"သူတို႔ေတြ ေသကုန္ၾကၿပီ" စုဝမ္က လုံးဝက်ိန္းေသတဲ့အမူအယာနဲ႔ေျပာလိုက္ေတာ့ ေဘးကလူသုံးေယာက္က မရည္ရြယ္ပဲ သူမကို တစ္ၿပိဳင္ထဲလွည့္ၾကည့္ၾကသည္။
"စုဝမ္... ဒါေတြက အိမ္မက္လား ဒါမွမဟုတ္......"
ခ်ီမုက စုဝမ္ကိုၾကည့္ၿပီး ႐ုတ္တရက္ဒီေမးခြန္းကို တုံ႔ဆိုင္းစြာေမးလိုက္တယ္။
"အင္း.... ငါလည္း ထူးဆန္းတဲ့အိမ္မက္မက္ခဲ့တယ္.... ၿပီးေတာ့...." လူသုံးေယာက္ကိုၾကည့္ရင္းနဲ႔ စုဝမ္မ်က္လုံးေလး လက္ခနဲျဖစ္သြားသည္။ "ငါထင္တာမမွားဘူးဆိုရင္ အခုလည္း ငါတို႔ အိမ္မက္ထဲမွာပဲ... ဆက္တိုက္မက္ေနတဲ့အိမ္မက္.. ငါတို႔ကေတာ့ အိမ္မက္ကေနနိုးလာခဲ့တာလို႔ ထင္ခဲ့ၾကေပမယ့္ တစ္ကယ္တမ္းက ပို ပိုၿပီးနက္ရွိုင္းတဲ့အိမ္မက္ေတြထဲကို ေရာက္ေနၾကတာ"
ဒီဟာက အိမ္မက္ဆိုးရဲ့ေၾကာက္စရာအေကာင္းဆုံးအပိုင္းပဲ။ မင္းကို အိမ္မက္ထဲမွာပဲ တစ္သက္လုံးပိတ္မိေနေစၿပီး... ဘယ္ေတာ့မွမလြတ္ေျမာက္နိုင္... ဘယ္ေတာ့မွ ျပန္မသြားနိုင္ေတာ့ဘူ။
"ဒါက ဘယ္လိုလုပ္ျဖစ္နိုင္မွာလဲ!!"
အသက္ႀကီးဆုံးနဲ႔အေတြ႕အၾကဳံအမ်ားဆုံးခ်ီမုက အရင္ဆုံးတည္ၿငိမ္မႈေတြဆုံးရႈံးတဲ့သူျဖစ္ေနတယ္။
ၾကည့္ရတာ ဒီမယုံနိုင္စရာ အဓိပၸာယ္မရွိတဲ့ပုံျပင္သြားႏႈန္းက အရမ္းေကာင္းမြန္ေနၿပီး သူ႔ကို လက္ခံဖို႔ခက္ခဲေစတာျဖစ္ရမည္။ သူနဲ႔ယွဥ္ရင္ မန္ထင္းေယာင္က ပိုတည္ၿငိမ္ေနၿပီး သူမက မ်က္ေမွာင္ေတြကို ၾကဳံ႕ထားကာ တည္ၿငိမ္ေအးစက္တဲ့အမူအယာကို ထိန္းထားသည္။ တစ္ဖက္မွာေတာ့ ဖန္ရႈက်င္းက မ်က္လုံးေတြကို ပင့္ကာ စုဝမ္ကိုၾကည့္လိုက္ၿပီး သူ႔မ်က္လုံးထဲမွာ အဓိပၸာယ္ေဖာ္လို႔မရတဲ့အရိပ္အေယာင္ေတြ ျဖတ္ေျပးသြားသည္။
"အိမ္မက္ကမၻာလား? အိမ္မက္က ခိုးယူဖန္တီးထားတဲ့နယ္ေျမလိုမ်ိဳးလား? ဒီလိုသာဆို တစ္ကယ့္အျပင္ကမၻာနဲ႔ခ်ိတ္ဆက္ထားတဲ့ထြက္ေပါက္ေတာ့ ရွိေလာက္မွာေပါ့??"
ဖန္ရႈက်င္းက ေမးခြန္းအနည္းငယ္ကို ဆက္တိုက္ေမးလိုက္ၿပီး သူ႔အသံမွာ စိတ္လႈပ္ရွားမႈအနည္းငယ္ပါဝင္ေနသည္။
YOU ARE READING
အတိတ်နိမိတ်ဆိုးတွေ သယ်ဆောင်လာမယ့် ရည်းစားဟောင်း
RandomTranslate for fun (◔‿◔) *I don't own this story. Cover photo crd to pinterest
