Villain,Please Go Easy on Me![Mm Translation]

81+82

Zawgyi

81. Psychology: Caught By The Murderer

ဒါေပမယ့္ စူးေပ့လည္း တံခါးေခါက္သံကို လ်စ္လ်ဴမရႈ ႏိုင္တာေၾကာင့္ အက်ိဳးအေၾကာင္း ေမးဖို႔ရာ ထလာလိုက္တယ္။

အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ ေရွာင္ခ်န္းရန္ဆီက ဖုန္းက အခ်ိန္ကိုက္ ဝင္ခ်လာျပန္တယ္။

စူးေပ့ လမ္းေလွ်ာက္သြားေနရင္း ဖုန္းကကိုင္လိုက္ရေသးတယ္။

တံခါးဖြင့္ရင္း ‘Hello’ လို႔ ျပန္ထူးၿပီးၿပီးခ်င္းမွာပဲ ဖုန္းက ၾကမ္းေပၚ ဂြက္ခနဲ ျပဳတ္က်သြားခဲ့တယ္။

‌တစ္ဖက္က ေရွာင္ခ်န္းရန္လည္း တစ္ဖက္က ဖုန္းျပဳတ္က်တဲ့ အသံကို ၾကားလိုက္ၿပီးတဲ့ ေနာက္မွာ ဖုန္းက ခ်က္ခ်င္းက်သြားတယ္။

မသိစိတ္ထဲကေန တစ္ခုခုမွားေနၿပီ ဆိုတာကို ခံစားမိလိုက္တာေၾကာင့္ သူ တစ္ခ်က္ ေတာင့္တင္းသြားရတယ္။

ဒါေပမယ့္ သိပ္မၾကာခင္ စူးေပ့ ဆီကေန ‘Sorry, receiver က ပ်က္သြားလို႔။ ကြၽန္ေတာ္ ျပန္ေခၚလိုက္မယ္ေလ’ ဆိုၿပီး စာတစ္ေစာင္ဝင္လာတယ္။

ေရွာင္ခ်န္းရန္လည္း ႐ုတ္တရတ္ထ၊ အေပၚဝတ္ကို ေကာက္ယူလို႔ ရဲစခန္းဆီ တစ္ခါတည္း ဖုန္းဆက္ၿပီး စူးေပ့ရွိရာ အိမ္ဆီကို ေျပးေတာ့တာပါပဲ။

မိုးစက္ေတြကလည္း အျငႇိဳးႀကီးႀကီးကို သည္းသည္းမည္းမည္း ႐ြာခ်ေနၿပီး တစ္ေလာကလုံးကလည္း မႈန္ဝါးေနခဲ့တယ္။

ေရွာင္ခ်န္းရန္က စူးေပ့ရဲ႕အိမ္အထိ တိုက္႐ိုက္ ေမာင္းခ်သြားၿပီး ဓါတ္ေလွကားနဲ႔ အေပၚကို တက္လာခဲ့တယ္။

သူတံခါးကို ေခါက္တဲ့အျပင္ ဖုန္းကိုလည္း အဆက္မျပတ္ ေခၚေနေသးတယ္။

ဒါေပမယ့္ ဖုန္းကိုလည္း ပါဝါပိတ္ထားေသးတယ္။ တံခါးေခါက္ေနတာကိုလည္း ျပန္ထူးမယ့္သူက ရွိမေနခဲ့ဘူး။

ေရွာင္ခ်န္းရန္လည္း ေနာက္ဆုံးေတာ့ ကိုယ့္ေျခေထာက္ကို သုံးၿပီးပဲ တံခါးကို ကန္ခ်ပစ္လိုက္တယ္။

အားျပင္းျပင္း ကန္ခ်က္တခ်ိဳ႕ေအာက္မွာ တံခါးက ဝုန္းခဲ ပြင့္သြားခဲ့ေပမယ့္ အထဲမွာ လူနဲ႔တူတာဆိုလို႔ ဘာတစ္ခုမွ ရွိမေနခဲ့ဘူး။