ဒီအိမ္မက္ကမၻာက ထပ္ခါထပ္ခါျပန္ျဖစ္ေနတာလား?? ဒါမွမဟုတ္ သူမတို႔ကပဲ ဆက္တိုက္ အိမ္မက္ထဲအပို႔ခံေနရတာလား?? စုဝမ္ အိမ္မက္ကမၻာထဲမွာပဲရွိေနေသးတာကို သိေပမယ့္လည္း ဒီကမၻာက သူမအစက သိထားတဲ့ကမၻာနဲ႔ မတူဘူးျဖစ္ေနတယ္။
အရာအားလုံးက မူလနဲ႔ကြာျခားေနသည္။ အေမွာင္ထဲကေန ႀကိဳးကိုင္ျခယ္လွယ္ေနတဲ့သူက ဘယ္သူမ်ားျဖစ္နိုင္မလဲ?
ဒီတစ္ေခါက္ ခ်ီမုနိုးလာၿပီးေနာက္ သူ႔စိတ္အေျခအေနက သိပ္မေကာင္းေပ။ သူမနဲ႔ဖန္ထ်န္းထ်န္းကိုၾကည့္ေနတဲ့အၾကည့္ေတြအရ စုဝမ္သိလိုက္သည္။
သူ အိမ္မက္ကိုမွတ္မိေနတာပဲ။
သူတို႔က မနက္စာကို ရိုးရွင္းစြာပဲစားလိုက္သည္။ ၿပီးတာနဲ႔ လူသုံးေယာက္က ဘယ္လမ္းကေနသြားမလဲေဆြးေႏြးေနသည္။ ခ်ီမုက စၿပီး စိတ္နဲ႔ကိုယ္လြင့္ေနကာ ဖန္ထ်န္းထ်န္းကေတာ့ ထုံးစံအတိုင္း အႀကံေပးစရာ ဘာမွရွိမေနခဲ့ဘူး။
"ငါတို႔ ဘယ္မွမသြားေတာ့ဘူး"
အဆုံးမွာ ေနာက္ဆုံးပိတ္စကားကိုထုတ္ေျပာတာ စုဝမ္ပဲျဖစ္ေနေသးသည္ "ငါတို႔ ဒီမွာပဲေစာင့္ေနရေအာင္.... သူတို႔လည္း ဒီေတာအုပ္ထဲမွာပဲရွိေနရင္ ငါတို႔ကို က်ိန္းေသေပါက္ ရွာေတြ႕မွာပဲေလ"
အမွန္ပဲ.... စုဝမ္ စိတ္ဆုံးျဖတ္လိုက္ၿပီ။ ဒီတစ္ေခါက္ေတာ့ သူမကစၿပီးတိုက္ခိုက္မွမဟုတ္ေတာ့ဘူး။ ကံကိုပဲ စိန္ေခၚလိုက္ေတာ့မယ္။
စုဝမ္စကားကိုၾကားေတာ့ ဖန္ထ်န္းထ်န္းက အားပါးတရေခါင္းၿငိမ့္ၿပီး ခ်ီမုကေတာ့ အေတြးထဲေပ်ာက္ကေနသလို သူမကိုေငးၾကည့္ေနသည္။ ဒါေပမယ့္ ျငင္းဆိုတာေတြေတာ့ ထမလုပ္ခဲ့။
ေစာင့္ဆိုင္းရျခင္းက အခက္အခဲဆုံးအလုပ္ပဲ။ အခ်ိန္က သြားမေနပဲ တစ္ေနရာမွာတစ္ေနသလိုခံစားေစတယ္။
ေန႔တစ္ေန႔ကုန္ဆုံးဖို႔က ေႏွးေကြးလြန္းၿပီး ညအခ်ိန္ေရာက္ဖို႔ကို ေတာ္ေတာ္ေစာင့္ဆိုင္းရေစသည္။ ဖန္ထ်န္းထ်န္းကေတာ့ အေႏြးဓာတ္ရလိုရျငား အက်င့္အတိုင္း စုဝမ္အေပၚကိုမွီထားသည္။
ခ်ီမုရဲ့ မ်က္လုံးေအာက္က အမဲကြင္းႀကီးေတြက သူေကာင္းေကာင္းအိပ္မေပ်ာ္ခဲ့တာကို ျပေနၿပီး၊ သူကေတာ့ မီးပုံးကိုပဲေတာက္ေလၽွာက္ေငးၾကည့္ေနသည္။
YOU ARE READING
အတိတ်နိမိတ်ဆိုးတွေ သယ်ဆောင်လာမယ့် ရည်းစားဟောင်း
RandomTranslate for fun (◔‿◔) *I don't own this story. Cover photo crd to pinterest
