ENDLESS (remember me live in the moment ) ( Completed )

🍂 31 Chapter 🍂

🐱 ජන්කුකා උඹ හොස්පිටල් යන්නද හදන්නෙ?

🐰 හ්ම්ම්...

🐱 ඔහොම ඉන්න මාත් එන්නම්..

🐰........ කෝ හොබී?

🐱 එයා කලින්ම ගියා. ජිමින් ගැන බලන්න ඕනි කීවා. යන් මන් වාහනේ ඩ්‍රයිව් කරන්නම්.

🐰 හ්ම්... යමු..

🐱 අපි දෙන්නා ජිමින්ව බලන්න හොස්පිටල් එන්න ආවත් ජන්කුක් ඔහේ බලාන ඉන්නවා . මුළු මූනම මැලවිලා ගිහින්. අඩලම මූන ඉදිමුලා.

ජන්කුක්........අපි ජිමින්ව කොහොම හරි හොද කර ගමු බය වෙන්න එපා.

🐰 හ්ම්.. සුගා.......ම මගෙ මැණික ගො ගොඩක් දුක් විදලා බන්. මන් මහ නරක මනුස්සයෙක්. අපේ දරුවා වත් මරා ගත්තා.

මට තව දුරටත් කිසිම වචනයක් කියා ගන්න බෑ. උගුරෙ හිරි වෙවී හිර වෙවී එන වචන එළියට එනකොට කටින් පිටවෙන ඉකිය මට නතර කර ගන්න බැරි උනා. මන් එහෙමම කතාව නවත්තලා ආයෙම අඩන්න ගත්තා.මට මාව පාලනය කර ගන්න බෑ.😔

🐱 ෂ්.... ජන්කුකා.............

ජන්කුක් ආයෙම අඩනවා.. එයා හැම දේම එයාගෙ පිට දාගන්නවා. ඇත්ත දැන් අපි කිසිම කෙනෙක්ට කරන්න දෙයක් නෑ. දැන් කරන්න තියන එකම දේ ජිමින්ව පරිස්සමෙන් බලා ගන්න එක..

අපි හොස්පිටල් එකට ආවා බන්...

🐰 සුගා වාහනේ නවත්තපු ගමන්ම මන් ඉක්මනින් බැහැලා ගියේ මගෙ චිමී හිටපු කාමරේට. ඒත් මට ඇතුලට යන්න ශක්තියක් නෑ. මන් බිත්තිය අල්ලගෙන මගෙ මැණික ගාවට ගියා. තාමත් එයාට කැනියුලා ගහලා. ඩොක්ටර්ස්ල එයාව චෙක් කරනවා. ඒ වගේම ඉන්ජෙක්ෂන් කීපයක්ම විද්දා. මන් පැත්තකට වෙලා වෙන දේවල් ඔහේ බලාන හිටියා.

🦄 ජන්කුක්.........

🐰 හොබී එයාට කොහොමද දැන්? අපෙ බබා දෙන්නම හොදින් නේද?

🦄 හ්ම්... ඊයෙට වඩා නම් ටිකක් හොදයි බන්. ඒත් ජිමින්ට ප්‍රශ්න ගොඩක් තියනවා. අනික එයාට ඉක්මනට සිහිය ආවෙ නැත්නම් තත්වෙ භයානකයි. අපි උපරිම උත්සාහ කරන්නෙ මේ සිහිය ගන්න. ඒත් එයගෙන් කිසිම ප්‍රතිචාරයක් නෑ 😔