MAYA (မာယာ)

Part 4 (Zawgi)

အပိုင္း ၄

'မာယာ အဲ့တာေတြေသခ်ာေကာက္သိမ္းလိုက္'

'ၿပီးရင္ အမွိုက္ပစ္ရမယ့္ေနရာကိုေျပာျပလိုက္ေနာ္ ေမာ္ေမာ္'

မနက္စာစားပြဲမွ တစ္ေယာက္ၿပီးတစ္ေယာက္ထသြားသည္မ်ားကို မာယာျမင္ရသည္။ ရာဦးသန႔္တစ္ေယာက္သာ မထြက္သြားဘဲ မာယာ့နားတြင္လာထိုင္ကာ အတူဝိုင္းေကာက္ေပးေနသည္။

ဖန္ခြဲစမ်ားကို မာယာေသခ်ာမျမင္ရ။ မ်က္ရည္စမ်ားေရာေနေသာ ဖန္ခြဲစသည္ လက္ေခ်ာင္းေသးေသးေလးမ်ားအား ထိခိုက္ရန္လြန္စြာလြယ္ကူသည္။ ထိုအခါ အနီေရာင္ေသြးစမ်ားပါ စစ္ကူလာၾကသည္။

ဆာေလာင္ေနေသာဗိုက္၊ နာေနေသာလက္ေခ်ာင္း ၊တစက္စက္က်ေနေသာ မ်က္ရည္တို႔ကို စာနာစြာကူညီေပးေနသူမွာ ရာဦးသန႔္မွတစ္ပါးအျခားမရွိခဲ့။

'မာယာမလုပ္နဲ႕‌ေတာ့ေနာ္ ကိုကိုသိမ္းလိုက္မယ္'

မာယာ့လက္ေခ်ာင္းမွေသြးစမ်ားကိုၾကည့္ကာ အသံထြက္၍ငိုမိေတာ့သည္။

'ဟယ္ ဒီကေလးမ ဘာမွခိုင္းစားမရပါလား လက္ကိုထိသြားျပန္ၿပီ တစ္ေယာက္သြားစမ္းလက္ေဆးေပးၿပီး တစ္ခုခုနဲ႕စည္းေပးထားလိုက္'

'သားရာသန႔္ကေရာ ဘာလုပ္ေနတာလဲ သြားအေပၚတက္ ဒါေတြသားလုပ္ရမယ့္အလုပ္မဟုတ္ဘူး'

လက္ေခ်ာင္းတြင္ အနာဂတ္ပလာစတာကပ္ထားကာ မ်က္ရည္ပလပြျဖင့္ အခန္းထဲဝင္လာေသာ မာယာ့အား လွိုင္းဘြဲ႕ၾကည့္ေနမိသည္။ သို႔ေသာ္ ဘာလုပ္ေပးရမယ္မွန္းမသိ။

'အီးဟီးး လွိုင္းဘြဲ႕ လက္..ငါ့လက္နာတယ္'

'နင့္လက္က ဘာျဖစ္လာတာလဲ'

သူ႕လက္အား ထိုးျပကာ နာတယ္ဟုပင္ဆက္တိုက္ေျပာ၍ငိုေနသူအား ဘယ္လိုေခ်ာ့ရမလဲလွိုင္းဘြဲ႕မသိသျဖင့္ အရင္ေန႕ကမာယာလိုခ်င္ေနေသာ ႀကိဳးသိုင္းဂါဝန္ေလးအား ဗီရိုထဲမွသြားထုတ္ယူလိုက္သည္။

'ငါနင့္ကိုဒါေပးမယ္ မငိုနဲ႕ေတာ့ေနာ္ တိတ္ေတာ့'

'အီးဟီးးလက္နာေအာင္ လွိုင္းဘြဲ႕လုပ္တာ'

သူလုပ္တာမွားသြားမွန္း လွိုင္းဘြဲ႕သိလာသည္။ သူ႕ေၾကာင့္တျခားသူေတြငိုတာျမင္တိုင္း စိတ္ထဲအနည္းငယ္မတင္မက်ျဖစ္သလိုရွိသည္မွလြဲ တခါမွလိုက္မေခ်ာ့ဘူးေခ်။ မာယာကက် သူ႕ထက္ငယ္၍လားမသိ လွိုင္းဘြဲ႕မာယာ့ကို အနည္းငယ္သနားသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ မာယာစိတ္ေက်နပ္ေအာင္ လိုက္ေခ်ာ့ေပးျခင္းျဖစ္သည္။