Villain,Please Go Easy on Me![Mm Translation]

97+98

Zawgyi
97. Psychology: Going To The Old House

ယဲ့ထုန္ထုန္ရဲ႕ စိတ္အေျခအေန ေတာ္ေတာ္ေလး အဆင္ေျပသြားတဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့ သူတို႔ေတြ သက္ေသထြက္ဆိုဖို႔ရာ ရဲဌာနကို လိုက္သြားၾကရတယ္။

ရဲဌာနမွာ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ေနတဲ့ ေရွာင္ခ်န္းရန္ရဲ႕ မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္က စူးေပ့ကို ေတြ႕လိုက္တာေၾကာင့္ သူ႔ဆီကို တစ္ခါတည္း ဖုန္းဆက္ေခၚလိုက္တယ္။

ေလလႈိင္းရဲ႕ အျခားတစ္ဖက္က ေရွာင္ခ်န္းရန္ကေတာ့ သူသိၿပီ ဆိုတာကလြဲ ဘာမွ ေျပာမလာခဲ့ပါဘူး။

ဝန္ခံခ်က္ ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာေတာ့ စူးမိဘႏွစ္ပါးနဲ႔ ယဲ့ထုန္ထုန္တို႔က အိမ္ကိုသာ ျပန္လာခဲ့ၾကတယ္။

စူးေဖေဖနဲ႔ ‌ေမေမကေတာ့ စူးေပ့ကို ဟိုဟိုဒီဒီ ေမးျမန္းေနခဲ့ၿပီး အိမ္ကိုသာ အပါေခၚဖို႔ ႀကိဳးစားေနၾကတယ္။

ယဲ့ထုန္ထုန္လည္း အဲဒီေလာက္ထိ အရိပ္အေျခ နားမလည္တဲ့သူ မဟုတ္ရပါဘူး။ သူက စူးေပ့ကို ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္း စိတ္ရင္းနဲ႔ ေလးေလးနက္နက္ ေျပာဆိုခဲ့ၿပီးေနာက္မွာ အိမ္ကိုသာ ျပန္သြားေတာ့တယ္။

စူးေပ့ ရဲစခန္းဝကေန လမ္းေလွ်ာက္ထြက္လာတဲ့ အခ်ိန္မွာပဲ ေရွာင္ခ်န္းရန္က သူ႔ေရွ႕ကေန သူ႔ဆီ တည့္တည့္ႀကီး ေလွ်ာက္လာတာက္ု ေတြ႕လိုက္ရတယ္။

ဘာလို႔လဲေတာ့ မသိေပမယ့္လည္း ေရွာင္ခ်န္းရန္က အၿမဲတေစ ႏူးႏူးညံ့ညံ့ ‌ၿပဳံစေနခဲ့တာေတာင္မွ အဲဒီ့အၿပဳံးက သူ႔ကို ေၾကာက္ေအာင္လုပ္ေနသလိုပဲ အၿမဲခံစားေနရတယ္။

ေရွာင္ခ်န္းရန္က စူးေပ့လုပ္ခဲ့တာေတြကို စိတ္ထဲမထားသလိုပုံစံမ်ိဳးနဲ႔ စူးေပ့ကို ျမတ္ျမတ္ႏိုးႏိုး ၾကည့္လိုက္ၿပီး
“အိမ္ျပန္ၾကရေအာင္ေလ”။

စူးေဖေဖနဲ႔ ေမေမက အဲဒီစကားႀကီးက ထူးဆန္းေနသလို ခံစားလိုက္ရတာေၾကာင့္ ျပန္ေမးလိုက္တယ္။
“မင္း ဘာေျပာလိုက္တာလဲ?”

ေရွာင္ခ်န္းရန္က စူးေပ့ရဲ႕ လက္စြပ္ဝတ္ထားတဲ့လက္ကေလးကို ဆုပ္ကိုင္လိုက္ၿပီး
“စူးေပ့နဲ႔ ကြၽန္ေတာ္က လက္ထပ္ၿပီးပါၿပီ”။

စူးေဖေဖနဲ႔ ေမေမခမ်ာ အရမ္းကို အံ့အားသင့္သြားရရွာတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူတို႔ ဘာမွ ျပန္မေျပာရေသးခင္မွာပဲ ေရွာင္ခ်န္းရန္က စူးေပ့ကို ဆြဲၿပီး အေဝးကို ထြက္သြားခဲ့ပါၿပီ။