Part 23 (Zawgi)

842 42 0
                                    

အပိုင္း ၂၃

စခန္းသို႔ေရာက္လ်ွင္ ဒဏ္ရာပလပြႏွင့္လူႏွစ္ဦးအား ဦးစြာေတြ့ေလသည္။ မ်က္ႏွာတြင္ အထိုးခံထားရေသာဒဏ္ရာျဖင့္ေယာင္ယမ္းေနေသာ္လည္း အေတာ္ေလးေဒါသထြက္ေနဟန္ရိွသည္။

မာယာသည္ ထိုႏွစ္ေယာက္အားေစ့ေစ့ၾကၫ့္ေသာ္ တစ္ေယာက္ကမသိမသာ လက္မေထာင္ျပ၏။

"ကြၽန္မသားေတြကေရာ ဆရာ "

"ခနထိန္းသိမ္းထားပါတယ္ ခင္ဗ်ားသားေတြလုပ္ထားတဲ့သူကိုလည္း ၾကၫ့္အံုးေလ သူငယ္ခ်င္းအခ်င္းခ်င္းရန္ျဖစ္စကားမ်ားတာ ဒီေလာက္ထိမွမလိုတာ"

စခန္းမွဴးသည္ မ်က္ႏွာထားတည္တည္ျဖင့္ေငါက္၏။ ထိုအခါ ေဒၚေအးေအးရာကမ်က္ႏွာကို ပင့္ခ်ီကာ...

"ကြၽန္မတို႔ဘက္က ေဆးဖိုးအျပၫ့္အဝေလ်ာ္ေပးႏိုင္ပါတယ္ဆရာ ဘယ္ေလာက္ေပးရမလဲသာေျပာ"

"အဲ့တာေတြခက္တာပဲ ခင္ဗ်ားတို႔က ကိုယ့္သားသမီးကိုဆံုးမပဲ့ျပင္မယ္မရိွဘူး လူမိုက္အားေပးလုပ္ေနၾကတယ္ ဒါေၾကာင့္လဲကေလးေတြကလူဆိုး‌ေတျြဖစ္ေနတာ"

စခန္းမွဴးႏွင့္ ေဒၚေအးရာတို႔အေျခအတင္စကားမ်ားေနခိုက္ ရာဦးသန႔္သည္ ထိုေနရာသို႔သုတ္သုတ္ျပာျပာျဖင့္ေရာက္ရိွလာသည္။ ထို႔အျပင္ မာယာ့ကိုျမင္ကာ အံဩသြားဟန္လည္းရိွ၏။

" ဘယ္လိုျဖစ္တာတဲ့လဲမာယာ"

"အဲ့မွာတာၾကၫ့္ေတာ့ ရာသန႔္ ငါလဲေသခ်ာမသိဘူး"

စခန္းမွဴးသည္ ေရ႔ွကေကာင္ေလးႏွစ္ေယာက္အား ၾကၫ့္ကာ...

"ငါ့ညီတို႔က ေၾကေအးေပးႏိုင္သလား "

"လံုးဝေၾကေအးမေပးႏိုင္ဘူးဆရာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ကတစ္ဖက္သတ္ခံရတာ "

ရာဦးသန႔္ ခံထားရဖြယ္ရိွေသာႏွစ္ေယာက္အားၾကၫ့္လိုက္သည္။ တစ္ေနရာတြင္ျမင္ဖူးေနသလိုရိွ၏။ သို႔ေသာ္ သူစဉ္းစားမရေခ်။

"အရင္ဆံုး သားေတြနဲ႔ေတြ့ခြင့္ေပးပါအံုး "

ေဒၚေအးရာသည္ စခန္းမွဴး၏ခြင့္ျပဳခ်က္ျဖင့္ ရာဦးသန႔္ကိုေခၚကာ အမႊာႏွစ္ေယာက္အားသြားေတြ့ေလသည္။ စခန္းမွဴးသည္လည္း သူ႔တပၫ့္တစ္ေယာက္ကလာေခၚသျဖင့္ တစ္ေနရာကိုထြက္သြားသည္။ မာယာႏွင့္ ထိုလူႏွစ္ေယာက္သာက်န္ရစ္ခဲ့သည္။

MAYA (မာယာ)Dove le storie prendono vita. Scoprilo ora