Villain,Please Go Easy on Me![Mm Translation]

51+52

Zawgyi

51. Ancient Times: Prince Regent's Blackmailing

မုခ်င္းဟန္တစ္ေယာက္ ဧကရာဇ္အရွင္ရဲ႕ ေထာင္လႊားေမာက္မာျပေနတဲ့ ပုံရိပ္ေလးကို တစိမ့္စိမ့္ၾကည့္ရင္း ႏွလုံးသားရဲ႕ အတြင္းပိုင္းထဲကေတာင္ ယားယံလာသလိုပါပဲ။

အထူးသျဖင့္ သူ႔ရဲ႕ မက္မြန္ပြင့္လႊာ မ်က္ဝန္းေလးနဲ႔ အားလုံးကို ေဝ့ၾကည့္လိုက္တဲ့ တစ္ခဏတိုင္းဟာ သိပ္အသည္းယားစရာ ေကာင္းလြန္းေနေသးတယ္။

748 က
“ဆြဲေဆာင္ႏိုင္မႈျပဇယားမွာ 5% တက္လာၿပီး လက္ရွိမွာ လုပ္ငန္းစဥ္ရဲ႕ 49% ၿပီးေျမာက္ပါၿပီ”။

အဲ့ဒါကို ၾကားလိုက္ရတဲ့ စူးေပ့က မုခ်င္းဟန္ကို လွည့္ၾကည့္လိုက္မိတယ္။
“ဒါဆို ဒီကိစၥနဲ႔ ပက္သတ္ၿပီး ကိုယ္ေတာ့္ အေနနဲ႔ ဘယ္လို ေျဖရွင္းသင့္တယ္လို႔မ်ား ေမာင္မင္း ထင္မိသလဲ?”

မုခ်င္းဟန္က တစ္ခ်ိန္လုံး တင္းတင္းေစ့ထားခဲ့တဲ့ ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္လႊာကို ဖြင့္ဟလိုက္ၿပီး ႏွိမ့္ခ်တယ္လည္းမဆိုသာ ဖိအားေပးျခင္းလည္း မမည္တဲ့ ေလသံမ်ိဳးနဲ႔ ေလွ်ာက္တင္လာတယ္။

“ကြၽန္ေတာ္မ်ိဳး ထင္ျမင္မိတာကေတာ့ ေကာက္ပဲသီးႏွံေတြ ပ်က္စီးကုန္တာေၾကာင့္ တိုင္းသူျပည္သားေတြကလည္း ကလန္ကဆန္လုပ္လာၾကပါလိမ့္မယ္ အရွင္။ ျပည္သူေတြကို ေခြၽးသိပ္ဖို႔ရာ ကြၽန္ေတာ္မ်ိဳးတို႔ အေနနဲ႔ စားနပ္ရိကၡာနဲ႔ ရန္ပုံေငြတခ်ိဳ႕ ေထာက္ပံ့ေပးသင့္ပါတယ္။ ပ်က္စီးသြားရတဲ့ လမ္း၊တံတားေတြကကိုေတာ့ သက္ဆိုင္ရာ ျပည္နယ္အလိုက္ အရာခံေတြက ျပဳျပင္ပါလိမ့္မယ္”။

အမတ္ခ်ဳပ္အိုႀကီးက သူ႔ရဲ႕ မုတ္ဆိတ္ေတြကိုသာ ပြတ္သပ္ေန‌ေတာ့တယ္။ သူေတာင္းဆိုခ်င္တာက အဲ့လို မဟုတ္လား? ခ်ဳံက်ိဳးနယ္ အရာရွိက သူ႔ေက်ာင္းသား ျဖစ္ခဲ့တာမို႔ ဒီသဘာဝေဘးအႏၲရာယ္ကို အေၾကာင္းျပၿပီး ဖန္ေငြရွာႏိုင္မယ္ေလ။

မုခ်င္းဟန္ကေတာ့ တကယ္ကို အကြက္က်လြန္းပါေပတယ္။

သူက ဒီကိစၥကို စူးေပ့ ဘယ္လို ေျဖရွင္းမယ္ဆိုတာ ၾကည့္ၿပီး စမ္းသပ္ခ်င္ခဲ့တာ။

စူးေပ့က စာလိပ္ကို ေသခ်ာျပန္လိပ္ၿပီး မုခ်င္းဟန္ဆီ လွမ္းပစ္လိုက္တယ္။ သူလည္း မုခ်င္းဟန္ ေရွာင္ႏိုင္လိမ့္မယ္လို႔ ေတြးမိတာေၾကာင့္သာ ဒီလို ရဲရဲတင္းတင္းေတြ လုပ္ရဲတာပါ။