündeki iki ayı da planlarsa ödevi bitecek ve belki kahvaltıdan önce iksir ödevinin küçük bir kısmını tamamlayabilecekti.

"Düşün Ash, şuan 12 Nisan'dasın. Mesela 1 hafta sonra bu saatte kendini nerede görüy- bu da soru mu? Tabii ki de yatakta! Hayır, böyle değil, soyut olarak nerdesin, saat önemli değil. Nerde olabilirim- Kahvaltıda Ron'la şakalaşıyor olabiliriz. Evet, yemeğim için benimle tartışıyor ve bir anda büyük salonda yemek savaşı başlatıyorum!" Heyecanla 19 Nisan'ı notladı ve ekledi. Büyük salonda büyük bir yemek savaşı görüyorum. Gryffindor'dan başlamış ve her yere yayılmış.

Cümlenin sonuna Umbridge'nin boğulup öldüğünü yazmak istemiş, ama sonra vazgeçmişti.

"Pekala, 22 Nisan'da gün içinde ne yapıyoru- Buldum!"

22 Nisan 1994, Okulun nöbetçisi Hagrid ile büyük köpeği Fank'i besliyoruz. Daha sonra bize çay koyduğunu görüyorum. Sanırım dilim yanacak. Evet, büyük bir acıyla çay içmeyi bıraktığımı görüyorum. Ah, ne kadar da acı verici!

Olayları ne kadar dramatize ederse o kadar inandırıcı olacağına inanmış gibiydi. "Pekala, 27 Nisan.. İksir dersinde kazanı mı patlatsam? Evet, yeterince korkunç!"

27 Nisan 1994, Profesör Snape ile işlediğimiz İksir dersinde yapmaya çalıştığım Yaşayan Ölünün Yudumu iksiri için dövülmüş çirşiotu yerine dövülmüş zambak kökü koyacağım.

Munzurca gülümseyip devam etti. Bunu deneyebilirdi.

Ve bu büyük bir hataya sebep olacak, kazanım patlayacak ve tüm iksir sınıfa yayılacak. Profesör sinirden deliye dönüp beni tam bir ay cezaya bırakacak ve sınıfların temizliğini bana verecek. Ah, çok kötü! Yeni bir kazana ihtiyacım var!

Gülümseyip kalemini tekrar mürekkebe batırdı ve devam etti. "3 Mayıs.. Sanırım provada olabiliriz ha?"

3 Mayıs 1994, Büyük Quidditch Turnuvası için provadayız. Oyuncularımız çok iyi ama bir şeyler yanlış gidiyor ve iki oyuncumuz birbirine çarpıp yaralanıyor. Neredeyse bir haftalık bir izin almak zorundalar. Bu takım için çok korkunç! Umarız kaybetmeyiz!

İçinden 'Gerçekten, umarım kaybetmeyiz.' diye geçirip tekrar kağıdına döndü.

8 Mayıs 1994, ortak salonda Harry bana aşkını itiraf ediyor.

Kafasını sağa sola sallayıp asasıyla son yeri sildi ve tekrar yazdı.

8 Mayıs 1994, ortak salonda oturmuş, arkadaşlarımızla taktik geliştiriyoruz.

La Douleur Exquise | Harry Potter FanfictionTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon