Unicode
“ဘာလို့ရပ်လိုက်တာလဲမမနွယ် ဆက်ဆိုပါဦးလား”
“ဒီကြောင်ပေါက်လေးကရော အစ်မကြောင့်နိုးလာတာလား”
“ဟုတ်တယ်မမနွယ်ကြောင့် မမနွယ်ရဲ့ ချိုအီအီအသံလေးကြောင့်”
“ဒီကလေးကတော့”
မျက်နှာချင်းဆိုင်ခုံမှာဝင်ထိုင်ရင်း စကားပြောနေသော ကလေးမကို နွယ် မျက်စိမလွှဲနိုင်အောင်ဖြစ်ရသည်။ ခေါင်းလေးခပ်ဖွဖွပုတ်ပေးတော့ အဖြူရောင်အပြုံးလေးချီကာ သီချင်းဆက်ဖို့ ဂျီကျတော့သည်။
//သူလာရင်နွေးထွေးခြင်းနဲ့
သူအလင်းမျှလိမ့်မယ်
ကိုယ်ဟာတစ်ယောက်တည်းလောက
အလယ် ပြည့်စုံပြီ
သူ့အချစ်ကသိပ်လိုတယ်
အားနည်းချက်များကို
အရာရာဖြည့်ဆည်းဖို့
လူ့ဘဝကသိပ်တိုတယ်
အားလုံးတော့မပြည့်စုံနိုင်
အချစ်စစ်ဟာ
သူပေးတဲ့ အချစ်ရဲ့သဘော//
မမနွယ်ဟာ သူ့အရှေ့မယ် ခုလိုပုံရိပ်မျိုးနဲ့ တည်ရှိနေလိမ့်မယ်ဆိုတာ ငုဝါ လုံးဝမမျှော်မှန်းဖူးပေ။စိတ်ကူးတောင်မယဉ်ကြည့်ဖူးပါ။ မမနွယ်ဟာ ငုဝါတွေးထားတာထက် ပိုလို့ ချစ်ပေး၊မြတ်နိုးပေးပြန်သည်။ ကျေးဇူးပါမမနွယ်။ငုဝါက ပါရမီဖြည့်ဖက်ကောင်းဖြစ်ရပါစေ့မယ်။
“ကဲ ကလေးမလေး အိပ်သင့်ပြီနော် ဆေးသောက်ပြီးရင်တန်းအိပ်ရတာကို ထလာတယ် အင်း အစ်မမကောင်း..”
လက်ညိုးနဲ့နွယ့်နှုတ်ခမ်းအတားခံလိုက်ရသည်။မျက်ဝန်းဝိုင်းဝိုင်းတွေ ငယ်လေးဆီပို့မိသည်။ မျက်မှောင်ကျုံ့ထားသော မျက်နှာ့သေးသေးလေးနဲ့ဆုံရသည်။
“မမနွယ်က မကောင်းတာလို့ပြောမှာမလား။ငုဝါမကြိုက်လို့ မပြောရဘူး”
“ဟင် အင်းအင်း”
အယောင်ယောင်အမှားမှားဖြင့်ခေါင်းညိတ်မိသည်။ညချမ်းလေအေးပေမို့ အေးစိမ့်စိမ့်ရှိလှသည်။ ခုများတော့ ခြေဖျားတွေတောင်အေးချင်သယောင်ယောင် ဖြစ်ရသည်။
“အိပ်တော့မလား မမနွယ် ငုဝါဒီအပြင်မှာထိုင်လိုက်တာ ချမ်းလာသလိုပဲ”
ကြောင်အနေမိသော နွယ်တစ်ယောက် ခုမှအသိစိတ်ပြန်ကပ်တော့သည်။
YOU ARE READING
မူပိုင်နှင်းဆီ
Romanceအချစ်ဆိုတာမသိရှိသေးခင်အရွယ်ကတည်းကမြတ်နိုးစွာဖြစ်တည်ခဲ့သော ချစ်ခြင်းတစ်ခု။
