Kız Kardeşlerin Kavgası // BNHA FanFic

44. Bölüm // Gidelim!

Yaomomo sağ olsun, U.A.'den kalanlar adını verdiğim bu küçük grubun hemen hemen tüm ihtiyaçları karşılanıyordu.

Karanlıktan çıkıp gerçekliğe döndüğümden beri kafam zonkluyor. O yıkıntı öyle bir yere çarpmış ki... Azıcık kıpırdasam kafam hemen zonklamaya başlıyor. Vücudum kendini tıbbı bir müdahaleden sonra çok daha hızlı onarabildiği için çok şanslıyım.

Yeraltı şehrinde merak ettiğim birkaç şey vardı. Buranın tarihçesini bilmek, gezmek, taştan insanları görmek... Bunları zaten yapmıştım. Tek bir şey kalmıştı. Muhtemelen yerinde değildi ama gidip bakmak istemiştim bir kere. Kafamdaki zonklamayı görmezden gelerek koridorlarda yürümeye başladım.

Her deneğin odası farklıydı. Sadece 017 ve 018 bir odayı paylaşıyordu. Odaları -1. kat 48. koridor 325 no'lu odaydı. Burası U.A. kadar büyük ama o kadar karışık değil neyseki.

Tam odalarının önünde durdum. Kapıyı açtım. Karanlıktı. Kısa bir süre karanlığa baktım sadece. Sonra dönüp koridor boyunca yürümeye başladım. Az ilerideydi aradağım şey...

Yakut...

017 ve 018'in yüzyıllarca hapis kaldığı yakut...

Temizlik sistemi etraftaki tozları ve nemi temizlemek için kurulmuş. Hiçbir şeye dokunmuyor yani.

Parıl parıl parlıyordu. İnsan dokunmaktan kendini alamıyor. Eğilip elime aldım. Garip bir soğuklukla üşüdü içim. Daha önce hiç hissetmediğim bir şeydi bu. Yabancı bir hissiyat.

Bir süre donmuş gibi yakuta baktım boş boş. Bana ne olmuştu bilmiyordum ama kendime geldiğim de kafam artık zonklamıyordu.

"Ama... Nasıl?" diyerek kafama götürdüm elimi.

Az önceki yorgun halim kendini enerjik bir ruh haline bırakmıştı.

Hepsi yakuta dokunduktan sonra olmuştu. Anlamıştım ne olduğunu.

Diğerlerinin yanına döndüm.

"Dışarı çıkalım." Kendimden bile beklemediğim bir ciddiyetle söylemiştim bunu.

"Ne? Şaka yapıyorsun herhalde!"

"Şaka yapıyor gibi miyim Iida?"

"Luna-san, kafan daha iyileş-"

"İyileşti!" dediğimde kanıtlamak için hızlıca kafamı salladım.

"Ya enerjin?" dedi Izuku endişeli bir surat ifadesiyle.

Elimi kaldırıp parlattım. Oldukça parlaktı. "92" dedim ardından.

"Ne ara enerji topladın?" dediğinde elimdeki yakutu gösterdim Iida'ya.

"Bu 017 ve 018'in yıllarca içinde kaldıkları yakut. Onların enerjilerinin büyük bir kısmını emmiş. Şimdi tahmin edin bu enerji nereye gitti?"

Kendo "Yok artık! Yakutun enerjisini mi aldın?!" dediğinde herkes anlamıştı sonunda.

"Bravo! 10 puan sana." dedim her zamanki gibi dalga geçerken.

"Dışarı çıkabileceğine emin misin Luna-san? Gerçekten istiyorsan hazırlanıp çıkarız." dedi Yamomo yanıma yaklaşarak.

"Her şeyin eski haline dönmesini istiyorum. Eğer 017'yi yenersem her şey eski haline dönecek. Taşa dönmüş insanlar, tekrar insan olacak, yıkılan yapılar eski haline dönecek. Muhtemelen buradakiler de tekrar insana döner. Ama uzunca bir süre böyle olduklarından ölecekler. Olsun! Dışarıdaki dünyayı kurtarmak istiyorum! Bu yüzden... Eminim. Çıkalım."